என் தந்தையைப் போன்று

என்னுடைய படிக்கும் அறையின் தரையிலிருந்த, என் தந்தையினுடைய குதிரை சவாரிக்குப் பயன்படுத்தப்படும் உயரமான தூசிபடிந்த பூட்ஸ்சுகள் அவர் எப்படிப்பட்டவர் என்பதை என் நினைவில் கொண்டு வந்தன.

பிற வேலைகளோடு, அவர் குதிரை வளர்ப்பதையும், குதிரைப்பந்தயத்தில் மிக வேகமாக ஓடுவதற்கும் அவற்றைப் பயிற்றுவிப்பதையும் செய்துவந்தார். அவர் வேலை செய்வதைப் பார்ப்பது எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியைத் தரும். அவர் அவைகளோடு சேர்ந்து ஓடுவதை நான் பார்த்து பிரமித்ததுண்டு.

நான் சிறுவனாக இருந்தபோது என் தந்தையைப் போலிருக்க வேண்டுமென விரும்பினேன். இப்பொழுது எனக்கு 80 வயதுக்குமேலாகிறது. இப்பொழுதும் அவருடைய அந்த பூட்ஸ்சுகள் எனக்குப் பெரியனவாகவேயுள்ளது.

என் தந்தை இப்பொழுது மோட்சத்தில் இருக்கின்றார். ஆனால், நான் பின்பற்ற வேண்டிய மற்றுமொரு தந்தையிருக்கிறார். நான் அவரைப் போல நன்மை செய்பவனாகவும், அவரின் அன்பின் நறுமணத்தை பரப்புபவனாகவும் இருக்க வேண்டுமென விரும்புகிறேன். இவ்வுலக வாழ்வில் நான் அவரைப் போல இல்லை; இருக்கவும் முடியாது. அவருடைய பூட்ஸ்சுகள் எனக்கு எப்பொழுதுமே பெரியவையாகவே உள்ளன.

ஆனால், அப்போஸ்தலனாகிய பேதுரு இவ்வாறு சொல்லுகின்றார், “கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் தம்மைத் தமது நித்திய மகிமைக்கு அழைத்தவராயிருக்கிற தேவன் தாமே… உங்களைச் சீர்ப்படுத்தி, ஸ்திரப்படுத்தி, பலப்படுத்தி, நிலைநிறுத்துவாராக” (1 பேது. 5:10). இதைச் செய்யக் கூடிய ஞானமும், வல்லமையும் அவருக்கேயுரியது (வச. 11) என்பதை தெரிந்து கொள்வோமாக.

நம் பரமத் தந்தையைப்போல நாம் முற்றிலும் மாற முடியாத இக்குறை நீண்ட நாட்கள் நிலைத்திருக்கப் போவதில்லை. தேவன் தம்முடைய அழகிய குணாதிசயங்களை நாம் பகிர்ந்து கொள்ளவே நம்மை அழைத்துள்ளார். இந்த உலக வாழ்வில் நாம் அவரை மிகக் குறைவாகவே பிரதிபலிக்கின்றோம். ஆனால், பரலோக வாழ்வில் பாவமோ துக்கமோ இல்லை. அங்கு நாம் அவரை முற்றிலுமாகப் பிரதிபலிப்போம். இதுவே “தேவனுடைய மெய்யான கிருபை” (வச. 12).

நிபுணர்கள் சொல்வதென்ன?

“சில காரியங்களில் திரளான, மிகமோசமான தவறுகளைச் செய்யும் நிபுணர்களின் விசித்திர திறமையைக் குறித்து பாஸ்டன் குளோப் என்ற பத்திரிக்கையின் எழுத்தாளர் ஜெஃப் ஜேகோபி எழுதுகிறார். சமீப கால நிகழ்வுகள் அவர் சரியாகச் சொல்லியிருக்கிறார் எனக் காட்டுகின்றன. எடுத்துக்காட்டாக மிகப் பெரிய கண்டுப் பிடிப்பாளர் தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் பேசும் படங்களால் ஒருபோதும் பேசா ஊமைப் படங்களை நீக்கிவிட முடியாது என தெரிவித்தார். 1928 ஆம் ஆண்டு ஹென்றி ஃபோர்ட் “மக்கள் மிகவும் புத்திசாலிகளாகிவிட்டதால் மீண்டும் ஒரு யுத்தம் வராது” எனத் தெரிவித்தார். இதைப் போன்று அநேக நிபுணர்களின் கணிப்புகள் தவறாகிவிட்டன. மிகச் சிறந்த திறமைகளுக்கும் ஓர் எல்லையுண்டு.

ஆனால், ஒரேயொரு நபர் மட்டும் முற்றிலும் நம்பக்கூடியவர். இந்த திறமைசாலிகளுக்குக் கடுமையான சில வார்த்தைகளைச் சொன்னார். இயேசுவின் காலத்தில் வாழ்ந்த மதத்தலைவர்கள் தங்களிடம்தான் உண்மையுள்ளதென உறுதியாகக் கூறினார்கள். வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்ட மேசியா வரும்போது அவர் எவ்வாறிருப்பார் என்பது அவர்களுக்குத்தான் தெரியும் என இந்த கற்றவர்களும், வேத அறிஞர்களும் எண்ணினர்.

இயேசு அவர்களை எச்சரிக்கின்றார். “நீங்கள் வேதத்தைத் தீவிரமாகக் விடாமுயற்சியோடு கற்கின்றீர்கள். ஏனெனில், அவைகளால் உங்களுக்கு நித்திய ஜீவன் உண்டு என நினைக்கிறீர்கள்” ஆனால், வேத வாக்கியங்களின் மையம் என்ன என்பதைக் காணத் தவறி விடுகிறீர்கள் என சுட்டிக்காட்டுகின்றார். “என்னைக் குறித்து சாட்சி கொடுக்கிறவைகளும் வேத வாக்கியங்களே. அப்படியிருந்தும் உங்களுக்கு ஜீவன் உண்டாகும்படி என்னிடத்தில் வர உங்களுக்கு மனதில்லை” (யோவா. 5:39-40) என்றார்.

மற்றுமோர் புதிய ஆண்டிற்குள் வந்துள்ள நாம், பயங்கரமானவற்றிலிருந்து பரவலாக நம்பக்கூடியவை வரை அநேக கணிப்புகளைக் கேட்கிறோம். அவற்றில் பெரும்பாலானவை மிகப்பெரிய நம்பிக்கைக்குரியதாகவும், அதிகாரத்தோடும் சொல்லப்படுகின்றன. ஆனாலும் பயப்படாதிருங்கள். நமது நம்பிக்கை வேதாகமத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள முக்கிய நபரையே சார்ந்துள்ளது. அவர் நம்மீதும் நமது எதிர்காலத்தின்மீதும் மிக உறுதியான பிடிப்பு கொண்டுள்ளார்.

பிரமிக்க செய்யும் மகிமை

ஐரோப்பா பயணத்தில் மிகவும் மகிழ்ச்சியளிக்கக் கூடியதாக அமைந்தது எதுவென்றால், ஆங்காங்கே அமைந்துள்ள சிறப்புமிக்க பேராலயங்களைப் பார்வையிட்டதாகும். அவற்றின் பிரமிக்கச் செய்யும் அழகு “பரலோகத்திலிருப்பதைப் போல உணரச் செய்தது. அவற்றின் கட்டடக்கலை, கலை நுணுக்கம் மற்றும் எவற்றின் அடையாளமாக இந்த வியக்கச் செய்யும் கட்டடங்கள் எழுப்பப்பட்டனவோ அவை வார்த்தையால் விவரிக்க முடியாத, ஆச்சரியமான சிறப்புமிக்க அனுபவத்தைக் கொடுத்தது.

தேவனுடைய தனிச்சிறப்பையும், எல்லாவற்றையும் கடந்த அவருடைய மகிமையையும் குறித்து நாம் நினைவுகூறும்படியாக இந்த கட்டட அமைப்புகள் எழுப்பப்பட்டன என்ற உண்மையை நான் நினைக்கும் போது, நம் சிந்தனைகளிலும் இருதயத்திலும் தேவனுடைய மகத்துவத்தையும், மாட்சிமையையும் மீண்டும் நம் நினைவில் கொண்டு வருகின்றன என வியந்தேன், நாம் செய்ய வேண்டியதென்னவெனில் மனிதனின் சிறப்பான வானளாவிய கட்டட அமைப்புகளையும் தாண்டி, தேவன் உருவாக்கியவற்றின் மாட்சிமையைக் காண்பதேயேயாகும். வீண்மீன்கள் நிறைந்த இரவு வானத்தைப் பார்! அவருடைய வார்த்தையால் உருவாகியிருக்கும் இந்த அண்டத்தையும் பார்த்து, அவருடைய  வல்லமையை நினைத்துக்கொள். புதிதாகப் பிறந்த குழந்தையொன்றைக் கையிலெடுத்து தேவன் கொடுத்த அற்புதமான ஜீவனுக்காக அவருக்கு நன்றி செலுத்துவோம். பனிபடர்ந்த அலாஸ்கா மலைத் தொடரையும், அல்லது லட்சக்கணக்கான தேவன் படைத்த உயிரினங்கள் அடங்கிய அட்லாண்டிக் சமுத்திரத்தையும், இத்தனை சுற்றுச் சூழலையும் இயக்குகின்ற அவருடைய வல்லமையையும் நினைத்துப் பார்.

மனிதன் வானளாவிய கட்டடங்களை உருவாக்கியதில் தவறில்லை. ஆனால், அவை நம்மை தேவனை நோக்கிப் பார்க்கத் தூண்ட வேண்டும். நம்முடைய உண்மையான புகழ்ச்சி தேவன் ஒருவருக்கே சொந்தம் என்பதால், “கர்த்தாவே, மாட்சிமையும் வல்லமையும் மகிமையும் ஜெயமும்; மகத்துவமும் உம்முடையவைகள்” (1 நாளா. 29:11) என்று நாம் சொல்லுவோம்.

தொடருகிறேன்

நான் பணிபுரியும் அலுவலக கட்டடத்தின் வெளிப்புறமாக நான் நடந்து சென்ற போது, கான்கிரீட்
தள ஓடுகளில் ஏற்பட்ட சிறிய பிளவில் மிக அழகிய மலர் வளர்ந்திருப்பதைப் பார்த்து ஓடுகளில் அதிசயித்தேன். அது வளருவதற்கு ஏற்ற சூழல் இல்லாதிருந்த போதிலும் அந்தச் செடி தனக்கு ஒரு சிறிய பிடிமானம் கிடைத்ததைக் கொண்டு அந்த வறண்ட குறுகிய திறப்பில் செழித்து வளர்ந்துள்ளது. அந்த செடிக்கு மேல் பகுதியிலுள்ள குளிரூட்டியிலிருந்து (AC) நாள் முழுவதும் தண்ணீர் வழிந்துகொண்டிருந்ததை பின்னர் நான் கவனித்தேன். அந்தச் சுற்றுப்புறத்தில் வளருவதற்கு ஏற்ற சூழலில்லாத போதும், அந்த செடியானது தனக்குத் தேவையான உணவை மேலிருந்து வழிந்த நீரிலிருந்து பெற்றுக்கொண்டது.

கிறிஸ்தவ வாழ்வில் வளர்வது சில வேளைகளில் கடினமாகத் தோன்றலாம். ஆனால் நாம் தேவனோடு நம்மைத் தொடர்ந்து இணைத்துக் கொண்டோமேயாகில் தடைகளையெல்லாம் மேற்கொள்ள முடியும். நம்முடைய சூழ்நிலை, ஒருவேளை நமக்கு சாதகமற்ற சோர்வடையச்செய்யும் தடைகளாகத் தோன்றலாம். ஆனால் நாம் நம் தேவனோடுள்ள உறவில் தொடரும் போது அந்த தனிமையானச் செடியைப் போன்று செழித்திருக்கலாம். இதுவே அப்போஸ்தலனாகிய பவுலின் அனுபவமும்கூட, மோசமான கஷ்டங்களையும் சவால்களையும் அவர் சந்திக்க நேரிட்டபோதும் (2 கொரி. 11:23-27) அவர் தளர்ந்து போகவேயில்லை. கிறிஸ்து இயேசுவினால் நான் எதற்காகப் பிடிக்கப்பட்டேனோ அதை நான் பிடித்துக் கொள்ளும்படி ஆசையாய்த் தொடருகிறேன். “மேலும்” பரம அழைப்பின் பந்தயப்பொருளுக்காக இலக்கை நோக்கித் தொடருகிறேன். (பிலி. 3:12)

என்னை பெலப்படுத்துகிற கிறிஸ்துவினாலே எல்லாவற்றையும் செய்ய பெலனுண்டு என்று சொல்லுகிறார் (4:13). எனவே நாமும் நமக்கு பெலன் தருகின்ற கிறிஸ்துவை பற்றிக்கொண்டு தொடருவோம்.