பேசுகிற காலம்

முப்பது ஆண்டுகளாய், ஒரு பெரிய உலகளாவிய ஊழிய நிறுவனத்தில் உண்மையாய் பணியாற்றினார். ஆனால் தன்னுடைய உடன் ஊழியர்களிடம் சமுதாய அநீதிகளைக் குறித்து அவர் விவாதிக்கும்போது, மௌனத்தையே பதிலாய் பெற்றார். கடைசியாக 2020ல் இனவெறியைக் குறித்த விவாதங்கள் உலகம் முழுமையும் பற்றியெரியத்தொடங்கும்போது, அவருடைய உடன் ஊழியர்கள் அதைக்குறித்து வெளிப்படையாய் பேசத்துவங்கினர். வலி கலந்த உணர்வுகளுடன், அந்த விவாதத்தை துவக்கினார். ஆனால் தன் உடன் ஊழியர்கள் தைரியமாய் பேசுவதற்கு இவ்வளவு காலங்களானதா என்று ஆச்சரியப்பட்டார்.

மௌனம் என்பது சிலவேளைகளில் நற்குணாதிசயங்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது. பிரசங்கி புத்தகத்தில் சாலமோன் ராஜா எழுதும்போது, “ஒவ்வொன்றிற்கும் ஒவ்வொரு காலமுண்டு; வானத்தின் கீழிருக்கிற ஒவ்வொரு காரியத்துக்கும் ஒவ்வொரு சமயமுண்டு... மவுனமாயிருக்க ஒரு காலமுண்டு, பேச ஒரு காலமுண்டு” (பிரசங்கி 3:1,7). 

மதம் மற்றும் இனப்பாகுபாடுகள் நிகழும்போது மௌனமாயிருப்பது மனதில் காயங்களை ஏற்படுத்தும். பேசியதற்காக லூத்தரன் திருச்சபை போதகர் மார்டின் நீமோயெல்லர்ஜெர்மானிய நாட்டில் உள்ள நாசி சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.யுத்தத்திற்கு பின்பு தன் பாடல் ஒன்றில் தன் எண்ணத்தைப் பிரதிபலித்தார். “முதலில் அவர்கள் கம்யூனிஸ்டை தேடி வந்தனர், நான் பேசவில்லை; ஏனெனில் நான் கம்யூனிஸ்ட் இல்லை. பின்பு அவர்கள் யூதர்களுக்காய், கத்தோலிக்கர்களுக்காய், மற்றவர்களுக்காய் ஒன்றன்பின் ஒன்றாய் வந்தனர், அப்போதும் நான் பேசவில்லை. கடைசியாய் அவர்கள் எனக்காய் வந்தனர், அப்போது எனக்காக பேச யாருமில்லை” என்று எழுதுகிறார். 

அநியாயத்திற்கு எதிராய் குரல்கொடுக்க நமக்கு தைரியமும் அன்பும் தேவைப்படுகிறது. இப்போதே பேச வேண்டிய நேரம் என்பதை உணர்ந்து தேவனுடைய உதவியை நாடுவோம்.

ஆவியானவரின் நடத்துதல்

தன் இராணுவ முகாமின் பாதுகாப்புகளை வலுபடுத்துவதற்காக பாலைவனத்தின் மணலைத் தோண்டிய பிரஞ்சு இராணுவ வீரனுக்கு, பிரம்மாண்டமான ஒரு புதையல் தென்படப்போவது தெரியாது. மணலைத் தோண்டியபோது, அவனுக்கு ஒரு கல் தட்டுப்பட்டது. சாதாரண ஒரு கல் அல்ல அது தான் ரோஸட்டா கல்வெட்டு. மூன்று மொழிகளில் எழுதப்பட்ட ஐந்தாம் டோலமியின் விதிமுறைகள் மற்றும் ஆட்சி பதிவுகள் உள்ளடங்கிய கல்வெட்டு. ஹீரோகிளிஃபிக் எனப்பட்ட எகிப்திய எழுத்துக்கலையின் மகத்துவத்தைப் பிரதிபலிக்கும் 19ஆம் நூற்றாண்டின் பிரம்மாண்டமான அகழ்வாராய்ச்சி கண்டுபிடிப்பு அது (தற்போது பிரிட்டிஷ்அருங்காட்சியகத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது). 

நம்மில் பலருக்கு பெரும்பாலான வேதப்பகுதிகள் ஆழத்தில் புதைந்துள்ள பொக்கிஷங்கள் போன்றவை. சிலுவை மரணத்திற்கு முன்தினம் இரவில், இயேசு தன்னை பின்பற்றியவர்களுக்கு பரிசுத்த ஆவியானவரை வாக்குப்பண்ணுகிறார். அவர் சொல்லும்போது, “சத்திய ஆவியாகிய அவர் வரும்போது, சகல சத்தியத்திற்குள்ளும் உங்களை நடத்துவார்” (யோவான் 16:13) என்று சொல்லுகிறார். வேதத்தின் ஆழத்தில் மறைந்திருக்கும் ஆச்சரியமான சத்தியங்களின் மீது பரிசுத்த ஆவியானவரே ஒளியூட்டும் ஒரு ரோஸட்டா கல்வெட்டு. 

வேதத்தில் கொடுக்கப்பட்ட அனைத்து சத்தியங்களையும் நாம் அறிந்துகொள்ள முடியாது என்றாலும், கிறிஸ்துவை பின்பற்றுவதற்கு தேவையான அனைத்துக் காரியங்களையும் ஆவியானவர் நமக்குக் கொடுக்கிறார். அவர் நம்மை சகல சத்தியத்திற்குள்ளும் நடத்துவார். 

நன்றாய் வாழ்தல்

வாழ்பவர்களுக்கான இலவச மரண ஊர்வலம். தென்கொரியாவில் இப்படி ஒரு சேவையை ஒரு அமைப்பு செய்துவருகிறது. 2012இல் அந்த அமைப்பு துவங்கியதிலிருந்து 25000க்கும் மேற்பட்ட இளைஞர் முதல் ஓய்வுபெற்றவர் வரையிலும் தங்கள் மரணத்தைப் பொருட்படுத்தினால் நலமாய் வாழமுடியும் என்று முன்வந்து அதில் ஈடுபட்டுள்ளனர். அதின் அலுவலர்கள் இதுபோன்ற உருவகப்படுத்தப்பட்ட மரண ஊர்வலங்கள் மக்களுக்குள் ஜீவியத்தின் மேன்மையையும், நன்றியுணர்ச்சியையும், பிரிந்திருக்கும் குடும்பங்களிடையே மன்னிப்பின் அவசியத்தையும் வலியுறுத்துகிறது என்கின்றனர். 

இந்த வார்த்தைகள் பிரசங்கி புத்தகத்தின் ஆசிரியராகிய ஞானியின் வார்த்தைகளை நினைவுபடுத்துகிறது. “இதிலே எல்லா மனுஷரின் முடிவும் காணப்படும்;உயிரோடிருக்கிறவன் இதைத் தன் மனதிலே சிந்திப்பான்” (பிரசங்கி 7:2). மரணம் என்பது வாழ்க்கையில் சொற்ப தன்மையையும் நாம் வாழப்போவது கொஞ்ச காலம் என்பதையும் அதிலே மற்றவர்களை நேசிப்பதின் அவசியத்தையும் நமக்கு வலியுறுத்துகிறது. அது பணம், உறவுகள், மகிழ்ச்சி போன்ற தேவன் கொடுக்கும் ஆசீர்வாதங்களிலிருந்து நம்முடைய பிடியைத் தளர்த்தி, நம்முடைய பொக்கிஷங்களை பரலோகத்தில் சேர்த்துவைக்க ஊக்குவிக்கிறது. “அங்கே பூச்சியாவது துருவாவது கெடுக்கிறதும் இல்லை; அங்கே திருடர் கன்னமிட்டுத் திருடுகிறதும் இல்லை” (மத்தேயு 6:20). 

மரணம் என்பது எப்போது வேண்டுமானாலும் நம் கதவை தட்டக்கூடும். அது நம் பெற்றோரைச் சந்திக்கும் நம் சந்திப்பை ஒத்திவைப்பதையோ, தேவனுக்கு ஊழியம் செய்யும் நம் திட்டங்களை தள்ளிவைப்பதையோ, அல்லது நம் பிள்ளைகளோடு நேரம் செலவழிக்கத் தவறுவதையோ மதியீனம் என்று வலியுறுத்துகிறது. கர்த்தரின் உதவியோடு நம் வாழ்க்கையை ஞானமாய் வாழப் பழகுவோம். 

உன்னைக் குறித்த தேவதிட்டம்

ஆறு ஆண்டுகளாய் ஏக்னஸ் தன்னை ஒரு நேர்த்தியான ஊழியரின் மனைவியாய் மாற்றிக்கொள்வதற்கு பிரயாசப்பட்டார். அவருடைய மாமியாரைப்போன்று (அவரும் போதகரின் மனைவி) தன்னை மாற்றிக்கொள்ள முயன்றாள். ஆனால் ஒரு ஊழியரின் மனைவியாய் தன்னுடைய எழுத்து திறமையையும் ஓவியத் திறமையையும் வெளிக்காட்ட முடியாது என்று எண்ணி அதை தனக்குள்ளேயே புதைத்துக்கொண்டு, மனஉளைச்சலுக்கு ஆளாக்கப்பட்டாள். அது அவளை தற்கொலைக்குத் தூண்டியது. ஒரு போதகரின் ஜெபத்தினால் அந்த இருளான சூழ்நிலையிலிருந்து அவள் விடுபட்டாள். அவர் அவளுக்கு ஒவ்வொரு நாள் காலையிலும் 2 மணி நேரம் எழுதக்கூடிய வாய்ப்பை ஏற்படுத்திக்கொடுத்தார். அதினால் அவள் விழிப்படைந்து, தேவன் அவளுக்குக் கொடுத்த அழைப்பை “முத்திரையிடப்பட்ட நியமனம்” என்று அழைக்கிறாள். அவள் இப்படியாக எழுதுகிறாள், “நான் நானாகவே இருப்பது என்பது – தேவன் எனக்குக் கொடுத்த திறமைகளை சரியாய் செயல்படுத்தும் வழியை கண்டறிவதாகும்.” 

அவள் தன்னுடைய அழைப்பை எவ்வாறு தெரிந்துகொண்டாள் என்பதை தாவீதின் பாடல் வரிகள் மூலம் தெரிவிக்கிறாள்: “கர்த்தரிடத்தில் மனமகிழ்ச்சியாயிரு; அவர் உன் இருதயத்தின் வேண்டுதல்களை உனக்கு அருள்செய்வார்” (சங்கீதம் 37:4). அவள் தன் வழியை கர்த்தருக்கு ஒப்புவித்து, தன்னை தேவன் வழிநடத்துவார் என்று அவர் மீது நம்பிக்கையாயிருந்தாள் (வச. 5). அவளுக்கு எழுதுவதற்கும் ஓவியம் வரைவதற்கும் மாத்திரமல்லாது, மற்றவர்களை தேவனிடத்தில் உறவாடச் செய்வதற்கும் தேவன் வழி செய்தார்.

நாம் அவருடைய பிரியமான பிள்ளைகள் என்பதை மட்டுமல்லாது, நம்முடைய தாலந்துகள் மற்றும் திறமைகள் மூலம் அவருக்கு இன்றும் நேர்த்தியாய் எப்படி ஊழியம் செய்வது என்பதைக் குறித்த “முத்திரையிடப்பட்ட நியமனங்களை” தேவன் வைத்துள்ளார். அவரை நம்பி, அவரிடத்தில் மனமகிழ்ச்சியாயிருக்கும்போது அவர் நம்மை வழிநடத்துவார். 

துவக்ககால வாழ்க்கைக் கையேடு

என்னுடைய தாயாரின் திடீர் மரணத்திற்கு பின்பு, நான் ஆன்லைனில் கருத்துக்களை பதிவிட விரும்பினேன். எனவே அதை செய்வது எப்படி என்று பழகும் அறிமுகக் கையேட்டை புரட்ட ஆரம்பித்தேன். எதிலிருந்து துவக்குவது, தலைப்பை எப்படி தேர்ந்தெடுப்பது, ஈர்க்கக்கூடிய பதிவுகளை எப்படி பதிவிடுவது என்று கற்று, 2016ஆம் ஆண்டு என் முதல் பதிவை வெளியிட்டேன். 

நித்திய ஜீவனை பெறுவது எப்படி என்னும் ஆரம்பகால கையேட்டை பவுல் எழுதியுள்ளார். ரோமர் 6:16-18ல் நாமெல்லோரும் பாவிகளாய் பிறந்திருக்கிறோம். கிறிஸ்துவே நம்மை பாவத்திலிருந்து விடுதலையாக்க முடியும் (வச.18) என்னும் நிஜத்தைப் பிரதிபலிக்கிறார். அதைத் தொடர்ந்து, பாவத்திற்கு அடிமையாயிருப்பதையும் தேவனுக்கு அடிமையாயிருப்பதையும், அவருடைய ஜீவனுக்கேதுவான வழிகளோடு விவரிக்கிறார் (வச. 19-20). மேலும் “பாவத்தின் சம்பளம் மரணம்; தேவனுடைய கிருபைவரமோ நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவினால் உண்டான நித்தியஜீவன்” (வச.23) என்று கூறுகிறார். மரணம் என்பது தேவனிடத்திலிருந்து நித்தியமாய் பிரிந்திருப்பது. கிறிஸ்துவை மறுதலிப்பதினால் நமக்கு நேரிடக்கூடிய அவலம் இது. ஆனால் தேவன் நமக்கு கிறிஸ்துவில் புதுவாழ்வை வாக்களித்துள்ளார். அது பூமியில் துவங்கி பரலோகத்தில் முடிவில்லாமல் அனுபவிக்கக்கூடிய நித்திய வாழ்வு.

நித்திய ஜீவனைக் குறித்த பவுலின் இந்த ஆரம்பகால கையேடு நமக்கு இரண்டு தேர்வுகளை முன்வைக்கிறது. பாவத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தால் மரணம் அல்லது இயேசுவின் பரிசை தேர்ந்தெடுத்தால் நித்திய ஜீவன். நீங்கள் இந்த ஜீவனுக்கேதுவான வரத்தை பெற்றுக்கொள்ள பிரயாசப்படுங்கள். ஒருவேளை நீங்கள் கிறிஸ்துவை ஏற்கனவே ஏற்றுக்கொண்டவர்களாயிருந்தால் இன்று அந்த பரிசை மற்றவர்களோடு பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள்.