அவராலே நாம் மூடப்பட்டிருக்கிறோம்

கிறிஸ்துவின் மேலுள்ள விசுவாசத்தை குறித்து பேசும் பொழுது, சில சமயம் நமக்கு விளங்காமலேயே அல்லது சரியாக விளக்காமல் சில வார்த்தைகளை உபயோகிக்கிறோம். அதில் ஒரு வார்த்தை தான் நீதிமான்! நம் தேவன் நீதிபரராயிருப்பதினால், அவர் நம்மை நீதிமானாக்குகிறார் என்கிறேன். ஆனால் இக்காரியத்தை புரிந்து கொள்வது கடினமாக இருக்கலாம்.

நீதி என்னும் வார்த்தை சீன மொழியில் விவரிக்கப்பட்டிருக்கும் விதம் நமக்கு மிக உதவியாக இருக்கும். அவ்வார்த்தை, இரண்டு வார்த்தைகளை ஒருங்கிணைத்த ஒரு வார்த்தையாக உள்ளது. மேலே உள்ள வார்த்தை ‘ஆட்டுக்குட்டி’ கீழே உள்ள வார்த்தை ‘நான்’. ஆட்டுக்குட்டியானது அந்நபரை மூடிக்கொள்கிறது அல்லது அவனுக்கு மேல் உள்ளது.

இயேசு இப்பூமிக்கு வந்த பொழுது, யோவான் ஸ்நானகன் அவரைப் பார்த்து, “இதோ, உலகத்தின் பாவத்தைச் சுமந்துதீர்க்கிற தேவ ஆட்டுக்குட்டி” (யோவா. 1:29) என்று கூறினார். தேவனுடைய பண்பும், வழிகளும் எப்பொழுதும் சரியானதாகவும், நேர்த்தியாகவும் இருப்பதனால் நம்முடைய பாவம் அவரிடமிருந்து நம்மைப் பிரிக்கிறது. ஆகவே நம்முடைய பாவத்தை நீக்க வேண்டும். தேவன் நம்மை மிகவும் நேசித்ததினால், அவருடைய குமாரனாகிய இயேசுவை, “நாம் அவருக்குள் தேவனுடைய நீதியாகும்படிக்கு, பாவம் அறியாத அவரை நமக்காகப் பாவமாக்கினார்” (2 கொரி. 5:21). ஜீவ ஆட்டுக்குட்டியாகிய இயேசு தன்னுடைய இரத்தத்தை சிந்தி தன்னையே ஜீவபலியாக ஒப்புக்கொடுத்தார். அவராலே நாம் மூடப்பட்டிருக்கிறோம். அவர் நம்மை நீதிமானாய் மாற்றியதால், தேவனோடு நல்லுறவு கொள்ளும்படி உதவியுள்ளார்.

தேவன் முன் நீதியாய் இருப்பது என்பது அவராலே நமக்கு கிடைத்த ஈவு.

ஆறுதலின் இன்னொரு பக்கம்

“என்னுடைய ஜனத்தை ஆறுதல் படுத்துங்கள்” என்பது எங்கள் முகாமின் தலைப்பு. முகாமிற்கு வந்த ஒவ்வொரு பிரசங்கியாரும் நம்பிக்கையளிக்கும் வார்த்தைகளையே பிரசங்கித்தனர். ஆனால் கடைசியாக பேசிய பிரசங்கியார் முற்றிலும் வேறு தொனியில் பேசினார். அவர் “உறக்கத்திலிருந்து எழுந்திருங்கள்” என்ற தலைப்பின் கீழ் ஏரேமியா 7:1-11ம் வசனங்களிலிருந்து போதித்தார். அன்போடு, ஆனால் அதே சமயத்தில் வார்த்தை ஜாலமின்றி, கண் விழித்து பாவத்திலிருந்து திரும்பும்படி அறைகூவல் விடுத்தார்.

“நான் கிறிஸ்தவன், தேவன் என்னை நேசிக்கிறார், எனக்கு பயமேதுமில்லை என்று பெருமை பாராட்டுகிறோம், ஆனால் நாம் எல்லா வித தீமையையும் செய்கிறோம். தேவனுடைய கிருபைக்குப்பின் ஒளிந்து கொண்டு இரகசிய பாவ வாழ்க்கையை வாழ்ந்து கொண்டிருக்காதீர்கள்” என்று ஏரேமியா தீர்க்கதரிசி உரைப்பது போல அறிவுரைத்தார்.

அவர் எங்கள் மேல் கரிசனையுள்ளவர் என்று நாங்கள் அறிவோம். தேவன் அன்பானவர் தான், ஆனாலும் அவர் பட்சிக்கிற அக்கினியாயிருக்கிறாரே! (எபி. 12:29 பார்க்கவும்) என்று எங்கள் ஏரேமியா இன்று உரைத்த பொழுது எங்கள் நாற்காலிகளில் உட்காரமுடியாமல் நாங்கள் சங்கடத்தில் நெளிந்தோம். தேவன் பாவத்தை பாராது போல இருப்பவர் அல்ல.

“நீங்கள் திருடி, கொலைசெய்து, விபசாரம்பண்ணி, பொய்யாணையிட்டு, பாகாலுக்குத் தூபங்காட்டி, நீங்கள் அறியாத அந்நிய தேவர்களைப் பின்பற்றி, பிற்பாடு வந்து, என் நாமம் தரிக்கப்பட்ட இந்த ஆலயத்திலே எனக்கு முன்பாக நின்று: இந்த அருவருப்புகளையெல்லாம் செய்வதற்காக விடுதலை பெற்றிருக்கிறோமென்று சொல்வீர்களோ? (7:9-10) என்று தன் ஜனத்தைப் பார்த்து ஏரேமியா தீர்க்கதரிசி கேள்வி எழுப்பினார்.

“உறக்கத்திலிருந்து எழுந்திருங்கள்” என்னும் இவருடைய தலைப்பு, தேவனுடைய ஆறுதலின் இன்னொரு பக்கம். மலேரியா காய்ச்சலை குணப்படுத்தும் கசப்பான மூலிகை போல, இவருடைய வார்த்தைகள் ஆவிக்குரிய நோய் தீர்க்கும் நல் மருந்தாக இருக்கிறது.

கடுமையான வார்த்தைகளை எதிர்கொள்ளும் பொழுது, அதைக் கேளாமல் அகன்று போவதை விட, அதின் சுகமளிக்கும் தன்மைக்கு நம்மை ஒப்புக்கொடுப்பது நலமாயிருக்கும்.

ஒரு சிறிய தூக்கம்

முந்தைய காலகட்டத்தில் வாழ்ந்த ஸ்காட்லாண்ட் (Scottland) போதகர், ஹென்றி டர்பன்வில்லே  (Henry Durbanville) தங்கள் தேசத்தின் ஒரு சிறிய கிராமத்தில் வாழ்ந்த ஒரு வயதான தாயாரைப்பற்றி ஓர் கதை கூறினார். அப்பெண்மணி எடின்பர்க் (Edinburgh) நகரத்தை காண வேண்டும் என மிகவும் விரும்பினார். ஆனால், அங்கு செல்ல வேண்டுமானால், ரயில் வண்டியில் ஒரு நீண்ட இருண்ட சுரங்க பாதையை கடந்து செல்ல வேண்டும் என்பதை எண்ணி அப்பயணத்தை தவிர்த்து வந்தார்.

ஆனால் ஒரு நாள் எடின்பர்க் (Edinburgh) செல்ல வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. இரயில் வண்டி நகரத்தை நோக்கி செல்லச் செல்ல அவருடைய பதற்றம் கூடியது. ஆனால், ரயில் சுரங்கப்பாதையை கடக்கும் முன்பு கவலையுற்றதின் களைப்பினால் உறங்கிப் போனார். அவர் கண் விழித்த பொழுது நகரத்தை அடைந்து விட்டார்!

நம்மில் ஒரு சிலர் மரணத்தை காணாமல் இருக்கக் கூடும். இயேசு திரும்ப வரும்பொழுது, நாம் உயிரோடு இருப்போமானால், அவரை “மேகங்கள்மேல்” எதிர்கொள்வோம்
(1 தெச. 4:13-18). ஆனால் நம்மில் அநேகர் மரணத்தை ருசிபார்த்து பரலோகம் செல்வோம். இந்த காரியம் அநேகருக்கு மிகப்பெரியப் பதற்றத்தை ஏற்படுத்துகிறது. மரண வழி மிகவும் கடினமாக இருக்கும் என நினைத்து கலங்குகிறோம்.

ஆனால், இரட்சகராகிய இயேசு கிறிஸ்து அளித்த உத்தரவாதத்தின் மேல் நம்பிக்கை உள்ளவர்களாய், இந்த பூமியிலே நாம் கண்மூடி, கண் விழிக்கும் பொழுது தேவ பிரசன்னத்திலே இருப்போம் என்பதால், இளைப்பாறக்கடவோம். “ஒரு சிறு உறக்கத்திற்கு பின் நித்தியத்திலே கண் விழிப்போம்” என ஜான் டான் (John Donne) கூறியுள்ளார்.

வெளிச்சத்தில் ஜீவித்தல்

அன்று காலை நேரம் இருளாயிருந்தது. சற்று தாழ கரு மேகங்கள் வானத்தை நிறைத்திருந்தன. ஆகவே சுற்றுப்புறம் சற்று மங்கியே காணப்பட்டதால், நான் புத்தகம் படிக்க மின் விளக்கை உபயோகிக்க வேண்டியிருந்தது. நான் அமர்ந்த கொஞ்ச நேரத்திலேயே அந்த அறை முழுவதும் வெளிச்சம் உண்டாயிற்று. காற்று அந்த கரு மேகங்களை கிழக்கு நோக்கி தள்ளச் செய்து, வானத்தை தெளிவுறச் செய்து, சூரியன் பிரகாசிக்கும்படி செய்ததை கண்டேன்.

அந்த அருமையான காட்சியை நன்கு கண்டுகளிக்க நான் ஜன்னலருகே சென்ற பொழுது, “இருள் நீங்கிப்போகிறது, மெய்யான ஒளி இப்பொழுது பிரகாசிக்கிறது” (1 யோவா. 2:8) என்ற வசனம் என் நினைவுக்கு வந்தது. விசுவாசிகளை உற்சாகப்படுத்தும் பொருட்டு அப்போஸ்தலனாகிய யோவான் அவர்களுக்கு இதை எழுதினார். பிறரை வெறுக்கிறவன் இருளிலே சுற்றித்திரிகிறான் என்று வேறுபடுத்தி காண்பிக்கிறார். வெறுப்பு நம்மை திசை விலகி போகச் செய்யும். நல் வழியிலே நடக்க வேண்டிய உணர்வை அது நம்மை விட்டு அகற்றிவிடும்.

மற்றவர்களை நேசிப்பது சுலபமானது அல்ல. ஆனாலும் தேவனின் அன்பிலும், ஒளியிலும் ஆழ்ந்த தொடர்பு வைத்திருக்க, விரக்தி, மன்னிப்பு மற்றும் உண்மை ஆகியவை பங்களிக்கிறது என்பதை ஜன்னல் வழியாய் பார்க்கும் பொழுது நினைவுறுத்தப்பட்டேன். வெறுப்பிற்கு பதில் அன்பை நாம் தெரிந்து கொள்ளும் பொழுது, தேவனோடு உள்ள நம்முடைய உறவையும், அவருடைய வெளிச்சத்தையும் நாம் இந்த உலகிற்குக் காண்பிக்கிறோம். “தேவன் ஒளியாயிருக்கிறார், அவரில் எவ்வளவேனும் இருளில்லை” (1 யோவா. 1:5).