எங்களின் மோசமான நிலையில்
"அவள் சகிக்கக்கூடியவள், ஆனால் என்னை சோதிக்கும் அளவுக்கு அழகானவள் அல்ல. " ஜேன் ஆஸ்டனின் பிரைட் அண்ட் ப்ரெஜுடிஸில் திரு.டார்சி உச்சரித்த இந்த வாக்கியதால், அந்த நாவலையும் அதன் மீது எனக்கு ஏற்பட்ட தாக்கத்தையும் நான் ஒருபோதும் மறக்க மாட்டேன். ஏனென்றால், அந்த ஒரு வாக்கியத்தைப் படித்த பிறகு, நான் ஒருபோதும் திரு.டார்சியை விரும்ப மாட்டேன் என்று உறுதியாக முடிவு செய்தேன்.
ஆனால் நான் தவறு செய்தேன். ஆஸ்டனின் கதாபாத்திரமான எலிசபெத் பென்னட்டைப் போலவே, மெதுவாகவும், மிகவும் தயக்கமின்றி-என் மனதை மாற்றிக்கொள்ளும் தாழ்மையான அனுபவம் எனக்கு இருந்தது. அவளைப் போலவே, டார்சியின் தன்மையை முழுவதுமாக அறிந்து கொள்ள நான் விரும்பவில்லை; அவரது மோசமான தருணங்களுக்கான எனது எதிர்வினையைப் பற்றிக்கொள்ள தெரிந்தெடுத்தேன். நாவலை முழுமையாக படித்து முடித்த பிறகு, நிஜ உலகில் அதே தவறை நான் யாருக்கு செய்தேன் என்று யோசித்தேன். விரைவான முடிவை நான் எடுக்காமட்டேன் என்பதால் நான் எந்த நட்பை இழந்தேன்?
மோசமான நிலையில், இயேசுவை விசுவாசிக்கும் உள்ளம் நம்முடைய இரட்சகரால் காணப்பட்ட, நேசிக்கப்பட்ட, ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட அனுபவம் ஆகும்.(ரோமர் 5: 8; 1 யோவான் 4:19). கிறிஸ்துவில் நாம் உண்மையிலேயே யார் என்பதற்காக நம்முடைய பழைய, பொய்யான விஷயங்களை நாம் அர்ப்பணிக்க முடியும் என்பதை உணர்ந்து கொள்வதில் ஆச்சரியம் இருக்கிறது (எபேசியர் 4: 23-24). நாம் இனி தனியாக இல்லை, ஆனால் நாம் ஒரு குடும்பத்தின் ஒரு பகுதி, “அன்பின் வழி” - உண்மையான, நிபந்தனையற்ற அன்பில் நடக்கக் கற்றுக்கொள்பவர்களின் “சரீரம்” என்பதைப் புரிந்துகொள்வதில் மகிழ்ச்சி. (5: 2)
கிறிஸ்து நமக்காகச் செய்ததை நாம் நினைகூரும்போது (வச.. 2), அவர் நம்மைப் பார்க்கும் விதத்தில் மற்றவர்களை எப்படிப் பார்க்காமல் இருக்க முடியும்?
குணமடைய ஒரு மரம்
சுமார் 2.19 கோடிக்கு, நீங்கள் ஒரு புதிய மெக்லாரன் ஆடம்பர பந்தய கார் வாங்க முடியும். இந்த வாகனம் வி8 எஞ்சினுடன் 710 குதிரைத்திறனுடனும் வருகிறது. உங்கள் காலைப் பணியின் பயணத்திற்கு உங்களுக்குத் தேவையானதை விட இது அதிகம்.
நிச்சயமாக, அதன் அனைது ஆற்றலையும் பயன்படுத்த நீங்கள் ஆசைப்படக்கூடும். ஒரு ஓட்டுநர் தனது கார் மிகவும் “வேகமாக” ஒரு உயர்மட்ட விற்பனை நிலையத்திலிருந்து இருந்து இருபத்தி நான்கு மணி நேரத்தில் பழைய இரும்பு குவியலுக்குச் செல்லக்கூடும் என்பதை கற்றுக்கொண்டார், ! கார் வாங்கிய ஒரே நாளில், அதை ஒரு மரத்தில் மோதினார். (அதிர்ஷ்டவசமாக, அவர் உயிர் தப்பினார்.)
வேதத்தின் மூன்று அதிகாரங்கள் கூறும் சம்பவம் மூலமாக, ஒரு தீமையான தேர்வும் ஒரு மரமும் தேவனின் நல்ல படைப்புக்கு கேடு விளைவித்தது கற்றுக்கொள்கிறோம். ஆதாமும் ஏவாளும் புசிக்கக்கூடாத விருட்சத்திலிருந்து கனியை புசித்தார்கள் (ஆதியாகமம் 3:11). சம்பவம் இங்கு தான் ஆரம்பமாகிறது, பூமியானது சபிக்கப்பட்டது (வச.. 14-19).
இந்த சாபத்தை நீக்குவதில் மற்றொரு மரம் பங்கு வகிக்கும்- அது இயேசு நம் சார்பாக சகித்த சிலுவை மரம். அவருடைய மரணம் அவருடன் நம் எதிர்காலத்தை சம்பாதித்த்து (உபாகமம் 21:23; கலாத்தியர் 3:13).
வேதத்தின் கடைசி அத்தியாயத்தில் கதை முழுமை பெறுகிறது. "ஜீவவிருட்சம்" "ஜீவத்தண்ணீருள்ள நதிக்கு" அருகில் வளர்ந்து வருவதைப் பற்றி நாம் வாசிக்கிறோம் (வெளிப்படுத்துதல் 22: 1-2). யோவான் விவரிப்பதுபோல், இந்த மரம் “ஜனங்கள் ஆரோக்கியமடைகிறதற்கு ஏதுவானவையாக” இருக்கும் (வச.. 2). "இனி ஒரு சாபமுமிராது" (வச.. 3) என்று அவர் நமக்கு உறுதியளிக்கிறார். நாம் அனைவரும் வாஞ்சிக்கிற நித்திய மகிழ்ச்சியுடன் தேவனோடு -எப்போதும் வாழ்வோம் என்பதே சம்பவத்தின் நிறைவு.
தேவனுடன் சிறந்தது
அவளது கல்லூரி கைப்பந்து அணியில், என் பேத்தி வெற்றியின் கொள்கை ஒன்றை கற்றுக்கொண்டாள். பந்து தன் வழியில் வந்தபோது, எந்த நிலையிலும், அவளால் “பந்தை சிறப்பாக” விளையாட முடியும். தந்திரங்களை பயன்படுத்தாமலும், குற்றம் சாட்டாமலும், சாக்கு சொல்லாமலும், ஒரு சிறந்த சூழ்நிலையில் தனது அணியினரை கொண்டுச்செல்லும் ஒரு ஆட்டத்தை அவளால் ஆட முடியும் என்பதே. எப்போதும் இருக்கும் நிலைமையை மேம்படுத்துங்கள்.
தானியேலும் மூன்று எபிரேய நண்பர்களும் பாபிலோனின் ராஜா நேபுகாத்நேச்சரால் சிறைபிடிக்கப்பட்டபோது தானியேலின் பதிலும் அதுதான். அவர்களுக்கு புறமத பெயர்கள் வழங்கப்பட்டாலும், எதிரிகளின் அரண்மனையில் மூன்று வருட “பயிற்சி” எடுக்கும்படி கட்டளையிடப்பட்டாலும், தானியேல் ஆத்திரமடையவில்லை. அதற்கு பதிலாக, ராஜாவின் உயர்ரக உணவையும் திராட்சரசத்தையும் சாப்பிடுவதன் மூலம் தேவனின் பார்வையில் தன்னைத் தீட்டுப்படுத்த வேண்டாம் என்று அவர் அனுமதி கேட்டார். இந்த சுவாரஸ்யமான வேதத்தின் சம்பவம் காட்டுவது போல், மரக்றிகளையும் தண்ணீரையும் மட்டும் பத்து நாட்கள் சாப்பிட்ட பிறகு (தானியேல் 1:12), தானியேலும் அவருடைய நண்பர்களும் “ராஜபோஜனத்தைப் புசித்த எல்லா வாலிபரைப் பார்க்கிலும் அவர்கள் முகம் களையுள்ளதாயும், சரீரம் புஷ்டியுள்ளதாயும் காணப்பட்டது” (வச.. 15).
மற்றொரு முறை, நேபுகாத்நேச்சார் தானியேல் மற்றும் அரண்மனை ஞானிகள் அனைவரையும் ராஜாவின் குழப்பமான சொப்பனத்தையும் அதின் அர்த்தத்தையும் சொல்ல முடியாவிட்டால் கொன்றுவிடுவேன் என்று மீண்டும் மிரட்டினார். மீண்டும், தானியேல் பீதியடையவில்லை, ஆனால் "பரலோக தேவனிடமிருந்து" இரக்கம் கோரினார், மறைபொருள் அவருக்கு ஒரு தரிசனத்தில் வெளிப்பட்டது (2:19). தேவனைப் பற்றி தானியேல் அறிவித்தபடி, “ஞானமும் வல்லமையும் அவருக்கே உரியது” (வச.. 20). சிறைப்பிடிக்கப்பட்ட காலம் முழுவதும், தானியேல் எதிர்கொண்ட மோதல்களுக்கு மத்தியிலும் தேவனிடம் சிறந்ததை நாடினார். நம்முடைய தொல்லைகளிலும், நாம் அந்த முன்மாதிரியைப் பின்பற்றி, அதை தேவனிடம் எடுத்துச் செல்வதன் மூலம் நிலைமையைச் சிறப்பாக மாற்றுவோம்.
புதிய கண்களுடன் பார்த்தல்
வீடியோ கேம், இது ஒரு கலாச்சார நிகழ்வாக மாறியுள்ளது, ஒரு மெய்நிகர் (வெர்சுவல்) தீவில் நூறு வீரர்களை இடம்பெறச் செய்து இறுதியில் ஒரே ஒரு வீரர் மிஞ்சும் வரை போட்டியிட வைக்கிறது. ஒரு வீரர் உங்களை போட்டியில் இருந்து நீக்கும் போதெல்லாம், அந்த வீரரின் வான்டேஜ் புள்ளியை நீங்கள் தொடர்ந்து பார்க்கலாம். ஒரு பத்திரிகையாளர் குறிப்பிடுவது போல், “நீங்கள் மற்றொரு வீரரின் மனநிலையில் நுழைந்து அவர்களின் நோக்கில் பார்க்கும்போது, உணர்ச்சி பதிவு. . . சுய பாதுகாப்பிலிருந்து ......... இனவாத ஒற்றுமையாக மாறுகிறது. . . . நீங்கள் மிக நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு அல்லாத, அந்நியரிடம் முதலீடு செய்ததை உணரத் தொடங்குகிறீர்கள்.”
மற்றொருவரின் அனுபவத்தைக் காண நாம் நமது உள்ளத்தை திறக்கும் போதெல்லாம், நம்முடைய சொந்த பார்வைக்கு அப்பால் பார்த்து, மற்றொருவரின் வலி, பயம் அல்லது நம்பிக்கையை எதிர்கொள்ளும் போது மாற்றம் நிகழ்கிறது. நாம் இயேசுவின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்றி, “ஒன்றையும் வாதினாலாவது வீண்பெருமையினாலாவது செய்யாமல், அதற்கு பதிலாக “மனத்தாழ்மையினாலே ஒருவரையொருவர் தங்களிலும் மேன்மையானவர்களாக எண்ணக்கடவீர்கள்.”, அப்படியானால் நாம் தவறவிட்ட விஷயங்களை கவனிக்கிறோம் (பிலிப்பியர் 2: 3). நம்டைய கவலைகள் விரிவடைகின்றன. நாம் பல்வேறு கேள்விகளைக் கேட்கிறோம். நம்முடைய சொந்த தேவைகள் அல்லது மனக்கவலைகளில் மட்டுமே ஈடுபடுவதை விட, மற்றவர்களின் நல்வாழ்வில் முதலீடு செய்பவர்களாகிறோம். “[நமது] சொந்த நலன்களை” பார்ப்பதற்குப் பதிலாக, “மற்றவர்கள் நலன்களுக்காக நாம் உறுதியாக இருக்கிறோம்”(வச.. 4). நாம் செழிக்க வேண்டும் என்று கருதுவதைப் பாதுகாப்பதற்குப் பதிலாக, மற்றவர்கள் செழிக்க உதவும் அனைத்தையும் மகிழ்ச்சியுடன் பின்பற்றுகிறோம்.
இந்த மாற்றப்பட்ட பார்வையால், நாம் மற்றவர்களுக்காக இரக்கம் கொள்கிறோம். நமது குடும்பத்தை நேசிக்க புதிய வழிகளைக் கண்டுபிடிக்கிறோம். நாம் எதிரியிடமிருந்து கூட ஒரு நண்பரை உருவாக்கலாம்!
அனைத்து ஆறுதலின் தேவன்
டிம்மி ஒரு குட்டி பூனை, அதின் உரிமையாளர் அது குணமடைய இயலாதவாறு நோயுற்றிருப்பதாக நினைத்து அதை விலங்குள் காப்பகத்தில் விட்டார், அந்த பூனைக்குட்டி மீண்டும் ஆரோக்கியம் பெறும்படியாக கவனிக்கப்பட்டு, கால்நடை மருத்துவரால் தத்தெடுக்கப்பட்டது. பின்னர் அது முழுநேர காப்பகவாசியாக ஆனது, இப்போது தனது நாட்களை அறுவை சிகிச்சையிலிருந்து அல்லது ஒரு நோயிலிருந்து மீண்டுவரும் பூனைகள் மற்றும் நாய்களுக்கு "ஆறுதலளிக்கும்" வகையில் – தனது நாட்களை செலவிடுகிறது.
இந்த கதை, நம்முடைய அன்பான தேவன் நமக்காக என்ன செய்கிறார் என்பதற்கும், அதற்கு பதிலாக மற்றவர்களுக்காக நாம் என்ன செய்ய முடியும் என்பதற்கும் ஒரு சிறிய உதாரணம். நம்முடைய நோய்களிலும் போராட்டங்களிலும் அவர் நம்மைக் கவனித்துக்கொள்கிறார், மேலும் அவர் தம்முடைய பிரசன்னத்தினால் நம்மைத் ஆறுதல்படுத்துகிறார். 2 கொரிந்தியரில் அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் நம் தேவனை “இரக்கத்தின் பிதா, சகலவிதமான ஆறுதலின் தேவனுமாயிருக்கிறவர்” என்று அழைக்கிறார் (1:3). நாம் ஊக்கம் இழக்கும்போது, மனச்சோர்வில் உள்ளபோது அல்லது தவறாக நடத்தப்படும்போது, அவர் நமக்காக இருக்கிறார். நாம் ஜெபத்தில் அவரிடம் திரும்பும்போது, அவர் “சகல உபத்திரவங்களிலேயும் அவரே நமக்கு ஆறுதல்செய்கிறவர்” (வச.. 4).
ஆனால் 4 வது வசனம் அங்கு முடியவில்லை. கடுமையான துன்பங்களை அனுபவித்த பவுல் தொடர்கிறார், "எந்தவொரு பிரச்சனையிலும் இருப்பவர்களை நாம் தேவனிடமிருந்து பெறும் ஆறுதலால் ஆறுதல்படுத்த முடியும்." நமது பிதா நம்மை ஆறுதல்படுத்துகிறார், அவருடைய ஆறுதலை நாம் அனுபவிக்கிறபோது, மற்றவர்களுக்கு ஆறுதல் அளிக்க நாம் திராணியுள்ளவர்களாக்கப்டுகிறோம்.
நமக்காக துன்பப்பட்ட இரக்கமுள்ள இரட்சகர், நாம் அவதிப்படுகிற துன்பத்தை விட அதிகமாக நம்மை ஆறுதல்படுத்துகிறார் (வச.. 5). அவர் நம்முடைய வலியில் நமக்கு உதவுகிறார், மற்றவர்களுக்கும் அவ்வாறே செய்ய நம்மை தயார்படுத்துகிறார்.