புயலைப் பின்தொடர்தல்

“புயல் காற்றை பின்தொடர்வது” என்பது கொல்கத்தா மற்றும் வேறு சில இடங்களில் உள்ள வானிலை ஆர்வலர்களின் பொழுது போக்கு நிகழ்வு. இவர்கள் புயலைப் பின்தொடர்ந்து சென்று அதன் செயலைக் குறித்துத் தெரிந்துகொள்கின்றனர், மின்னல் தாக்குவதைப் படமெடுக்கின்றனர், அவற்றின் பின் விளைவுகளையும் கண்டறிகின்றனர், இத்தகைய மோசமான வானிலையின் போது நம்மில் அநேகர், இத்தகைய வலிமையான, தீய விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் புயலின் போது வெளியே வருவதற்கே அச்சப்படும் போது, வெவ்வேறு இடங்களில் உள்ள இத்தகைய ஆர்வலர்கள் ஒன்று சேர்ந்து, ஊடகங்களோடு இணைந்து, புயலைப் பின் தொடர்கின்றனர்.  

என்னுடைய அநுபவத்தில், என் வாழ்வில், நான் புயல்களை பின் தொடர அவசியமில்லை, அவைகள் என்னை விரட்டிக்கொண்டே வருகின்றன. அந்த அநுபவம், சங்கீதம் 107 ல் அப்படியே கூறப்பட்டுள்ளது. அது, புயலில் சிக்கிக் கொண்ட கடல் பிரயாணிகளைப் பற்றி விளக்குகின்றது. அவர்கள், தவறானவற்றைத் தேர்ந்து கொண்டதால் வந்த பின் விளைவுகளால் துரத்தப்படுகின்றனர். சங்கீதக்காரன் சொல்கின்றார், “தங்கள் ஆபத்திலே அவர்கள் கர்த்தரை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள், அவர்கள் இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கி விடுவிக்கிறார். கொந்தளிப்பை அமர்த்துகிறார், அதின் அலைகள் அடங்குகின்றது. அமைதலுண்டானதினிமித்தம் அவர்கள் சந்தோஷப்படுகிறார்கள்” (சங். 107:28-30). 

நம் வாழ்வில் ஏற்படும் புயல்கள், நம்மால் உருவாக்கப்பட்டவையோ அல்லது இந்த உடைந்து போன உலகத்தில் வாழ்வதால் ஏற்பட்டதாகவோ இருக்கலாம். ஆனால் நம்முடைய தந்தை, இவை எல்லாவற்றையும் விடப் பெரியவர். புயல்கள் நம்மைத் துரத்தும் போது, அவர் ஒருவராலேயே, அவற்றை அமைதிப் படுத்த முடியும், அல்லது நமக்குள்ளேயுள்ள புயலை அடக்க முடியும்.

நன்றியுள்ள மனப்பான்மை

அமெரிக்காவில் எங்களுடைய மாநிலத்தில், குளிர் காலம் கடுமையானதாகவும், பூஜியத்திற்கும் குறைவான வெப்பநிலையிலும், முடிவில்லா பனிப்பொழிவையும் கொண்டிருக்கும்.அப்படிப்பட்ட, மிகக் குளிர்ந்த ஒரு நாளில், எங்கள் வீட்டிற்கு முன்பக்கமிருந்த பனியை ஆயிரமாவது முறை, அகற்றிக் கொண்டிருந்த போது, அவ்வழியே வந்த தபால்காரர், எங்கள் நலனைக் குறித்து விசாரித்தார். நான் அவரிடம், இந்தக் குளிர் காலத்தை நான் விரும்பவில்லையெனவும், இந்த பனியினால் நான் சோர்வடைந்துவிட்டேன், எனவும் கூறினேன். அத்தோடு, இந்த மோசமான காலநிலையில், அவருடைய வேலை இன்னும் கடினமாயிருக்குமே எனவும் கேட்டேன். அவர்,” ஆம், ஆனால் எனக்கு ஒரு வேலையாகிலும் இருக்கிறதே, அநேகருக்கு வேலையும் இல்லை, நான் வேலை செய்வதற்காக நன்றியுள்ளவனாயிருக்கிறேன்” என்றார்.

அவருடைய நன்றியுள்ள மனப்பான்மையைப் பார்த்த போது, நான், என்னுடைய குற்றத்தை உணர்ந்தேன். நம் வாழ்வின் சூழ்நிலைகள் மகிழ்ச்சியற்றதாக அமையும் போது, நாம் நன்றி கூறவேண்டிய அநேக காரியங்களைக் காணத் தவறிவிடுகின்றோம் என்பதை உணர்ந்தேன்.

கொலோசே சபை விசுவாசிகளுக்கு பவுல்,” தேவசமாதானம் உங்கள் இருதயங்களில் ஆளக்கடவது, இதற்கென்றே நீங்கள் ஒரே சரீரமாக அழைக்கப்பட்டீர்கள்; நன்றியறிதலுள்ளவர்களாயுமிருங்கள்.” (கொலோசெயர் 3:15) என்று எழுதுகின்றார். தெசலோனிக்கேயருக்கு எழுதும் போது,” எல்லாவற்றிலேயும் ஸ்தோத்திரம் செய்யுங்கள்; அப்படிச் செய்வதே கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் உங்களைக் குறித்து தேவனுடைய சித்தமாயிருக்கிறது,” என்கின்றார் (1 தெச. 5:18).

போராட்டங்களும், வேதனைகளும் நிறைந்த நாட்களில், தேவனுடைய சமாதானம் நம்முடைய இருதயங்களை ஆளும்படி நாம் ஒப்புக்கொடுப்போம். அந்த சமாதானம் நமக்குள்ளே இருக்கும் போது, கிறிஸ்துவுக்குள் நாம் பெற்றுள்ள அனைத்தையும் நினைவுகூருவோம், அப்பொழுது, நாம் உண்மையாய் நன்றி கூறுவோம்.

தேவனுடைய அங்கீகாரம்

பிரசித்திப் பெற்ற இசையமைப்பாளரான கெஸப்பி வெர்டி (1813-1901) இளைஞனாக இருந்த போது, எப்படியாகிலும் அங்கீகாரம் பெற்றுவிட வேண்டும் என்ற தணியாத தாகம், அவரை வெற்றிக்கு கொண்டு சென்றது. வாரன் வியர்ஸ்பீ அவரைக்குறித்து எழுதும் போது,”வெர்டி முதல் முறையாக இசை நிகழ்ச்சி நடத்திய போது, அந்த இசையமைப்பாளர் திரை மறைவில் நின்று கொண்டு, பார்வையாளர்களில் ஒருவரின் முகத்தையே கண்காணித்துக் கொண்டிருந்தார். அவர் தான் மிகப் பெரிய இசையமைப்பாளரான ரோசினி. வெர்டியைப் பொருத்தமட்டில், அரங்கத்தில் இருந்தவர்கள் மகிழ்ச்சியடைகிறார்கள் அல்லது ஊளையிடுகிறார்கள் என்பது பிரச்சனையல்ல, அவர் விரும்பியதெல்லாம், மிகப் பெரிய இசையமைப்பாளரின் முகத்தில், அங்கீகரிக்கும் ஒரு புன்னகையையே” என்றார்.

யாருடைய அங்கீகாரத்தை நாம் தேடுகிறோம் ? பெற்றோருடையதையா ? எஜமானுடையதையா? நாம் அன்பு செலுத்துபவரிடமிருந்தா? பவுலிடம் இதற்கு ஒரு பதில் இருந்தது. “சுவிசேஷத்தை எங்களிடத்தில் ஒப்புவிக்கத் தக்கதாய்,தேவன் எங்களை உத்தமரென்று எண்ணியபடியே, நாங்கள், மனுஷருக்கு அல்ல, எங்கள் இருதயங்களைச் சோதித்தறிகிற தேவனுக்கே பிரியமுண்டாகப் பேசுகிறோம்” (1 தெச. 2:4) என்றார்.

தேவனுடைய அங்கீகாரத்தைப் பெறல் என்பது என்ன? இதற்கு அடிப்படை தேவை இரண்டுள்ளது. மற்றவர்களின் பாராட்டைப் பெற வேண்டும் என்ற ஆவலிலிருந்து விடுபடல், நம்மை நேசித்து, நமக்காகத் தம்மையே கொடுத்த கிறிஸ்துவைப் போல நம்மை மாற்றும் படி, பரிசுத்த ஆவியானவரிடம் நம்மை ஒப்புக்கொடுத்தல். தேவனுடைய நோக்கத்தை நம்மில்,நம் மூலமாக முழுமையாக நிறைவேற்ற நம்மை ஒப்புக்கொடுக்கும் போது, மிக முக்கியமானவரின் அங்கீகாரத்தைப் பெற்றுக்கொள்வோம், ஒரு நாள், அவருடைய முகத்தில் நம்மை அங்கீகரிக்கும் புன்னகையைக் காண்போம்.

இரும்பும் பட்டும்

கவிஞர் கார்ல் சான்ட்பெர்க், முன்னாள் அமெரிக்க அதிபர் ஆபிரகாம் லிங்கனைப் பற்றி, “மனித குலத்தின் வரலாற்றில் இரும்பின் உறுதியையும், பட்டின் மென்மையையும் ஒருங்கே பெற்ற ஒரு மனிதன், இருதயத்திலும், மனதிலும் பயங்கரமான புயலையும், சொல்லமுடியாத அமைதியையும் ஒருங்கே பெற்றிருக்கின்றார்” என்றார். விடுதலைக்காக ஏங்கிக் கொண்டிருக்கும் மக்களிடம் தன் அரச அதிகாரத்தை லின்கன் சம நிலையில் பயன் படுத்தினார் என்பதை “இரும்பும் பட்டும்” என்பதால் விளக்குகின்றார். 

சரித்திரத்தில் ஒரேயொருமனிதன் தான் வலிமையையும், மென்மையையும் மற்றும் அதிகாரத்தையும் இரக்கத்தையும் சமமாக பயன்படுத்தினார். அவர் தான் இயேசு கிறிஸ்து. யோவான் 8 ஆம் அதிகாரத்தில், மதத்தலைவர்கள் விபச்சாரத்தில் பிடிபட்ட ஒரு பெண்ணை கல்லெறிந்து கொல்லும்படி கொண்டு வந்த போது, இயேசு அவர்களிடம் வலிமையையும், மென்மையையும் காண்பித்தார். இரத்த வெறி கொண்ட ஒரு கூட்டத்தினரின் கோரிக்கையை வலிமையாக எதிர் நோக்கினார். குற்றம் கண்டு பிடிக்கும் அவர்களின் கண்களை, அவர்களுக்கு நேராகவே திருப்பினார். அவர் அந்த கூட்டத்தினரிடம், “உங்களில் பாவமில்லாதவன் இவள் மேல் முதலாவது கல்லெறியக்கடவன்” (வச. 7) என்றார். பின்னர், இயேசு, தனது மென்மையான இரக்கத்தை அப்பெண்ணிடம் காட்டி, “நானும் உன்னை ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கிறதில்லை; நீ போ, இனி பாவம் செய்யாதே” என்றார் (வச. 11).

இயேசு காட்டிய வலிமையையும், மென்மையையும் நாமும் பிறரிடம் காட்டும் போது தான், தேவன் நம்மையும் இயேசுவைப் போன்று மாற்றுகின்றார் என்பதை வெளிப்படுத்த முடியும். மென்மையான இரக்கத்தையும், வலிமையான நீதியையும் நாம் செயல் படுத்திக்காட்டும் போது தான் தேவனுடைய இருதயத்தை இவ்வுலகிற்கு காண்பிக்க முடியும்.

சிறியதாக உணர்தல்

அநேக திரைப் பட விமர்சகர்கள், டேவிட் லீன் தயாரித்த லாரன்ஸ் ஆப் அரேபியா என்ற திரைப் படத்தை, எல்லாப் படங்களுக்கும் மேலானதாகக் கருதுகின்றனர். அதில் வருகின்ற எல்லையில்லாத அரேபிய பாலைவனத்தின் காட்சிகள் திரைப்பட தயாரிப்பாளர்களின் தலை முறைகளைக் கவர்ந்துள்ளது. திரைப்படத் துறையில் சிறந்த விருது பெற்ற தயாரிப்பாளரான ஸ்டீவன் ஸ்பீல்பெர்க், “நான் முதன் முறையாக லாரன்ஸ் படத்தைப் பார்த்த போது,  கவரப் பட்டேன், அது என்னை மிகவும் சிறியவனாக எண்ணச் செய்தது. இன்னமும் என்னை குறுகியவனாக எண்ணச் செய்கின்றது. அதுவே அப்படத்தின் பெருமையின் அளவுகோல்” என்றார்.

நான் சமுத்திரத்தைப் பார்க்கும் போதும், துருவப் பகுதியை மூடியிருக்கும் பனியின் மேலே பறக்கும் போதும், இரவு வானத்தில் லட்சக் கணக்கான விண் மீன்களைப் பார்க்கும் போதும், இந்தப் படைப்புகளின் மத்தியில் நான் மிகச் சிறியவனாகத் தோன்றுகின்றேன்.  படைக்கப் பட்ட உலகம் இத்தனை பரந்து, விரிந்து காணப் படுமாயின், அதனை தன் வார்த்தையாலே படைத்தவர் எத்தனை பெரியவர்?

தேவனுடைய பெரிய தன்மையையும், நாம் ஒன்றுமில்லை என்ற உணர்வையும் தாவீது வெளிப் படுத்துகின்றார்.  “மனுஷனை நீர் நினைக்கிறதற்கும் மனுஷ குமாரனை நீர் விசாரிக்கிறதற்கும் அவன் எம்மாத்திரம்?” (சங். 8:4) என்கிறார். ஆனால் தேவன், “ ஆகாயத்துப் பட்சிகளைக் கவனித்துப் பாருங்கள்; அவைகள் விதைக்கிறதுமில்லை; அறுக்கிறதுமில்லை, களஞ்சியங்களில் சேர்த்து வைக்கிறதுமில்லை; அவைகளையும் உங்கள் பரம பிதா பிழைப்பூட்டுகிறார். அவைகளைப் பார்க்கிலும் நீங்கள் விசேஷித்தவர்கள் அல்லவா?” என்கின்றார் (மத். 6:26).

நான் என்னைக் குறித்து சிறியதாகவும், ஒன்றுமில்லாததாகவும் உணரலாம். ஆனால் என்னுடைய தந்தையின் கண்களில் நான் விலையேறப் பெற்றவன். நான் ஒவ்வொரு முறை சிலுவையைப் பார்க்கும் போதும் என்னுடைய மதிப்பு அங்கே விளங்குகின்றது.  தேவன் என்னை மீட்டு, நான் அவரோடு இருக்கும் படி மனப் பூர்வமாய் செலுத்திய கிரயம், நான் எத்தனை விலயேறப் பெற்றவன் என்பதற்குச் சான்றாகவுள்ளது.

அன்பிற்காகவா அல்லது பணத்திற்காகவா

ஐரிஷ் கவிஞர் ஆஸ்கர் வைல்டு இவ்வாறு கூறுகிறார், 'நான் இளைஞனாக இருந்தபோது பணம் வாழ்க்கைக்கு மிகவும் முக்கியமானதென்று நினைத்தேன். இப்பொழுதும் நான் வயதான பிறகும் அதையே நினைக்கிறேன்." அவருடைய கூற்றானது நாவிலிருந்து வந்தாலும், அவர் 46ஆம் வயது வரையே வாழ்ந்தார். அதனால் அவர் உண்மையிலேயே வயது சென்று மரிக்கவில்லை. ஆனால் தன் இறுதி நாட்களில் வைல்டு, பணம்தான் வாழ்கைக்கு முக்கியமல்ல என்ற உண்மையைப் புரிந்துகொண்டார். பணம் தற்காலிகமானது, அது வரும் அது போகும். எனவே வாழ்க்கை என்பது பணத்தைவிடவும், அது வாங்கும் பொருட்களைவிடவும் முக்கியமானது. ஆண்டவராகிய இயேசுகிறிஸ்து தாம் வாழ்ந்த காலத்தில் உள்ள சந்ததியாரை. பணக்காரன் ஏழை இருவரும் சமம். மறு அளவீட்டிற்கான மதிப்பீட்டுத் திட்டத்தில் உள்ளடக்கியது என்று சவால் விடுத்தார் (லூக். 12:15). '’பொருளாசையைக் குறித்து எச்சரிக்கையாயிருங்கள்; ஏனெனில் ஒருவனுக்கு எவ்வளவு திரளான ஆஸ்தி இருந்தாலும் அது அவனுக்கு ஜீவனல்ல" என ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து கூறுகிறார். நம்முடைய கலாச்சாரத்தில், அதிகத்தின் மேலும், புதியவற்றின் மேலும், மற்றும் சிறந்தவற்றின் மேலும் நம்முடைய நிரந்தரமான பார்வை படும்பொழுது, பணத்தின் மேலும் ஆஸ்தியின் மேலும் நம்முடைய பார்வையானது, மனத்திருப்தியோடும், உயரிய நோக்கத்தோடும் படுகிறதா என்பதை உறுதி செய்து கொள்ளவேண்டும்.

இயேசுவை சந்தித்த மாத்திரத்தில், ஒரு பணக்கார அதிகாரி, துக்கத்தோடு திரும்பி செல்லுகிறார். ஏனெனில் அவருக்குத் திரளான ஆஸ்திகள் இருந்தது. அதனால் அவைகளை அவரால் விட்டுக்கொடுக்க முடியவில்லை (லூக். 18:18-25). ஆனால் ஆயக்காரனாகிய சகேயு தன் வாழ்க்கையில் முழுவதும் சம்பாதித்தவற்றை விட்டுக்கொடுத்தார் (லூக்.19:8). வித்தியாசம் என்னவெனில், ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் இருதயத்தைத் தழுவுதலாகும். அவருடைய கிருபையின் நிமித்தம், நம்முடைய ஆஸ்திகளின்மேல் ஆரோக்கியமான கண்ணோட்டத்தை உடையவர்களாய் இருக்கலாம். அவ்வாறு இருப்பின், அந்த பொருட்கள் நம்மை மேற்கொண்டதாக இருக்க முடியாது.

கால்பந்தும் மேய்ப்பர்களும்

இங்கிலாந்தில் கால்பந்து விளையாட்டின்போது சுவாரஸ்யமான ஒரு விஷயத்தைக் காணமுடியும். அதாவது ஒவ்வொரு ஆட்டம் தொடங்குவதற்கு முன்னரும் ரசிகர்கள் தங்கள் அணியின் கீதத்தைப் பாடுவார்கள். வேடிக்கையான பாடல் (“கிளேட் ஆல் ஓவர்”), விசித்திரமான பாடல் (ஐம் ஃபாரெவர் புளோயிங் பப்ள்ஸ்”),  ஆச்சரியப் பாடல் என அணிக்கு அணிக்கு அந்தக் கீதம் மாறுபடும். உதாரணமாக, வெஸ்ட் புரோம்விச் அல்பியான் அணியின் கீதமாக “சங்கீதம் 23” உள்ளது. அந்த அணி மைதானத்தின் முகப்பில் அந்தச் சங்கீகத்தின் வார்த்தைகள் எழுதப்பட்டுள்ளன. “வெஸ்ட் புரோம் பேகீஸ்” அணியின் ஆட்டத்தைக் காணச் செல்கிற ஒவ்வொருவருக்கும் அந்த நல்ல, மகத்தான, பிரதான மேய்ப்பனின் அக்கறையை அந்த வார்த்தைகள் பறைசாற்றுகின்றன.

சங்கீதம் 23, “கர்த்தர் என் மேய்ப்பராய் இருக்கிறார்” என்று தாவீது சொல்லியிருக்கும் வார்த்தைகள் காலத்தால் அழியாதவை (வச. 1). பிறகு வந்த நற்செய்தி எழுத்தாளரான மத்தேயு, “அவர், திரளான ஜனங்களைக் கண்டபொழுது, அவர்கள் மேய்ப்பனில்லாத ஆடுகளைப்போலத் தொய்ந்துபோனவர்களும் சிதறடிக்கப்பட்டவர்களுமாய் இருந்தபடியால், அவர்கள்மேல் மனதுருகி(னார்)” என்று எழுதினார் (மத். 9:36). யோவான் 10 தம் காலத்தில் வாழ்ந்த “ஆடுகளாகிய” மக்கள்மேல் தமக்குள்ள அன்பையும் அக்கறையையும் இயேசு சொல்கிறார். “நானே நல்ல மேய்ப்பன்: நல்லமேய்ப்பன் ஆடுகளுக்குக்காகத் தன் ஜீவனைக் கொடுக்கிறான்” என்று சொன்னார் (வச. 11). இயேசு திரளான ஜனங்களோடு இடைபட்டதற்கும், அவர்களுடைய தேவைகளைச் சந்தித்ததற்கும், இறுதியில் அவர்களுக்காக (நமக்காக) தம் ஜீவனைக் கொடுத்ததற்கும் இயேசுவின் மனதுருக்கம்தான் காரணமாக இருந்தது.

“கர்த்தர் என் மேய்ப்பராயிருக்கிறார்” என்பது வெறும் பழங்கால பாடலோ, அறிவுப்பூர்வமான ஒரு முழக்கமோ அல்ல. தேவனை அறிந்து, அவருடைய அன்புக்கு பாத்திரமாகி, அவருடைய குமாரனால் மீட்கப்பட்டிருக்கிற ஒருவர், நம்பிக்கையோடு சொல்கிற வார்த்தைகளாகும்.

நமக்காக வேண்டுதல்செய்கிறவர்

நான் ஆசியாவில் பயணம் மேற்கொண்டிருந்தபோது என்னுடைய ஐ-பாடின் திரையில் ஏற்பட்ட கோளாறால் அது செயலிழந்துபோனது.  (வாசிப்பு உபகரணங்களும் பணி ஆவணங்கள் பலவும் அதில்தான் இருந்தன)  எனவே ஒரு கணினி கடைக்குச் சென்றேன்; அங்கே இன்னொரு பிரச்சனை எழுந்தது.  அதாவது எனக்கு சீன மொழி பேசத்தெரியாது, அந்தக் கடையிலிருந்த தொழில்நுட்பவியலாளருக்கு ஆங்கிலம் பேசத் தெரியாது. தீர்வுதான் என்ன? ஒரு மென்பொருளைத் திறந்து, தான் கேட்க விரும்பியதை சீன மொழியல் தட்டச்சு செய்தார்; அது ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்க்கப் பட்டது. அதை என்னால் வாசிக்கமுடிந்தது. அதற்கு பதிலளிக்கும் விதத்தில் நான் ஆங்கிலத்தில் தட்டச்சு செய்ததை அவர் சீனமொழியில் வாசிக்க முடிந்தது. நாங்கள் வெவ்வேறு மொழி பேசுபவர்களாக இருந்தாலும், நாங்கள் தடையின்றி தகவல் தொடர்பு கொள்வதற்கு அந்த மென்பொருள் உதவியது.

சில சமயங்களில், நான் பரலோக பிதாவை நோக்கி ஜெபிக்கும்போது, என் இருதயத்திலுள்ளதைத் தெரிவிக்க இயலாத நிலையில் இருப்பேன். இதுபோன்ற அனுபவம் எனக்கு மட்டும் அல்ல, ஜெபிக்கும்போது பலருக்கு இந்தப் பிரச்சனை உண்டாகலாம். ஆனால், அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் பின்வருமாறு எழுதுகிறார்: “ஆவியானவரும் நமது பலவீனங்களில் நமக்கு உதவிசெய்கிறார். நாம் ஏற்றபடி வேண்டிக்கொள்ளவேண்டியதின்னதென்று அறியாமலிருக்கிற படியால், ஆவியானவர்தாமே வாக்குக்கடங்காத பெருமூச்சுகளோடு நமக்காக வேண்டுதல் செய்கிறார். ஆவியானவர் தேவனுடைய சித்தத்தின்படியே பரிசுத்தவான்களுக்காக வேண்டுதல் செய்கிறபடியால், இருதயங்களை ஆராய்ந்துபார்க்கிறவர் ஆவியின் சிந்தை இன்னதென்று அறிவார்” (ரோம. 8:26-27).

பரிசுத்த ஆவியானவரின் இந்த ஈவு எத்தனை அருமையானது!   எந்தவொரு கணினியின் மென்பொருளையும்விட என்னுடைய சிந்தைகளையும்  ஆசைகளையும் பிதாவின் நோக்கங்களுக்கு இசைவான விதங்களில் அவர் தெளிவாகத் தெரியப்படுத்துகிறார். ஆவியானவரின் இந்தக் கிரியையின் நிமித்தம் ஜெபத்திற்கு பதில் கிடைக்கிறது!

கண்ணீரின் கிண்ணம்

வந்து பெற்றுக் கொள்ளுங்கள்