சிலுவையின் மொழி
'சொல்வதினால் மட்டும் அவர்கள் யார் என்பதை ஒருவர் அறிந்துக்கொள்ளுவதில்லை. அவைகள் காட்டப்படவேண்டும்" என்று பாஸ்டர் டிம் கெல்லர் கூறுகிறார். இது செயல்கள் சொற்களைவிட சத்தமாக பேசுகின்றன என்ற பழமொழியின் ஒரு பயன்பாடு. தங்கள் துணைகள் தங்களை கவனிப்பதும், தங்களிடம் அன்பு செலுத்துவதின் மூலமே பாராட்டப்படுகின்றனர் என்று வாழ்க்கைத்துணைகள் காண்பிக்கின்றனர். பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகளை அன்பாக கவனிப்பதன் மூலம் அவர்கள் மதிக்கப்படுகிறார்கள் என்று காண்பிக்கின்றனர். பயிற்சியாளர்கள் விளையாட்டு வீரர்களை அவர்களுடைய வளர்ச்சியில் முதலீடு செய்வதன் மூலம் திறனைக் காட்டுகிறார்கள். மற்றும் அது அப்படியே நீடிக்கிறது. அதே போல வேறுபட்ட செயலானது மக்களுக்கு வலிமிகுந்த இருண்ட செய்திகளை கொடுக்கும்.
ஊலகத்தில் உள்ள அனைத்து செயல்-அடிப்படையிலான செய்திகளிலும் மிக முக்கியமானது ஒன்று உள்ளது. தேவனின் பார்வையில் நாம் யார் என்றுக் காட்ட விரும்பும்போது சிலுவையில் அவர் செய்த செயல்களைத் தவிர வேறு எதையும் பார்க்கவேண்டியதில்லை. ரோமர் 5:8ல் பவுல் இவ்வாறாக கூறுகிறார், 'நாம் பாவிகளாயிருக்கையில் கிறிஸ்து நமக்காக மரித்ததினாலே, தேவன் நம்மேல் வைத்த தமது அன்பை விளங்கப்பண்ணுகிறார்". நாம் யாரென்று சிலுவை நமக்கு காண்பிக்கிறது : தேன் தம்முடைய ஒரே பேரான குமாரனைத் தந்தருளி இவ்வளவாய் நம்மிடத்தில் அன்பு கூர்ந்தார் (யோவா. 3:16).
உடைந்துப்போன மக்களின் உடைந்த கலாச்சாரத்தின் கலப்பு செய்திகளுக்கும், குழப்பமான செயல்களுக்கும் எதிராக தேவனுடைய இதயத்தின் செய்தி மிகத் தெளிவாக இருக்கிறது. நீங்கள் யார்? உங்களை மீட்டெடுக்க தன்னுடைய குமாரனையே கொடுத்து, தேவனால் அதிகமாக நேசிக்கப்பட்வர்கள் நீங்களே. அவர் உங்களுக்காக செலுத்திய விலைக்கிரயத்தை கருத்தில் கொள்ளுங்கள், அற்புதமான உண்மை என்னவென்றால், அவரைப் பொறுத்தவரை, நீங்கள் எப்போதும் மதிப்புக்குரியவர்கள்.
கொஞ்சம் பின்னால் விடுங்கள்
ஐம்பது பைசா, ஒன்று அல்லது இரண்டு ரூபாய், எப்போதாவது ஐந்து அல்லது பத்து ரூபாய். அதுதான் அவரது படுக்கைக்கு அருகில் நீங்கள் காண்பீர்கள். அவர் ஒவ்வொரு மாலையும் தன்னுடைய பாக்கெட்டை காலி செய்து உள்ளிருப்பவைகளை அங்கே விட்டுவிடுவார், ஏனென்றால் அவருக்குத் தெரியும் அவர்கள் அங்கேள வருவார்கள் என்று அவர்கள் என்றால் அவருடைய பேரக்குழைந்தகள். பல வருடங்களாக குழந்தைகள் வந்தவுடன் அவருடைய படுக்கைக்கு அருகில் செல்வதை கற்றுக்கொண்டிருந்தனர். அவர் அந்தச் சில்லறைக் காசுகளை வங்கியிலோ அல்லது சேமிப்பு கணக்கிலோ சேமித்து வைத்திருக்கலாம். ஆனால் அவர் அதைச் செய்யவில்லை. அவைகளைத் தன் வீட்டிலுள்ள விலைமதிப்பற்ற சிறியவர்களுக்காக அதை விட்டுச் செல்வதில் அவர் மகிழ்ச்சியடைந்தார்.
இதேப்போன்ற மனநிலைத்தான் லேவியராகமம் 23ல் நிலத்திலிருந்து அறுவடையைக் கொண்டுவரும்போதும் இருந்தது. தேவன், மோசேவின் மூலமாக, மக்களுக்கு மிகவும் எதிர்மறையான ஒன்றைச் சொன்னார் 'வயலின் ஓரத்திலுள்ளதை முற்றிலுமாக அறுக்காமலும் சிந்திக்கிடக்கிற கதிர்களை முற்றிலும் பொறுக்காமலும் இருங்கள்" (வச. 22). முக்கியமாக 'அவைகளை விட்டுவிடவேண்டும்". இந்த கட்டளை, தேவன் முதலிடத்தில் அறுவடைக்குப் பின்னால் இருந்தார் என்பதையும் எளியவர்களுக்கும், பரதேசிகளுக்கும் உணவளிக்க தம்முடைய ஜனங்களைப் பயன்படுத்தினார் என்றும் மக்கள் நினைவுகூர்ந்தனர்.
இப்படிப்பட்ட ஒரு சிந்தனை நிச்சயமாக நம் உலகின் விதிமுறை அல்ல. ஆனால் இப்படிப்பட்ட மனநிலைத் தான் தேவனின் நன்றியுள்ள பிள்ளைகளின் தன்மையாகும். அவர் உதாரத்துவமுள்ள இருதயத்தில் மகிழ்கிறார். பெரும்பாலாக அது உங்கள் அல்லது என் மூலமாய் வருகிறது.
கிறிஸ்துமஸ் பிரமிப்பு
ஒரு கூட்டத்திற்காக நான் ஒரு இரவு லண்டனில் இருந்தேன். மழை பெய்துக்கொண்டிருந்தது. நான் தாமதமாக போய்க்கொண்டிருந்தேன். நான் தெருக்களில் விரைந்து, ஒரு மூலையில் திருப்பி, பின்பு அசையாமல் நிறுத்தினேன். டஜன் கணக்கான தூதர்கள் ரீஜென்ட் ஸ்ட்ரீட்டுக்கு மேலே சென்றனர். அவர்களின் பிரம்மாண்டமான இரக்கைகள் போக்குவரத்து முழுவதின் மேலும் விரிக்கப்பட்டிருந்தன. ஆயிரக்கணக்கான துடிப்பு விளக்குகளால் ஆன அது நான் பார்த்த மிக அற்புதமான கிறிஸ்மஸ் காட்சி. நான் மட்டும் வசீகரப்படவில்லை நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் வீதியில் வரிசையாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர்.
கிறிஸ்மஸ் கதைக்கு பிரமிப்பு மையமானது. தேவதூதன் மரியாளுக்கு தோன்றி அவர் அற்புதமாக கருத்தரிப்பார் என்று விளக்கியப் போதும்
(லூக். 1:26-38), மேய்ப்பர்களுக்கு இயேசுவின் பிறப்பைக் குறித்து அறிவித்தப் போதும் (2:8-20) ஒவ்வொருவரும் பயம், ஆச்சரியம் மற்றும் பிரமிப்படைந்தனர். ஆந்த ரீஜென்ட் ஸ்ட்ரீட் கூட்டத்தைப் சுற்றிப் பார்க்கும்போது முதலில் தேவதூதர்களின் சந்திப்பின் ஒரு பகுதியை காண்பதாக நினைத்து ஆச்சரியப்பட்டேன்.
ஒரு கணம் கழித்து நான் வேறு ஒன்றை கவனித்தேன். சில தேவதூதர்கள் தங்கள் கைகளை உயர்த்தி அவர்களும் எதையோ பார்த்துக்கொண்டிருப்பது போல இருந்தது. இயேசு என்ற பெயரைக் கேட்டவுடனே (வச. 13-14)
தேவதூதர்களின் பாடகற் குழு வெடிப்பது போல் தூதர்களும் இயேசுவைப் பார்ப்கும்போது பிரமிப்பில் சிக்கிக்கொள்ளுகின்றனர் என்று தோன்றுகிறது.
இவர் தேவனுடைய மகிமையின் பிரகாசமும், அவருடைய தன்மையின் சொரூபமாயிருக்கிறார் (எபி. 1:3). பிரகாசமான மற்றும் ஒளிரும் ஒவ்வொரு தேவதூதரின் பார்வையிலும் இயேசுவே மையமாக இருக்கிறார் (வச. 6). தேவதூதரை மையமாகக்கொண்ட கிறிஸ்மஸ் காட்சி பரபரப்பான லண்டன் வாசிகளையே தங்களுடைய தடங்களில் நிறுத்த முடியுமானால், நாம் அவரை முகமுகமாய் பார்க்கும் தருணத்தை கற்பனை செய்து பார்க்கவும்.
மென்மையான பேச்சு
நான் முகநூலில் வாதிட்டுக்கொண்டிருந்தேன். மோசமான நடவடிக்கை. நான் ஒரு அந்நியரை ஒரு காரசாரமான தலைப்பு முக்கியமாக, பிரிவினையை உண்டாக்கும் தலைப்பு - இதைப்பற்றி பேசி திருத்த கடமைப்பட்டிருக்கிறேன் என்று நினைத்தேன். அதன் விளைவு கடுமையான வாக்குவாதம், புண்படுத்தும் உணர்வுகள் (என்னுடைய பங்கில்) மற்றும் இயேசுவுக்காக சாட்சி கொடுப்பதற்கு ஒரு தகாத தருணமாக இருந்தது. இது 'இணையதள கோபத்தின்" வெளிப்பாடாக இருந்தது. இது வலைதளத்தில் தினமும் வீசப்படும் கடுஞ்சொற்களை குறிக்கும் பதம். ஒரு நெறிமுறை நிபுணர் விளக்கியது போல், ஆத்திரம் என்பது 'எப்படி பொதுக் கருத்துக்கள் பேசப்படுகின்றது" என்று மக்கள் தவறாக முடிவு செய்கிறார்கள்.
பவுல் தீமோத்தேயுவுக்கு கொடுத்த ஞானமான ஆலோசனை எச்சரிக்கையாக இருந்தது. புத்தியீனமும் அயுக்தமுமான தர்க்கங்கள் சண்டையை பிறப்பிக்குமென்று அறிந்து, அவைகளுக்கு விலகியிரு. கர்த்தருடைய ஊழியக்காரன் சண்டைப்பண்ணுகிறவனாயிராமல், எல்லாரிடத்திலும் சாந்தமுள்ளவனும், போதகச் சமர்த்தனும், தீமையைச் சகிக்கிறவனாயும் இருக்க வேண்டும் (2 தீமோ. 2:23-24).
ரோமானிய சிறையிலிருந்து தீமோத்தேயுவுக்கு எழுதப்பட்ட பவுலின் நல்ல ஆலோசனை, தேவனுடைய சத்தியத்தை கற்பிப்பதற்கு இளம் போதகரை தயார்படுத்த அனுப்பப்பட்டது. பவுலின் அறிவுரை இன்று சரியான நேரத்தில், முக்கியமாக நம்முடைய உரையாடல் விசுவாசத்திற்கு நேராக திருப்பப்படும்போது, நமக்கும் கொடுக்கப்படடுள்ளது. எதிர் பேசுகிறவர்கள் சத்தியத்தை அறியும்படி தேவன் அவர்களுக்கு மனந்திரும்புதலை அருளத்தக்கதாகவும் … சாந்தமாய அவர்களுக்கு உபதேசிக்க வேண்டும் (வச. 25).
மற்றவர்களுடன் கனிவாக பேசுவது இந்த சவாலின் ஒரு பகுதி, ஆனால் போதகர்களுக்கு மட்டுமல்ல. தேவனை நேசித்து, அவரைப்பற்றி மற்றவர்களுக்கும் சொல்ல வாஞ்சிக்கும் எல்லோரும், அவருடைய சத்தியத்தை அன்போடு சொல்வோமாக. ஓவ்வொரு வார்த்தையிலும் பரிசுத்த ஆவியானவர் நமக்கு உதவி செய்வார்.
நீங்கள் யார்
அவரது பெயர் யான். அவர் தன்னை உலகத்தின் மாணவன் என்று கருதுகிறார். அவர் கடந்து வந்த எல்லா நகரங்களைக் குறித்து 'இது ஒரு பெரிய பள்ளி' என்று கூறுகிறார். மக்களை சந்தித்து அவர்களிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ள அவர் 2016ம் ஆண்டு தனது சைக்கிளில் நான்கு வருட பயணத்தை துவங்கினார். மொழி ஒரு தடையாக இருக்கும்போது, சில நேரங்களில் மக்கள் ஒருவரை ஒருவர் பார்ப்பதிலேயே புரிந்துக்கொள்ளுகிறார்கள் என்று கண்டார். அவர் மக்களிடம் தொடர்பு கொள்ள தன் தொலைபேசியில் உள்ள மொழிபெயர்ப்பு பயன்பாட்டை சார்ந்திருக்கிறார். அவர் தான் பயணித்த மைல் கணக்கிலோ அல்லது அவர் பார்த்த காட்ச்சிகளையோ வைத்து அவர் தனது பயணத்தை அளவிடவில்லை. அதற்கு பதிலாக தன்னுடைய இதயத்தில் முத்திரை பதித்த மக்களைக் கொண்டு அளவிடுகிறார்: 'உங்கள் மொழி எனக்குத் தெரியாமலிருக்கலாம், ஆனால் நீங்கள் யார் என்பதைக் கண்டுக்கொள்ள விரும்புகிறேன்".
இது மிகப் பெரிய உலகம். இருந்தாலும் அதைப்பற்றின எல்லாவற்றையும், அதன் மக்களைப்பற்றியும் தேவன் முழுமையாக அறிந்திருக்கிறார். சங்கீதக்காரனாகிய தாவீது தேவனின் விரல்களின் கிரியையாகிய வானங்களையும், அவர் ஸ்தாபித்த சந்திரனையும், நட்சத்திரங்களையும், பார்க்கும்போது மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டார் (சங். 8:3). 'மனுஷனை நினைக்கிறதற்கும், அவனை விசாரிக்கிறதற்கும் அவன் எம்மாத்திரம்" என்று வியந்தார் (வச. 4).
தேவன் மற்ற யாரை விடவும் உங்களை நன்கு அறிந்திருக்கிறார் மற்றும் அவர் உங்கள் மேல் கவனமாயிருக்கிறார். 'எங்கள் ஆண்டவராகிய கர்த்தாவே உம்முடைய நாமம் பூமியெங்கும் எவ்வளவு மேன்மையுள்ளதாயிருக்கிறது" (வச. 1,9) என்று நாமும் துதிக்கலாம்.