நாம் எங்கே ஆராதித்தாலும்

கடுமையான வலியும், என்னை பலவீனப்படுத்துகிற தலைவலியும் உள்ளுர் சபை ஆராதனையில் மீண்டும் பங்கு பெற விடாமல் என்னைத் தடுத்தது. ஆராதனைக்குப் போக முடியவில்லையே என்ற வேதனையுடன் இணையதளத்தில் பிரசங்கத்தைக் கேட்டேன். துவக்கத்தில் அதை ஒரு குறையாகவே எண்ணினேன். காணொலியில் வந்த ஒளியும் ஒலியும் என் கவனத்தை சிதைத்தது. அதன்பின்பு அந்த காணொலியில் பரீட்சயமான ஒரு பாடல் பாடப்பட்டது. அதை சேர்ந்து பாடும்போது என் கண்களில் கண்ணீர் வடிந்தது: “ஓ தேவனே என் இருதயத்தின் பார்வையாயிரும், நீரே எனக்கு பெலனாயிரும், இரவும் பகலும் என் எண்ணங்களில் நீர் இரும், எழுந்தாலும் படுத்தாலும் உம் பிரசன்னமே என் ஒளி.” தேவனுடைய நிலையான பிரசன்னம் என்னும் பரிசை உணர்ந்து, என் அறையில் அமர்ந்து கொண்டு அவரை நான் ஆராதித்தேன்.

கூடி ஆராதிக்கும் திருச்சபை ஆராதனையை வேதம் முக்கியத்துவப்படுத்தினாலும் (எபிரெயர் 10:25), திருச்சபையின் சுவர்களுக்குள் தேவனை அடைக்க முடியாது. சமாரிய ஸ்திரீயுடன் கிணற்றண்டையில் அமர்ந்து இயேசு பேசியபோது, அவர் மேசியாவின் வரம்பை மீறுகிறார் (யோவான் 4:9) என்று எண்ணப்பட்டது. கண்டன செய்தியை அறிவிப்பதற்கு பதிலாக, கிணற்றண்டை நிற்பவளிடம் பேசி அவளை நேசித்தார் (வச.10). தேவனுடைய பிள்ளைகளைக் குறித்த கர்த்தருடைய அறிவை அவர் வெளிப்படுத்தினார் (வச.17-18). தன் தெய்வீகத்தன்மையை வெளிப்படுத்தி, குறிப்பிட்ட இடத்திலிருந்து அல்லாமல், கர்த்தருடைய பிள்ளைகளின் இருதயத்திலிருந்தே உண்மையான ஆராதனையை பரிசுத்த ஆவியானவர் தூண்டுகிறார் என்று இயேசு அறிவிக்கிறார் (வச. 23-24). 

தேவன் யார் என்பதையும், அவரின் மகத்துவங்களையும், அவருடைய வாக்குத்தத்தங்களையும் நாம் நினைக்கும்போது அவருடைய தொடர்ச்சியான தெய்வீக பிரசன்னத்தை நாம் உணர முடியும். மற்றவர்களோடு சேர்ந்தோ, அல்லது தனி அறையிலோ, எங்கு ஆராதித்தாலும் இந்த தேவப் பிரசன்னத்தை நாம் உணர முடியும்.

குறைகிறது

என் தொண்டையில் இருமல் உணர்வு ஏற்பட்டது. அந்த உணர்வு குளிர்காய்ச்சலாய் மாறியது. அது என் மூச்சுக் குழாயில் வேதனையை ஏற்படுத்தியது. அத்துடன் கக்குவான் இருமல் தொற்றிக்கொண்டது. அது பின்பாக நிமோனியா காய்ச்சலாக மாறியது.

எட்டு வாரங்கள் தொடர்ந்த அந்த இருமல் என் சரீரத்தை ஒடுக்கியது. எனக்கு வயதாகிவிட்டது என்பதை நான் நம்பவில்லை. ஆனால் எனக்கு வயதாகிறது என்பதை நம்பவேண்டிய நிர்பந்தத்தில் இருந்தேன். இந்த சரீர பெலத்திற்கு எங்களுடைய சபை பராமரிப்புக் குழுவை சேர்ந்த ஒருவர் “குறைதல்” என்று வேடிக்கையான ஒரு பெயரை வைத்திருந்தார். ஆனால் நம் ஆயுசு குறைவுபட்டுக்கொண்டிருக்கிறது என்பது ஆச்சரியமான ஒன்று அல்ல.

2 கொரிந்தியர் 4இல் பவுலும் இந்த குறைவுப்படுதலைக் குறித்து எழுதுகிறார். அவரும் அவருடைய உடன் ஊழியர்களும் கடந்துபோன உபத்திரவத்தை இந்த அதிகாரம் பதிவிட்டுள்ளது. தன்னுடைய புறம்பான மனுஷனானது அழிந்து கொண்டிருக்கிறது என்று தன்னுடைய ஊழியத்தின் பாதையில் தான் பட்ட பாடுகளைக் குறித்து கூறுகிறார். அவருடைய வயது, உபத்திரவம், கடினமான பாதைகள் போன்றவைகளால் அவருடைய சரீரம் தோற்றுபோனாலும், “உள்ளான மனுஷனானது நாளுக்கு நாள் புதிதாக்கப்படுகிறது” என்கிற உறுதியான நம்பிக்கையை பவுல் பிடித்திருக்கிறார். (வச.16). இதை இலேசான உபத்திரவம் என்று குறிப்பிடும் பவுல், அதனை “இனி வரும் அதிகமான நித்திய கனமகிமையை உண்டாக்குகிறது” என்று ஒப்பிடுகிறார் (வச.17). 

இந்த இரவில் இதை நான் எழுதிக்கொண்டிருக்கும்போதும், என் நெஞ்சில் இந்த சரீர குறைவுப்படுதலை நான் உணருகிறேன். ஆனால் என்னுடைய வாழ்க்கையோ, அல்லது தேவனை சார்ந்து வாழுகிற எவருடைய வாழ்க்கையும் முடிவடைவதில்லை என்பதே உண்மை. 

இளவயது விசுவாசம்

இளமைப்பருவம் என்பது பெற்றோருக்கும் பிள்ளைகளுக்கும் இக்கட்டான ஒரு பருவம். என்னுடைய இளமைப் பருவத்தில் என் தாயாரிடத்திலிருந்து என்னை தனியே அடையாளப்படுத்த எண்ணிய நான், அவர்களுடைய கருத்துகள், விதிமுறைகள், நோக்கங்கள் ஆகியவைகள் என்னை தவறாய் நடத்துகிறது என்று புறக்கணித்தேன். அவைகள் நல்லது என்பதை ஒரு கட்டத்தில் புரிந்துகொள்ள நேரிட்டாலும், அந்த பருவத்தில் அதை என்னால் செய்யமுடியவில்லை. அதை மீறுவது எனக்கு மனரீதியாகவும், உடல்ரீதியாகவும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் என்பதை அறிந்த என் தாய் என்னுடைய மீறுதல்களைக் குறித்து புலம்பினார்.

தேவனும் அவருடைய பிள்ளைகளான இஸ்ரவேலைக் குறித்து இதேபோன்று எண்ணினார். தேவன் தன்னுடைய ஞானத்தை பத்து கற்பனைகளாய் கொடுத்துள்ளார் (உபாகமம் 5:7-21). அவைகள் விதிமுறைகளை உள்ளடக்கிய பட்டியல் போல் தெரிந்தாலும், “அவர்களும் அவர்கள் பிள்ளைகளும் என்றென்றைக்கும் நன்றாயிருக்கும்படி..” (வச.29) என்று தேவன் அதை கொடுத்ததற்கான சித்தத்தை மோசேக்கு வெளிப்படுத்துகிறார். கர்த்தருடைய கற்பனைகளுக்குக் கீழ்ப்படிவதின் மூலம் வாக்குப்பண்ணப்பட்ட தேசத்தில் தேவ பிரசன்னத்தை இஸ்ரவேலர்கள் அனுபவிக்க முடியும் என்ற தேவனுடைய இருதயத்தை மோசே அறிந்திருந்தார் (வச.33). 

கர்த்தருடைய கற்பனைகள் நன்மையானவைகள் என்பதை உணராமல் தேவனோடு ஒரு இளமைப்பருவ அனுபவத்திற்குள் கடந்துசெல்கிறோம். நமக்கு எது நல்லது, எது ஞானத்திற்கேதுவானது என்று தேவன் வைத்துள்ளவைகளை உணர்ந்து அதை கவனமாய் கைக்கொள்ள பிரயாசப்படுவோம். நாம் இயேசுவைப் போல மாறுவதற்கும், ஆவிக்குரிய முதிர்ச்சி நம்மில் ஏற்படுத்துவதுமே அவருடைய வழிநடத்துதல்களின் நோக்கமாயிருக்கிறது (சங். 119:97-104; எபேசியர் 4:15; 2 பேதுரு 3:18).

உன்னுடைய பெயர் என்ன?

வாழ்க்கையில் நமக்கு மூன்று பெயர்கள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது என்று ஒருவர் சொல்லுகிறார்;: நம்முடைய பெற்றோர்கள் நமக்கு வைத்த பெயர், மற்றவர்கள் நமக்கு கொடுத்த பெயர் (நம் நன்மதிப்பு) நாம் நமக்கு கொடுத்துக்கொண்ட பெயர் (நம் குணாதிசயங்கள்). இதில் மற்றவர்கள் நமக்குக் கொடுக்கும் பெயரானது முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. “திரளான ஐசுவரியத்தைப்பார்க்கிலும் நற்கீர்த்தியே தெரிந்துகொள்ளப்படத்தக்கது; பொன் வெள்ளியைப்பார்க்கிலும் தயையே நலம்” (நீதி 22:1). நன்மதிப்பு மட்டுமல்லாது, குணாதிசயங்கள் அதைக்காட்டிலும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.

இன்னொரு மிக முக்கியமான பெயர் இருக்கிறது. பெர்கமு திருச்சபையிலுள்ள விசுவாசிகளுக்கு இயேசு சொல்லும்போது, அவர்களுடைய நன்மதிப்பு பாதிக்கப்படக்கூடிய சூழ்நிலை நேரிடும் தருவாயிலும், சோதனையை மேற்கொள்ளுகிறவர்களுக்கு பரலோகத்தில் ஒரு புதிய நாமம் வைக்கப்பட்டுள்ளது என்கிறார். “அவனுக்கு வெண்மையான குறிக்கல்லையும், அந்தக் கல்லின்மேல் எழுதப்பட்டதும் அதைப் பெறுகிறவனேயன்றி வேறொருவனும் அறியக்கூடாததுமாகிய புதிய நாமத்தையும் கொடுப்பேன்” (வெளி. 2:17). 

இயேசு வெண்மையான கற்களை ஏன் வாக்குப்பண்ணுகிறார் என்று நமக்கு தெரியாது. அது ஜெயித்தவர்களுக்கான வெகுமதியா? மேசியாவின் விருந்திற்கான அனுமதிச்சீட்டா? குற்றஞ்சுமத்தப்பட்டவர்களை விடுவிக்க ஒரு காலத்தில் நீதிபதிகள் வாக்களிக்கும் முறையை போன்று கூட இருக்கலாம்.

அது எதுவென நமக்குத் தெரியாது; எதுவாக வேண்டுமானாலும் இருக்கட்டும். நம்முடைய அவமானங்களை அகற்றும் புதிய நாமத்தை தேவன் நமக்கு வாக்குப்பண்ணுகிறார் (ஏசாயா 62:1-5). 

நம்முடைய நன்மதிப்பு தகர்க்கப்பட்டிருக்கலாம்; நம் குணாதிசயங்கள் சரிசெய்ய முடியாத நிலையில் இருக்கலாம். ஆனால் இந்த இரண்டு பெயர்களும் நம்மை யார் என்று தீர்மானிக்கப் போவதில்லை. மற்றவர்கள் உங்களை எப்படி அழைக்கிறார்கள் என்பதோ, நீங்கள் உங்களை எப்படி பார்க்கிறீர்கள் என்பதோ நிஜமல்ல. இயேசு உங்களை யார் என்று சொல்லுகிறாரோ அதுவே நீங்கள். உங்கள் புதிய நாமத்திற்குரிய வாழ்க்கையை வாழுங்கள்.