ஒரு பெயர்

கிளியோப்பெட்ரா, கலிலியோ, ஷேக்ஸ்பியர், எல்விஸ், பீலே ஆகிய இவர்கள் பிரசித்திப் பெற்வர்களாகையால் அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொள்ள ஒரேயொரு பெயரே போதுமானது. சரித்திரத்தில் இவர்கள் முக்கிய இடத்திலிருக்கக் காரணம், அவர்கள் யார் எதைச் செய்தார்கள் என்பதே. ஆனால், இவைகளுக்கும் மற்ற எந்த பெயருக்கும் மிகவும் மேலாக நிற்கும் ஒரு பெயர் உண்டு.

தேவகுமாரன் இந்த உலகில் பிறப்பதற்கு முன் தேவதூதன் மரியாளுக்கும் யோசேப்புக்கும் அவருக்கு இயேசு என்று பெயரிட வேண்டும். ஏனெனில் அவர் தமது ஜனங்களின் பாவங்களை நீக்கி அவர்களை இரட்சிப்பார் (மத். 1:21), “அவர் உன்னதமானவருடைய குமாரன் எனப்படுவார்” (லூக். 1:32) எனக் கூறினார். இயேசு பிரபலமானவராக இவ்வுலகிற்கு வரவில்லை. ஆனால், ஒரு பணிவிடைக்காரனாகத் தன்னைத் தாழ்த்தி, சிலுவையில் மரித்தார். எனவே யார் யார் அவரை ஏற்றுக் கொள்கிறார்களோ அவர்களை அவர் மன்னித்து, அவர்களைப் பாவத்தின் பிடியிலிருந்து விடுதலையாக்குகின்றார்.

அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் இவ்வாறு எழுதுகின்றார், “ ஆதலால் தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவரை உயர்த்தி, இயேசுவின் நாமத்தில் வானோர், பூதலத்தோர், பூமியின் கீழானோருடைய முழங்கால் யாவும் முடங்கும் படிக்கும், பிதாவாகிய தேவனுக்கு மகிமையாக இயேசு கிறிஸ்து கர்த்தரென்று நாவுகள் யாவும் அறிக்கை பண்னும்படிக்கு எல்லா நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்குத் தந்தருளினார்” (பிலி. 2:9-11).

நம்முடைய மிகப் பெரிய மகிழ்ச்சியிலும் அவசரமானத் தேவைகளிலும் நாம் பற்றிக் கொள்ள வேண்டிய நாமம் இயேசு என்பதே. அவர் நம்மை ஒரு போதும் கைவிடமாட்டார். அவருடைய அன்பு ஒருபோதும் மாறாதது.

நிறைவேற்றின காலங்கள்

வருடத்தின் முடிவில் நாம் செய்து முடிக்காத காரியங்களின் பாரம் நம்மை சோர்வுக்குள்ளாக்கலாம். குடும்பப் பொறுப்புகளும் வேலைகளும் ஒருநாளும் ஓயாது என்பது போல தோன்றலாம். இன்று முடியாத வேலைகள் நாளைய வேலைகளுடன் சேர்ந்து கொள்ளுகிறது. ஆனால், நம் விசுவாச பயணத்தில், நாம் நிறைவேற்றின பணிகளுக்காகவும், தேவனுடைய உண்மைக்காகவும் நாம், நின்று, கொண்டாடும் நேரங்கள் இருத்தல் வேண்டும்.

தங்களது முதல் மிஷனரி பயணத்தில் நிறைவேற்றின கிரியைகளுக்காக, பவுலும் பர்னபாவும் தேவனுடைய கிருபைக்கு ஒப்புவிக்கப்பட்டுப் புறப்பட்டு அந்தியோகியாவுக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள் (அப். 14:26). இயேசுவை அறிவிக்கும் பணி நெருக்கினாலும், நாங்கள் நிறைவேற்றின கிரியைகளுக்காகத் தேவனுக்கு நன்றி சொல்ல நேரம் ஒதுக்கினார்கள்.” அவர்கள் அங்கே சேர்ந்தபொழுது, சபையைக் கூடிவரச்செய்து தேவன் தங்களைக்கொண்டு செய்தவைகளையும், அவர் புறஜாதிகளுக்கு விசுவாசத்தின் கதவைத் திறந்ததையும் அறிவித்தார்கள் (வச. 27).

கடந்த வருடத்தில் தேவன் உங்கள் மூலமாகச் செய்தது என்ன? நன்கு அறிந்து நேசிக்கிற ஒருவருக்கு தேவன் விசுவாசக் கதவை எவ்வாறு திறந்தார்? நம்மால் நினைத்துக்கூடப் பார்க்கமுடியாத வழியில், முற்றுப்பெறாததாய் அல்லது அற்பமாய்த் தோன்றுகிற காரியங்களில், தேவன் நம்மூலமாக செயல்பட்டுக்கொண்டே இருக்கிறார்.

தேவன் நம்மூலமாகச் செய்த காரியம் முடிவடையாததை நினைத்து வேதனைப்படும் பொழுது, அவர் நம்மூலமாக செயல்பட்ட வழிகளுக்காய், மறக்காமல் நன்றி சொல்லுவோம். தேவன் கிருபையாய் செய்தவைகளை நினைத்து களிகூறுவதே வரப்போகும் அடுத்த கட்டத்திற்கு அஸ்திபாரமாகும்.

ஆத்மாவின் அமைதி இரவு

ஜோசப் மோஹரும், ஃபிரான்ஸ் குரூபரும் “அமைதியான இரவு” (SILENT NIGHT, HOLY NIGHT) என்ற கிறிஸ்துமஸ் கீதத்தை இயற்றுவதற்கு முன்பே, ஏஞ்சலஸ் சைலேஷியஸ் என்பவர் எழுதியிருந்த பாடல் “இதோ, அமைதி இரவில் தேவனுக்கோர் குழந்தை பிறந்தது, தொலைந்தது கைவிடப்பட்டது எல்லாம் திரும்பக் கொண்டுவரப்பட்டது, ஓ மனிதனே; உன் ஆத்துமா மட்டும் அமைதி இரவாக மாறுமென்றால் தேவன் உன்னில் பிறந்து எல்லாவற்றையும் சரிசெய்வார்.

சைலேஷியஸ் என்ற போலந்து நாட்டுத் துறவி, இந்தக் கவிதையை “திசெரூபிக் பில்கிரிம்” எனும் பாடல் தொகுப்பில், 1657ல் வெளியிட்டார். எங்கள் சபை கிறிஸ்துமஸின் மாலை கீத ஆராதனையில், இந்தப்பாடலுக்கு அருமையான இசையமைத்து, “உன் ஆத்துமா மட்டும் அமைதி இரவாகக் கூடுமானால்” என்ற தலைப்பில் பாடகர் குழுவினர் பாடினார்கள்.

கிறிஸ்துமஸின் இரண்டத்தனையான ரகசியங்கள் என்னவென்றால், ஒன்று  நாம் தேவனோடு ஒன்றாவதற்காக அவர் நம்மில் ஒருவரானார். நாம் நீதிமான்களாவதற்காக இயேசு எல்லா அநியாயத்தையும் சகித்தார். அதனால்தான் பவுல் அப்போஸ்தலனால், “ஒருவன் கிறிஸ்துவுக்குள்ளிருந்தால் புது சிருஷ்டியாயிருக்கிறான் பழையவைகள் ஒழிந்துபோயின, எல்லாம் புதிதாயின!” என்று எழுத முடிந்தது. இவையனைத்தும் இயேசுவின் மூலம் நம்மைத் தன்னோடு ஒப்புரவாக்கின தேவனிடத்திலிருந்தே பெறுகிறோம் (2 கொரி. 5:17-18).

நம்முடைய கிறிஸ்துமஸைக் குடும்பத்தினரோடும், நண்பர்களோடும் செலவிடலாம் அல்லது தனிமையிலே கொண்டாடலாம். ஆனால், நாம் வாஞ்சிப்பது என்னவென்றால், இயேசு நமக்குள் பிறக்கவே வந்தார் என்பதே.

ஆ! உன் இருதயம் இயேசு பிறப்பதற்கேற்ற முன்னணையாயிருக்குமென்றால், தேவன் மறுபடியும் உன்னிலே பிறப்பார்.

ஹீரோவுக்கு மேல்

உலகெங்கும் உள்ள “ஸ்டார் வார்ஸ்” பட ரசிகர்கள், அதன் 8ம் பகுதி “தி லாஸ்ட் ஜெடி”யைக்காண ஆர்வமாயிருக்கிறார்கள். 1977 முதல் வந்து கொண்டிருக்கும் படத்தின் வெற்றிக்கான காரணங்களை அலசி ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். (CNN Money) என்ற ஊடக நிருபர், ஃபிராங்க் பல்லோட்டா, “பொல்லாத உலகத்தில் மக்கள் ஒரு புது நம்பிக்கைக்காகவும், வல்லமையுள்ள நல்ல ஹீரோவுக்கும் ஏங்கி காத்திருப்பதே இந்த படம் பிரபலமானதற்கும் காரணம்” என்கிறார்.

இயேசு பிறந்தபொழுது இஸ்ரவேல் ஜனங்கள் தங்களை ஒடுக்குகிறவர்களின் கைக்கு விலக்கி இரட்சிக்கும், வாக்குப் பண்ணப்பட்ட மேசியாவுக்காகக் காத்திருந்தார்கள். அநேகர் தங்களை ரோம கொடுங்கோன்மையினின்று விடுவிக்கும் மா வீரன் ஒருவரை எதிர்பார்த்தார்கள். ஆனால் இயேசுவோ அரசியல் ஹீரோவாகவோ ராணுவ மாவீரனாகவோ வரவில்லை. மாறாக ஒரு சிறு குழந்தையாக பெத்லகேமிலே பிறந்தார். அதனால், அநேகர் அவர் யாரென்றே அறியாமற்போனார்கள். “அவர் நமக்குச் சொந்தமானதிலே வந்தார், அவருக்குச் சொந்தமானவர்களோ அவரை ஏற்றுக்கொள்ள வில்லை” (யோவா. 1:11) என்று அப்போஸ்தனலாகிய யோவான் எழுதியிருக்கிறார்.

ஹீரோவுக்கும் மேலாக இயேசு நமது இரட்சகராக வந்தார். இருளுக்குள் இருப்பவர்களுக்கு வெளிச்சத்தைக் கொடுக்க வந்தார். அவரை ஏற்றுக்கொண்ட அனைவரும் பாவ மன்னிப்பைப்பெற்று, பாவத்தின் வலிமையின்று விடுதலைபெற, தம்முடைய ஜீவனைக் கொடுக்க வந்தார். “அந்த வார்த்தை மாம்சமாகி, கிருபையினாலும் சத்தியத்தினாலும் நிறைந்தவராய் நமக்குள்ளே வாசம்பண்ணினார்; அவருடைய மகிமையைக் கண்டோம்; அது பிதாவுக்கு ஒரேபேறானவருடைய மகிமைக்கு ஏற்ற மகிமையாகவே இருந்தது” (வச. 14) என்றெழுதினான்.

அவருடைய நாமத்தின்மேல் விசுவாசமுள்ளவர்களாய் அவரை ஏற்றுக்கொண்டவர்கள் எத்தனைபேர்களோ அத்தனை பேர்களும் அவருடைய பிள்ளைகளாகும்படி அதிகாரம் கொடுத்தார்” (வச. 12). ஆம் உலகத்திற்குத் தேவையான உண்மையான ஒரே நம்பிக்கை இயேசுவே!

பிறர் உணர்வை நமதாக்கிக் கொள்ளுதலின் வல்லமை

R70i என்னும் ஆடை முதுமை எப்படியிருக்கும் என்பதை செயற்கையாகக் காட்டும் ஓர் வகை ஆடை. அதில் ஒரு விசேஷித்த தலைக்கவசம் உண்டு. அதிலுள்ள கண்ணாடிகள் அதை நீங்கள் அணிந்தவுடனேயே உங்கள் பார்வையை மங்கச் செய்யும். அதிலுள்ள ஒலிபெருக்கிகள் காதுகள் சரியாகக் கேட்க விடாது, நடமாட்டத்தையும் குறைத்து விடும். அந்த உடையைப் போட்டுக்கொண்டால் இன்னும் நாற்பது வருடங்களில் நீங்கள் எப்படி இருப்பீர்கள் என்பதை உங்களுக்கு உணர்த்தும். வயதானவர்களைப் பராமரிப்பவர்கள் முதியோரின் பலவீனங்களையும் பிரச்சனைகளையும் அனுபவிக்கச்செய்து, அதன்மூலம் வயதானவர்களின் உணர்வுகளைப் புரிந்து செயல்பட முடியும். பத்திரிக்கையாளர் “வால் ஸ்ட்ரீட் ஜர்னல்” நிருபர் ஜெப்ரி ஃபவுலர் ஒருமுறை இதை அணிந்து பார்த்து விட்டு “முதிர் வயதடைவது என்பது மறக்கமுடியாததும், சில வேளைகளில் சோர்வுக்குள்ளாக்கும் அனுபவம் மட்டுமல்ல, இந்தக் கருவி (ஆடை) முதுமையின் உண்மைத் தன்மையையும் அவர்களின் உணர்வுகளை நமதாக்கிக் கொள்ளும் பண்பைக் கற்றுத்தந்து, நம்மைச் சுற்றியுள்ள உலகை வேறு கண்ணோட்டத்துடன் பாக்கச் செய்கிறது என்றார்.

ஒருவரது உணர்வுகளைஅறிந்து அவரோடு அதைப் பகிர்ந்துகொள்வது என்பது ஓர் திறமை. இயேசுவைப் பின் பற்றினவர்களுக்கு கொடுமையான உபத்திரவம் வந்தபொழுது, எபிரெய நிருப ஆக்கியோன், விசுவாசிகளை “கட்டப்பட்டவர்களோடே நீங்களும் கட்டப்பட்டவர்கள் போல அவர்களை நினைத்துக் கொள்ளுங்கள்; நீங்களும் சரீரத்தோடிருக்கிறவர்களென்று அறிந்து, தீங்கனுபவிக்கிறவர்களை நினைத்துக் கொள்ளுங்கள்:” என்று எழுதினார் (13:3).

இதைத்தான் நமது இரட்சகர் நமக்குச் செய்தார். இயேசு நம்மைப் போல் மாறினார் “…எவ்விதத்திலும் தம்முடைய சகோதரருக்கு ஒப்பாகவேண்டியதாயிருந்தது. ஆதலால், அவர்தாமே சோதிக்கப்பட்டுப் பாடுபட்டதினாலே, அவர் சோதிக்கப்படுகிறவர்களுக்கு உதவிசெய்ய வல்லவராயிருக்கிறார் (எபி. 2:17-18).

நம்மைப்போன்ற மனிதனாக வந்த கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து பாடுபடுகிறவர்களோடு, அவர்கள், பாடுபடுகையில் நாமும் பாடுபடுகிறவர்கள் போல அவர்களுடன் நிற்க நம்மை அழைக்கிறார்.

ஹெலிகாப்டர் விதைகள்

என்னுடைய  பிள்ளைகள் சிறுவர்களாயிருக்கும்பொழுது “ஹெலிகாப்டர்” விதைகளைப் பிடிக்க ஆசைப்படுவார்கள். அவை எங்கள் பக்கத்து வீட்டிலுள்ள மேப்பிள் மரத்திலிருந்து விழும் விதைகள். அவை ஒவ்வொன்றும் ஒரு ஹெலிகாப்டரின் சுழலும் இறக்கைகள் போலவே சுழன்று கொண்டே கீழே விழும். விதைகளின் நோக்கம் பறப்பதல்ல, கீழே மண்ணில் விழுந்து முளைத்து மரங்களாக வளர்வதேயாகும்.

சிலுவையிலறையப்படும் முன் இயேசு தம்முடைய சீஷர்களை பார்த்து, “மனுஷகுமாரன் மகிமைப்படும்படியான வேளை வந்தது… கோதுமை மணியானது நிலத்தில் விழுந்து சாகாவிட்டால் தனித்தேயிருக்கும். செத்ததேயாகில் மிகுந்த பலனைக் கொடுக்கும்” (யோவா. 12:23-24) என்று கூறினார்.

இயேசுவின் சீஷர்கள் அவரை மேசியாவாகக் கனம் பண்ணப்பட வேண்டுமென்று விரும்பியபொழுது, அவரோ, நாம் அவர்மேல் வைக்கும் விசுவாசத்தினால் பாவமன்னிப்புப் பெற்று மறுரூபமாவதற்காக, தம்முடைய ஜீவனைக் கொடுக்க வந்தார். இயேசுவைப் பின்பற்றுகிறவர்களாகிய நாம், “தன் ஜீவனை சிநேகிக்கிறவன் அதை இழந்துபோவான்; இந்த உலகத்தில் தன் ஜீவனை வெறுக்கிறவனோ அதை நித்திய காலமாய்க் காத்துக்கொள்ளுவான் என்ற அவருடைய வார்த்தையைக் கேட்கிறோம். ஒருவன் எனக்கு ஊழியஞ்செய்கிறவனானால் என்னைப் பின்பற்றக்கடவன்; நான் எங்கேயிருக்கிறனோ அங்கே என் ஊழியக்காரனும் இருப்பான்; ஒருவன் எனக்கு ஊழியஞ்செய்தால் அவனைப் பிதாவானவர் கனம் பண்ணுவார் (வச. 25-26) என்பதை உணர்ந்து அவரைப் பின் பற்ற வேண்டும்.

ஹேலிகாப்டர் விதைகள்; நாம் அவருக்காக வாழ்வதற்காக, மரித்த இரட்சகர் இயேசுவின், அற்புதத்தைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது.

இன்னும் அதிகமாய்

அக்டோபர் 1915ல் எகிப்திலுள்ள கெய்ரோ நகரின் அருகாமைலிருந்த பயிற்சி முகாமிற்கு ஆஸ்வால்ட் சேம்பர்ஸ், பிரிட்டிஷ் காமன்வெல்த் நாடுகளைச் சேர்ந்த ராணுவ வீரர்களுக்கு YMCA போதகராகப் பணிபுரிய வந்து சேர்ந்தார். அவர் YMCA குடிசையில் ஒரு இரவு நேர ஆராதனை நடக்குமென்றும், தாம் அதில் “ஜெபத்தினால் எற்படும் நன்மைகள் என்ன?” என்ற  பொருளில் செய்தி அளிக்கப் போவதாகவும் அறிவித்தார். 400 வீரர்கள் அந்தப் பெரிய இடத்தில் கூடினார்கள். பின்பு உலகப்போரின் நடுவிலும், தேவனை அறிய விரும்பியவர்களோடு தனித்தனியாகப் பேசினார். ஆஸ்வால்ட் அடிக்கடி “பொல்லாதவர்களாகிய நீங்கள் உங்கள் பிள்ளைகளுக்கு நல்ல ஈவுகளைக்கொடுக்க அறிந்திருக்கும் போது, பரம பிதாவானவர் தம்மிடத்தில் வேண்டிக்கொள்ளுகிறவர்களுக்கு பரிசுத்த ஆவியைக் கொடுப்பது அதிக நித்தயமல்லவா” என்ற வசனத்தைப் போதித்தார்.

தமது குமாரனாகிய இயேசு மூலமாய் பிதாவானவர் நமக்கு இலவசமாய்த் தந்தருளின ஈவுகள் – மன்னிப்பு, நம்பிக்கை,  பரிசுத்த ஆவியானவர் நமக்குள் வாசம் பண்ணுவதால் கிடைக்கும் தேவ பிரசன்னம் ஆகியவை. “ஏனென்றால், கேட்கிறவன் எவனும் பெற்றுக் கொள்ளுகிறான்; தேடுகிறவன் கண்டடைகிறான்; தட்டுகிறவனுக்குத் திறக்கப்படும்” லூக். 11:10

நவம்பர் 15, 1917ல் குடல் வால் பிரச்சனையால் (அப்பென்ட்டிக்ஸ்) திடீரென ஆஸ்வால்ட் மரித்துப்போனார். அவரால் விசுவாசத்திற்குள் நடத்தப்பட்ட ஒரு போர்வீரன், அவரைக் கனம்பண்ணும்படி ஒரு நினைவுச் சின்னத்தை அவர் கல்லறையினருகில் வைத்தான். அது ஒரு பளிங்குகல்லால் செதுக்கப்பட்ட திறந்த வேதாகமம். அதன் திறந்த பக்கத்தில் லூக்க 11:13ன் செய்தி “பரம பிதாவானவர் நம்மிடத்தில் வேண்டிக் கொள்ளுகிறவர்களுக்குப் பரிசுத்த ஆவியைக் கொடுப்பது அதிக நிச்சயமல்லவா!” என்ற வசனம் பதிக்கப்பட்டிருந்தது..

இந்த ஆச்சரியமான பரிசு நம் ஒவ்வொருவருக்கும் இன்றே கிடைக்கும்

யாரென்று வெளிப்படுத்தாமல் வாழ்வது

ஜேன் யோலன் எழுதிய “யாரென்றறியப்படாமலிருக்க முயற்சித்தல்” என்ற கட்டுரையில் தங்கள் உள்ளான மனதில் தாங்கள் யார் என்று அறியப்படாமல் தங்களை மறைத்துக் கொள்ள விரும்புகிறவர்கள் தான் சிறந்த எழுத்தாளர்கள் என்று எழுதியிருந்தார். சொல்லப்படுகிற கதை தான் முக்கியம்; கதை சொல்பவரல்ல.

நாம் சொல்லுகிற கதை நமக்காக தன் ஜீவனையே கொடுத்த இரட்சகர் இயேசுவைப் பற்றியதே. மற்ற விசுவாசிகளோடு இணைந்து நாமும் அவருக்காக வாழ்ந்து அவருடைய அன்பை பிறருடன் பகிர்ந்து கொள்கிறோம்.

ரோமர் 12:3-21 இயேசுவைப் பின் பற்றுகிறவர்களுக்கிடையே உள்ள உறவில் ஊடுருவியிருக்க வேண்டிய தாழ்மையையும், அன்பையும் குறித்துப் போதிக்கிறது. உங்களைப் பற்றியும் உங்கள் முக்கியத்துவத்தைப் பற்றியும் மிதமிஞ்சி எண்ணிக்கொள்ள வேண்டாம். மாறாக, தேவன் நம்மெல்லாருக்கும் தந்திருக்கிற விசுவாசத்தின் வெளிச்சத்திலே நம்முடைய திறமைகளை சரியாக நிதானித்தறிய முயற்சிப்போமாக. “சகோதர சிநேகத்திலே ஒருவர்மெலோருவர் அன்பாயிருப்போமாக. கனம் பண்ணுகிறதிலே ஒருவருக்கொருவர் முந்திக் கொள்வோமாக” (வச. 3,10).

நம்முடைய கடந்தகால சாதனைகளைக் குறித்த பெருமை பிறருடைய தாலந்துகளைக் காணாதபடி குருடாக்கிப் போடும். கர்வம் எதிர்காலத்தை பாழாக்கிவிடும்.

இயேசுவுக்குப் பாதையை செவ்வைப்படுத்தும் ஊழியத்தைப் பெற்ற யோவான் ஸ்நானகன், “அவர் பெருகவும் நான் சிறுகவும் வேண்டும்” என்றான். அது நம்மெல்லாருக்கும் தேவையான ஒரு சிறந்த குறிக்கோள் அதுவே.

புதிர்களை தெளிவுபடுத்துதல்

பீநட்ஸ் என்ற கார்ட்டூன் கதாபாத்திரத்தை உருவாக்கிய சார்லஸ் ஷல்ஸின் நகைச்சுவையையும், அறிவுத் திறனையும் கண்டு நான் அதிகம் மகிழ்ச்சியடைவதுண்டு. எங்களது ஆலயத்திலுள்ள வாலிபப் பிள்ளைகளைச் பற்றிய புத்தகத்தில் எனக்கு மிகவும் பிடித்தமான அவரது கேலிச் சித்திரம் காணப்பட்டது. அந்த படத்தில் ஒரு வாலிபன் அவன் கையில் வேதாகமத்தை வைத்துக் கொண்டு, தொலைபேசியில் அவனது சினேகிதனிடம் “பழைய ஏற்பாட்டிலுள்ள புதிர்களை தெளிவுபடுத்துவதற்கான முதல் படியை எடுத்து வைத்துள்ளேன்… அதை வாசிக்க ஆரம்பிக்கிறேன்” என்று கூறினான்.

ஒவ்வொரு நாளும் தேவனுடைய வார்த்தையின் வல்லமையை புரிந்து கொள்ளவும், அனுபவிக்கவும் 119ம் சங்கீதத்தை எழுதியவருடைய அளவு கடந்த ஆவல் வெளிப்படுகிறது. “உமது வேதத்தில் நான் எவ்வளவு பிரியமாயிருக்கிறேன்; நாள் முழுவதும் அது என் தியானம்” (வச. 97). தேவனுடைய வார்த்தையின் மேலிருந்த அளவு கடந்த ஆவல் அதன் ஆசிரியர் ஞானத்தில், அறிவில் வளர்ச்சியடைந்து தேவனுடைய வார்த்தைக்கு கீழ்ப்படிய அவரை வழிநடத்தினது (வச. 100).

வேதாகமத்தில் உள்ள புதிர்களை தெளிவுபடுத்த எந்தவித அதிசயமான செயல் திட்டங்கள் ஏதும் இல்லை. அந்த செயல் திட்டங்கள் மனரீதியானது மட்டுமல்ல, நாம் வாசிக்கும் பகுதிக்கும் ஏற்ப நாம் நடக்கவும் வேண்டும். வேதாகமத்தில் சில பகுதிகள் நம்மால் புரிந்துகொள்ள இயலாதவைகளாக இருக்கலாம். நாம் நன்றாக புரிந்து கொண்ட உண்மைகளை கடைபிடித்து, செயல்படுத்த “உம்முடைய வார்த்தைகள் என் நாவிற்கு எவ்வளவு இனிமையானவைகள் என் வாய்க்கு அவைகள் தேனிலும் மதுரமாய் இருக்கும். உமது கட்டளைகளால் உணர்வடைந்தேன். ஆதலால், எல்லாப் பொய் வழிகளையும் வெறுக்கிறேன்” (வச. 103-104)

ஆச்சரியமான கண்டுபிடிப்புகளுக்கான பயணம் தேவனுடைய வார்த்தையில் உள்ளது.