நாம் புரிந்துகொள்ளாதபோது..

“அவருடைய திட்டம் எனக்கு புரியவில்லை. என் வாழ்க்கை முழுவதும் அவரைத் தானே நம்பியிருந்தேன். கடைசியில் இப்படி நடந்துவிட்டதே.” ஒரு நல்ல ஓட்டப்பந்தய வீரனாய் மாறவேண்டும் என்னும் கனவை தற்காலிகமாய் தொலைத்த ஒரு மகன் தன் தாயாரிடத்தில் இப்படியாய் சொல்லுகிறான். எதிர்பாராத அல்லது வேதனை தரக்கூடிய சில அனுபவங்களை சந்தித்து கேள்வியோடும் ஆச்சரியத்தோடும் பயணிக்காதவர்கள் நம்மில் யாருண்டு? குடும்ப நபர்கள் திடீரென்று நம்மிடம் பேசுவதை நிறுத்திக்கொள்ளுகிறார்கள், உடல்நலக் குறைவு ஏற்படுகிறது, எதிர்பாராத விதமாய் அலுவலகம் இடமாற்றப்படுகிறது, வாழ்க்கையையே திசைதிருப்பும் விபத்து நேரிடுகிறது. 

யோபுவின் வாழ்க்கையில் ஒன்றன்பின் ஒன்றாய் தொடர்ந்து நடந்த அசம்பாவிதங்கள், யோபு 1-2 அதிகாரங்களில் பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ளது. யதார்த்தமாய் சொன்னால், பிரச்சனையே இல்லாத ஒரு வாழ்க்கை சூழல் கொண்ட ஒரு நபர் என்றால், அது யோபு தான். “உத்தமனும் சன்மார்க்கனும், தேவனுக்குப் பயந்து, பொல்லாப்புக்கு விலகுகிறவனுமாயிருந்தான்” (1:1). ஆனால் நாம் விரும்புகிற பாதையில் நம்முடைய வாழக்கை பயணிப்பதில்லை. யோபுக்கும் அப்படித்தான். நமக்கும் அப்படித்தான். அவனுடைய மனைவியே “தேவனைத் தூஷித்து ஜீவனை விடும்” (2:9) என்று அவனிடத்தில் சொல்லுகிறாள். யோபு அவளுக்கு பொருந்தக்கூடிய ஒரு ஞானமான பதிலை சொல்லுகிறான். அந்த பதில் நமக்கும் நேர்த்தியாய் பொருந்தும். நாம் சந்திக்கிற சிறியதோ அல்லது பெரிய பிரச்சனைகளோ “தேவன் கையிலே நன்மையைப் பெற்ற நாம் தீமையையும் பெறவேண்டாமோ என்றான்; இவைகள் எல்லாவற்றிலும் யோபு தன் உதடுகளினால் பாவஞ்செய்யவில்லை” (வச. 10). 

நம்முடைய கடினமான வாழ்க்கைச் சூழ்நிலையிலும் தேவன் எப்படி கிரியை செய்கிறார் என்பதை நம்மால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லையென்றாலும், அவருடைய பெலத்தினாலே, நம்முடைய நம்பிக்கையும் கனமும் குறையாமல் இருக்கக்கடவது. 

மெய்யான அன்பு

பேரிடரின்போது, ஜெர்ரி தன்னுடைய உடற்பயிற்சி மையத்தையும் மூட வேண்டியிருந்தது. அதினால் மாதக்கணக்காய் வருமானமின்றி தவிக்கவேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது. ஒரு நாள் அவனுடைய நண்பனிடத்திலிருந்து ஒரு செய்தி வந்தது. அதில் குறிப்பிட்ட ஒரு இடத்திற்கு சரியாய் மாலை 6:00 மணிக்கு வரும்படிக்கு சொல்லியிருந்தது. ஜெர்ரிக்கு அது ஏன் என்று தெரியவில்லை. ஆனாலும் குறித்த நேரத்திற்கு அந்த இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தான். திடீரென்று பல கார்கள் அணிவகுக்கத் துவங்கியது. அதில் முதல் காரில் வந்தவர் ஒரு கூடையை அந்த கட்டடத்தின் அருகாமையில் வைத்துவிட்டுபோக, தொடர்ந்து வந்த ஏறத்தாழ 50 கார்கள் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக அணிவகுத்து வந்து ஜெர்ரியைப் பார்த்து கையசைத்து உற்சாகப்படுத்தி, அந்தக் கூடையின் அருகாமையில் நிறுத்தி, அதில் வாழ்த்து அட்டைகளையும் பணத்தையும் வைத்துவிட்டு சென்றனர். அதின் மூலமாக ஜெர்ரியை உற்சாகப்படுத்தினர். 

பவுல் அப்போஸ்தலரைப் பொருத்தவரையில், தியாகமே அன்பின் நிஜமான தன்மை. கொரிந்திய சபையை சேர்ந்தவர்களுக்கு, மக்கதோனியா சபையை சேர்ந்தவர்கள் “தங்கள் திரணிக்கு மிஞ்சி” கொடுத்து அப்போஸ்தலர்களின் தேவையை சந்தித்தார்கள் என்று பவுல் கூறுகிறார் (2 கொரி. 8:3). பவுலுக்கும் தேவ ஜனத்திற்கும் கொடுக்கும் வாய்ப்புக்காய் “அவர்கள் மிகவும் வேண்டிக்கொண்டார்கள்” என்றும் கூறுகிறார். இயேசுவின் தியாகமான இருதயமே அவர்களைக் கொடுக்கத் தூண்டியது. அவர் பரலோகத்தின் மேன்மையை துறந்து, தன் ஜீவனைக் கொடுக்கும்பொருட்டு பூமிக்கு வந்து அடிமையின் ரூபமெடுத்தார். “அவர் ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்தும்... உங்கள் நிமித்தம் தரித்திரரானாரே” (வச. 9).

மற்றவர்களுடைய தேவையை அன்போடு சந்திக்க, இந்த தருமக் காரியத்தில் பெருக நாமும் தேவனிடத்தில் வேண்டிக்கொள்ளலாமே (வச. 7). 

கேட்பது முக்கியம்

“சீக்கிரம் வாருங்கள், நாங்கள் பனிப்பாறையை மோதிவிட்டோம்.”RMSகார்பாத்தியா கப்பலின் செய்தித் தொடர்பாளர் ஹெரால்ட் காட்டம், 1912 ஏப்ரல் 15ஆம் தேதி, காலை 12:25க்கு, மூழ்கிக்கொண்டிருந்த டைட்டானிக் கப்பலிலிருந்து பெற்றுக்கொண்ட முதல் செய்தி இதுவே. அந்த பேரிடரிலிருந்து டைட்டானிக் கப்பலை விரைந்து சென்று அதில் பயணம்செய்த 706 உயிர்களை காப்பாற்றிய முதல் கப்பல் இந்த கார்பாத்தியா தான். 

சில நாட்கள் கழித்து, அமெரிக்காவின் சட்டசபை உறுப்பினர்கள் கேட்க, கார்பாத்தியாவின் கேப்டன் ஆர்தர் ரோஸ்ட்ரான், “இவை அனைத்துமே ஆச்சரியமாய் நடந்தேறிய தெய்வீகச் செயல்” என்றாராம். “வயர்லஸ் கருவியை இயக்கும் கருவி அந்த நேரத்தில் தன்னுடைய கேபினில் இருந்தது... அவர் சாதாரணமாய் உடை மாற்றும்போதே அந்த தகவலை கேட்க நேர்ந்தது... இன்னும் பத்து நிமிடத்தில் அவர் தன் படுக்கைக்கு போயிருந்திருப்பார்.. அந்த செய்தியை கேட்க முடியாமல் போயிருந்திருக்கும்.” 

கேட்பது அவசியம்; குறிப்பாய் தேவனுடைய சத்தத்தை கேட்பது மிக அவசியம். சங்கீதம் 85ன் ஆசிரியர் கோராகின் புத்திரர்கள், “கர்த்தராகிய தேவன் விளம்புவதைக் கேட்பேன் ; அவர் தம்முடைய ஜனங்களுக்கும் தம்முடைய பரிசுத்தவான்களுக்கும் சமாதானம் கூறுவார்; அவர்களோ மதிகேட்டுக்குத் திரும்பாதிருப்பார்களாக. நம்முடைய தேசத்தில் மகிமை வாசமாயிருக்கும்படி, அவருடைய இரட்சிப்பு அவருக்குப் பயந்தவர்களுக்குச் சமீபமாயிருக்கிறது” (வச. 8-9) என்று கீழ்ப்படிதலுக்கு வலியுறுத்துகின்றனர். அவர்களுடைய எச்சரிக்கை கடுமையானது. ஏனென்றால் அவர்களின் முற்பிதாவாகிய கோராகு தேவனுக்கு விரோதமாய் முரட்டாட்டம் பண்ணி வனாந்திரத்தில் அழிந்துபோனவர் (எண். 16:1-35). 

டைட்டானிக் மூழ்கிய அன்றிரவு அருகிலிருந்த வேறொரு கப்பலின் வயர்லெஸ் செய்தி தொடர்பாளர் தூங்கச் சென்றுவிட்டார். அவர் அந்த செய்தியை கேட்டிருந்தால் இன்னும் அதிகமான உயிர்களை காப்பாற்றியிருந்திருக்கக்கூடும். கர்த்தருடைய சத்தத்தைக் கேட்டு கீழ்ப்படிவோமாகில் இன்றும் கடினமான வாழ்க்கைப் பாதையினூடாய் கடந்துபோகும் நம்மை அவர் திசைதிருப்புவார். 

அனைவருக்கும் சொந்தம்

இலுதெரா என்னும் கரிபியன் தீவில் மனிதர்களால் கட்டப்பட்ட ஒரு மேம்பாலம் இருக்கிறது. பார்வையாளர்களை ஆச்சரியப்படுத்தும் விதத்தில் அதின் ஒருபுறம் அட்லாண்டிக் கடலின் நீலநிற தண்ணீரும் மறுபுறம் கரிபியக் கடலின் தண்ணீரும் வேறொரு நிறத்தில் வித்தியாசமாய் தெரியும். கற்களினால் இயற்கையாய் அமைந்திருந்த அந்த வளைவு புயல் காற்றினால் பாதிப்புக்குள்ளாக்கப்பட்டது. தற்போது பார்வையாளர்களுக்காய் அந்த பாலத்தின் மீது அமைக்கப்பட்ட கண்ணாடி ஜன்னல் பாதை, “பூமியின் குறுகலான இடம்” என்று அழைக்கப்படுகிறது. 

நித்திய ஜீவனுக்கு போகிற பாதை குறுகலானது என்றும் “அதை கண்டுபிடிக்கிறவர்கள் சிலர்” என்றும் வேதம் சொல்லுகிறது (மத். 7:14). வாசல் குறுகலானது என்று சொல்லப்பட்டுள்ளது. ஏனெனில் ஆண்டவராகிய இயேசுகிறிஸ்து மட்டுமே பரிசுத்த ஆவியின் துணையோடு, ஒரு பாலமாய் செயல்பட்டு பாவமுள்ள மனுஷீகத்தை தேவனிடத்தில் ஒப்புரவாக்க முடியும் (யோவான் 10:7-9; 16:13). எல்லா தேசங்களிலிருந்தும், மக்கள் கூட்டத்திலிருந்தும், மற்றும் சமுதாயம் எங்கிலுமிருந்தும் விசுவாசிகள் பரலோகத்தில் பிரவேசித்து ராஜாதி ராஜாவின் முன் பணிந்து, அவருடைய சிங்காசனத்தைச் சுற்றிலும் ஆராதனை செய்வார்கள் என்றும் வேதம் சொல்லுகிறது (வெளி. 5:9). பிரிந்திருக்கிற அனைத்து தேவ ஜனங்களின் ஒற்றுமையை இந்த சித்திரம் பிரதிபலிக்கிறது. 

நம்முடைய பாவத்தினால் தேவனிடத்திலிருந்து நாம் பிரிக்கப்பட்டிருந்தாலும், கிறிஸ்துவோடுள்ள தனிப்பட்ட உறவின் மூலம், இந்த குறுகலான ஒப்புரவாகுதலின் பாதை வழியாய் பரலோகத்தின் நித்தியத்திற்குள் பிரவேசிக்க, தேவனால் படைக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு மனிதனும் வரவேற்கப்படுகிறான். இயேசுவின் சிலுவை தியாகம், உயித்தெழுதல் மற்றும் பரமேறி செல்லுதல் இன்றும் என்றும் எல்லோருக்கும் பகிர செண்டிய நற்செய்தி சத்தியங்கள் ஆகும்.