தேவனைக் காண்பது

எழுத்தரும் போதகருமான எர்வின் வற்சர் ஒரு டெவிஷன் நிகழ்ச்சியின் தொகுப்பாளர். ஆர்ட் லிங்ஸ் லெட்டர் மற்றும் கடவுளின் படத்தை வரைய முன்வந்த ஒரு சிறுவனின் கதையை நினைவுபடுத்துகின்றார். வியப்புற்றவராய் லிங்ஸ்லெட்டர், “நீ இதனைச் செய்ய முடியாது ஏனெனில் தேவன் எவ்வாறிருப்பார் என்பதை ஒருவரும் அறியார்” எனக் கூறினார்.

“நான் இதனை முடிக்கும் போது அவர்கள் தெரிந்து கொள்வார்கள்” என அச்சிறுவன் பதிலளித்தான்.

நாமும் அதிசயிக்கலாம் தேவன் எவ்வாறிருப்பார்? அவர் நல்லவரா? அவர் இரக்கமுள்ளவரா? அவர் தம்மீது அக்கறையுள்ளவரா? இத்தனை கேள்விகளுக்கும்முள்ள ஒரே எளிய பதிலை இயேசு தருகிறார். பிலிப்பு இயேசுவிடம், “ஆண்டவரே பிதாவை எங்களுக்குக் காட்டும்” என்று கேட்டபோது, “என்னைத் தெரியாதா பிலிப்புவே, இவ்வளவு காலம் நான் உங்களுடனேகூட இருந்தும் நீ என்னை அறியவில்லையா? என்னைக் கண்டவன் பிதாவைக் கண்டான்” (யோவா. 14:8-9) என்றார்.

நீயும் பிதாவைக் காணவேண்டும் என்ற ஆவலில் இருந்தால் இயேசுவை நோக்கிப் பார். “அவர் அதரிசனமான தேவனுடைய தற்சுரூபமாய் இருக்கிறார்” என பவுல் (கொலோ. 1:15) கூறுகின்றார். பதிய ஏற்பாட்டின் நான்கு சுவிசேஷங்கள் மத்தேயு, மாற்கு, லூக்கா, யோவான் ஆகியவற்றை வாசித்துப்பார். இயேசு என்னென்ன செய்தார், சொன்னார் என்பதை ஆழ்ந்து யோசித்துப் பார், வாசிக்கும் போது உன் மனதில் தோன்றிய பிதாவின் கற்பனை படத்தை வரை. உனக்கு அவர் எவ்வாறிருப்பார் என்பதனை இன்னும் அதிகமாக வெளிப்படுத்துவாய்.

என்னால் நம்ப முடிந்த ஒரே தெய்வத்தை நான் இயேசுவில் கண்டேன் என என் நண்பன் ஒருமுறை கூறினான். இதனை சற்று உற்று நோக்கும் போது இதனை நீயும் ஒத்துக் கொள்வாய். அவரைக் குறித்து வாசிக்கும் போதும உன் வாழ்நாளெல்லாம் நீ தேடிக் கொண்டிருந்திருக்கிறாய்.

கவனத்தில் கொள்தல்!

ஜான் நியூட்டன் இவ்வாறு எழுதினார், “நான் வீட்டிற்கு போகும் வழியில் 50 காசை தொலைத்துவிட்ட ஒரு பிள்ளையை சந்திக்கிறேன். இன்னொரு 50 காசு நாணயத்தை அப்பிள்ளையிடம் கொடுப்பதன் மூலம் அதன் கண்ணீரை நான் துடைக்கக் கூடுமானால் நான் ஒரு நன்மை செய்துவிட்டதாக உணருகிறேன். பெரிய காரியங்களைச் செய்வதில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். ஆயினும் இது போன்ற சிறிய காரியங்களை நான் அசட்டை செய்யக்கூடாது!”

இன்றைய உலகில் ஆறுதலைத் தேடி அலைவோர் எங்கும் உள்ளனர்: ஒரு பலசரக்குக் கடையின் காசாளர் தனது குடும்பப் பொருளாதார நெருக்கடியினிமித்தம் இரண்டாம் வேலையைச் செய்ய வேண்டியுள்ளது; சொந்த வீட்டிற்குத் திரும்ப வாஞ்சிக்கும் ஒரு அகதி; வாழ்வில் நம்பிக்கையை முற்றிலும் இழந்து கவலைப்படும் ஒரு கணவனற்ற தாய்; தான் பயனற்றவனாய் வாழ்கிறேனா என அஞ்சிடும் ஒரு தனிமையான முதியவர்.

ஆனால், நாம் செய்ய வேண்டியது என்ன? சிறுமைப்பட்டவன் மேல் சிந்தையுள்ளவன் பாக்கியவான்” என்று தாவீது எழுதினார் (சங். 41:1) நாம் வாழ்வில் சந்திக்கின்றவர்களின் வறுமையை ஒழிக்க நம்மால் கூடாததென்றாலும், நாம் அவர்களைக் குறித்து கரிசனை கொள்ளலாம். “கவனம் செலுத்துங்கல்” நாம் மனிதர் மேல் அக்கறை கொள்வதை அவர்கள் அறிந்திடச் செய்யலாம். தேவையிலிருப்போரை சமாளிப்பது கடினமென்றாலும் அவர்களைப் பட்சமாகவும் மரியாதையாகவும் நாம் நடத்தலாம். அவர்களது வாழ்வின் கதைகளை ஆர்வத்தோடு கேட்கலாம். அவர்களுக்காக, அவர்களோடு சேர்ந்து நாம் ஜெபிக்கலாம். அதுவே எல்லாவற்றைக் காட்டிலும் மேலான உதவியானது, குணமாக்க வல்லது.

இயேசுவானவரின் அந்தப் புராதனமான முரண்பாடாய்த் தோன்றும் வார்த்தைகளை நினைவு கூருங்கள்: “வாங்குகிறதைப் பார்க்கிலும் கொடுக்கிறதே பாக்கியம்” (அப். 20:35) பிறரது தேவைகளைக் கவனத்தில் கொள்ளுவது பலனளிக்கவல்லது, ஏனென்றால் மற்றவர்களுக்காக நாம் செயல்படும்போது அது நமக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைக் கொண்டுவருகிறது. ஏழைகளின் மேல் சிந்தை கொள்ளுவோமாக!

நீ ஒரு அசல்!

நாம் ஒவ்வொருவரும் தேவ கரத்தினால் படைக்கப்பட்ட அசல்கள். யாருமே தானாகவே மனிதனாக மனுஷியாக தங்களை உருவாக்கிக் கொள்ளவில்லை. யாருமே தாலந்துமிக்கவர்களாக மெருகேற்றப்பட்டவர்களாக பிரகாசமானவர்களாக தானாக மாறிவிடவில்லை. தேவன் மட்டுமே நம் ஒவ்வொருவரையும் உண்டாக்கினார். நம்மை நினைத்த அவர் தமது விலையேறப்பெற்ற அன்பிலிருந்து நம்மை உருவாக்கினார்.

தேவன் உங்களுடைய ஆவி, ஆத்துமா, சரீரத்தை உருவாக்கினார். அதோடு அவர் நிறுத்திக்கொள்ளவில்லை. தொடர்ந்து உங்களை அவர் உருமாற்றிக் கொண்டே இருக்கிறார். நாம் முதிர்ச்சி பெற வேண்டுமென்பதே அவரது ஒரே குறிக்கோள். “உங்களில் நற்கிரியையைத் தொடங்கினவர் அதை இயேசு கிறிஸ்துவின் நாள் பரியந்தம் நடத்திவருவார்” (பிலி. 1:6). உங்களை தைரியமானவர்களாகவும், பலமிக்கவர்களாகவும், தூய்மையானவர்களாகவும், இன்னும் சமாதானமிக்கவர்களாகவும், அதிக அன்பானவர்களாகவும், சுய ஆசையற்றவர்களாகவும், நீங்கள் விரும்புகின்ற நல்ல மனிதராக தேவன் உங்களை உருவாக்கி வருகிறார்.

“கர்த்தருடைய கிருபை என்றென்றைக்கும், அவருடைய உண்மை தலைமுறை தலைமுறைக்கும் உள்ளது” (சங். 100:5). தேவன் எப்போதும் உங்களை நேசிக்கிறார். அவர் இறுதிவரை உங்களுக்கு உண்மையாயிருப்பார்.

நிலைத்திருக்கும் அன்பை அவர் உங்கள் மீது பொழிகிறார். அதை அவர் விட்டுவிடமாட்டார். ஆனந்தத்தோடே அவர் சன்னதி முன் வருவதற்கு (100:2) இது ஒரு சரியான காரணம்.

இராகத்தோடே உங்களால் பாட முடியவில்லையென்றால் அவரை நோக்கி உரக்க சத்தமிடுங்கள்: “கர்த்தரை கெம்பீரமாய்ப் பாடுங்கள்” (வச. 1).

நமது பிதாவின் முகம்!

எனது தந்தையின் முகத்தை நினைத்துப் பார்க்கிறேன். அவர் முகத்தின் அர்த்தத்தைக் கண்டுகொள்வது சுலபமன்று. அப்பா மிகவும் அன்பானவர் எனினும் அமைதியாய் சுயஅடக்கத்தோடு தோன்றுபவர். சிறுவனாயிருக்கும் பொழுது அவரது முகத்தில் ஒரு புன் முறுவளையோ அல்லது அன்பு நிறைந்த ஒரு பார்வையையோ நான் பல முறை தேடியிருக்கிறேன். நமது முகம் நாம் யாரென்பதைக் காட்டுகிறது. ஒரு கோபம், ஒரு உணர்வற்ற பார்வை, ஒரு புன்சிரிப்பு மற்றும் சுருக்கங்கள் நிறைந்த கண்கள் மற்றவர்களைக் குறித்து நாம் என்ன நினைக்கிறோமென்பதை வெளிப்படுத்துகின்றன. நாம் யார் என்பதை நமது முகங்கள் சொல்லி விடுகின்றன. அகத்தின் அழகு முகத்தில் தெரியும் என்பது பழமொழி.

சங்கீதம் 80-ன் ஆசிரியறான ஆசாப் மிகவும் கவலையடைந்தவனாய் தேவனுடைய முகத்தைக் காண ஆசைப்பட்டான். எருசலேமின் வடக்கே அவன் பார்த்தபோது யூதேயாவின் சகோதர தேசமாகிய இஸ்ரவேல் அசீரிய சாம்ராஜ்யத்தின் சுமையால் நிலைகுலைந்திருப்பதைக் கண்டான். அந்த தேசம் பறிபோன நிலையில், யூதேயாவானது அனைத்து திசையிலிருந்தும் அன்னிய படையெடுப்புக்கு இலக்காயிருந்தது. வடக்கிலிருந்து அசீரியா, தெற்கிலிருந்து எகிப்து, கிழக்கிலிருந்து அரேபிய தேசங்கள். யூதேயா எண்ணிக்கையில் குறைந்தும் பலவீனமாயும் காணப்பட்டது.

தனது பயங்களையெல்லாம் ஜெபமாக ஒருங்கிணைத்த ஆசாப் மூன்று முறை திரும்பத் திரும்ப கூறுகிறான், “உமது முகத்தைப் பிரகாசிக்கப்பண்ணும், அப்பொழுது இரட்சிக்கப்படுவோம்” (80:3,7,19). (வேறொரு விதத்தில் சொன்னால், நான் உமது புன்முறுவலைக் காண்பேனாக)

நமது பயங்களை விட்டுவிட்டு, நமது பரலோகப் பிதாவின் முகத்தைத் தேடுவது நல்லது. தேவனின் முகத்தைப் பார்க்கும் மிகச் சிறந்த வழி சிலுவையைப் பார்ப்பதாகும். சிலுவை அவர் யாரென்று நமக்குச் சொல்லிவிடுகிறது (யோவா. 3:11).

இதை அறிந்துகொள்ளுங்கள்: பிதாவானவர் உங்களைப் பார்க்கும்போது அவரது முகத்தில் ஒரு பெரிய புன்சிரிப்பு மிளிர்கிறது. நீங்கள் பாதுகாப்பாய் இருக்கிறீர்கள்.

மன்னிக்கப்பட்டாய் விட்டது

எனது சினேகிதன் நார்ம் குக் வேலை முடிந்து வீடு திரும்பும்பொழுது, சில சமயங்களில் அவனது குடும்பத்தாருக்கு எதிர்பாராத ஆச்சரியத்தைக் கொடுப்பான். அவன் முன் வாசல் வழியாக நுழையும் பொழுது “நீங்கள் மன்னிக்கப்பட்டு விட்டீர்கள்” என்று உரத்தக்குரலில் சொல்லுவான். அவனது குடும்பத்தார் அவனுக்கு ஏதோ தீங்கு விளைவித்து, அதற்கான மன்னிப்பை அவனிடம் பெற வேண்டும் என்று அர்த்தமில்லை. அந்த நாள் முழுவதும் அவர்களை அறியாமலேயே அநேகப் பாவங்கள் செய்திருந்தாலும், தேவனுடைய கிருபையால் முற்றிலும் மன்னிக்கப்பட்டு விட்டார்கள் என்று அவர்களுக்கு அவன் ஞாபகப்படுத்தினான். “அவர் ஒளியிலிருக்கிறது போல நாமும் ஒளியிலே நடந்தால் ஒருவரோடொருவர் ஐக்கியப்பட்டிருப்போம்; அவருடைய குமாரனாகிய இயேசுகிறிஸ்துவின் இரத்தம் சகல பாவங்களையும் நீக்கி, நம்மைச் சுத்திகரிக்கும்.

நமக்குப் பாவமில்லையென்போமானால், நம்மை நாமே வஞ்சிக்கிறவர்களாயிருப்போம், சத்தியம் நமக்குள் இராது.

நம்முடைய பாவங்களை நாம் அறிக்கையிட்டால், பாவங்களை நமக்கு மன்னித்து எல்லா அநியாயத்தையும் நீக்கி நம்மைச் சுத்திகரிப்பதற்கு அவர் உண்மையும் நீதியும் உள்ளவராயிருக்கிறார்” (1 யோவா. 1:7-9) என்று தேவனின் கிருபையைப் பற்றி யோவான் இந்த வசனங்களில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

ஒளியில் நடப்பது என்பது இயேசுவைப் பின்பற்றுவதின் உருவகமாகும். தேவனுடைய ஆவியானவரால் இயேசுவைப்போல நடப்பது நாம் அப்போஸ்தலரோடு விசுவாசத்தின் ஐக்கியத்தில் இணைந்துவிட்டோம் என்பதற்கு அடையாளம் என்று யோவான் குறிப்பிட்டுக் கூறுகிறார். நாம் உண்மையான கிறிஸ்தவர்கள்தாம்; ஆனால் சில நேரங்களில் நாம் தவறானவற்றைத் தேர்ந்தெடுத்துவிடுவோம். ஆகவே நாம் ஏமாற்றப்பட்டு விடக்கூடாது என்றும் கூறுகிறார். ஆயினும் தேவ கிருபை நமக்கு அளவில்லாமல் அருளப்பட்டுள்ளது. நமக்கு தேவையான மன்னிப்பைப் பெறலாம்.

நாம் பாவமில்லாத பரிபூரணமானவர்கள் அல்ல ஆனால், இயேசுவால் மன்னிக்கப்பட்டவர்கள். அதுவே இன்றைக்குரிய நற்செய்தியாகும்.

மேகங்களை எண்ணிப்பார்

பல வருடங்களுக்கு முன்பு, நானும் என் மகன்களும், எங்கள் மாடியில் படுத்துக்கொண்டு, மேகங்கள் மிதந்து செல்வதை கவனித்துக் கொண்டிருந்தோம். அப்பொழுது மகன் ஒருவன், “ஏன் மேகங்கள் மிதக்கின்றன”, எனக் கேட்டான். உடனே நான், என் பரந்து விரிந்த ஞானத்திலிருந்து அவன் பயன்பெறும்படி அவனுக்கு பதில் கூற எண்ணி, “அதாவது”, என ஆரம்பித்து, விடை தெரியாததால் மௌனமானேன். பின்பு, “எனக்கு விடை தெரியவில்லை, ஆனால் அதை அறிந்துகொண்டு உனக்கு சொல்கிறேன்”, என மகனிடம் கூறினேன்.

ஏன் மேகங்கள் மிதக்கின்ற என்பதற்கு பதிலை பின்பு அறிந்துகொண்டேன். காற்றுமண்டலத்தில் உள்ள ஈரப்பதம் உறைந்துபோய், புவிஈர்ப்பு விசையினால் ஈர்க்கப்பட்டு பூமியை நோக்கி வரும்பொழுது, அது பூமியின் வெப்பமான தட்பவெப்பநிலையை எதிர்கொண்டு நீராவியாகி, மறுபடியும் காற்றுமண்டலத்திற்குள் கடந்து செல்கிறது. இந்நிகழ்வைக் குறித்த மிகச் சாதாரணமான விளக்கம் இதுவே.

ஆனால் இயற்கையான விளக்கங்கள் ஒருபோதும் இறுதியான பதில்கள் ஆகாது. “மேகங்கள் தொங்கும்படி வைக்கும் நிறையையும், பூரண ஞானமுள்ளவரின் அற்புதமான செய்கைகளையும்,”
(யோபு 37:16) நாம் அறிந்துக்கொள்ளும் விதமாக தேவன் தம்முடைய அநாதி ஞானத்தினாலே இயற்கை விதிகளை ஏற்படுத்தியுள்ளார். மேகங்கள் மிதப்பதும் அப்படியே. தேவனுடைய நன்மையையும் கிருபையையும் அவருடைய சிருஷ்டிப்பில் நாம் காணும்படியாக, வெளியரங்கமாகவே வைக்கப்பட்ட அடையாளமாக மேகங்களைக் காணலாம்.

ஆகவே, நீங்கள் மேகங்களைப் பார்த்து ரசிக்கும்பொழுதும், அதில் என்ன உருவம் தெரிகிறது என கற்பனை செய்து பார்க்கும்பொழுதும், எல்லாவற்றையும் நேரத்தியாய் அழகாய் படைத்த தேவன்தாமே, அம்மேகக் கூட்டங்களை காற்றில் மிதக்கச்செய்கிறார் என்பதை நினைவுகூர்ந்திடுங்கள். நாம் அவற்றைக் கண்டு வியந்து, தேவனை அன்புள்ள இருதயத்தோடு பணிந்து தொழவேண்டும் என அவர் விரும்புகிறார். குமுலஸ் (Cumulus) என அழைக்கப்படும் திரளான சின்னஞ்சிறு மேகக்குவியல், ஸ்ட்ராடஸ் (Stratus) என்று அழைக்கப்படும் போர்வை போர்த்தியது போன்று சற்று கருத்த மேகக்கூட்டம் மற்றும் மெலிந்த நாணல் வடிவில் மங்கலாக உள்ள ஸிர்ரஸ் (Cirrus) என்று அழைக்கப்படும் மேகக்கூட்டம் உட்பட வானங்கள் அனைத்தும் தேவனுடைய மகிமையை விவரிக்கிறது.

சதாகாலமும் நிலைத்திருக்கும் அன்பு

தினமும் யாராவது ஒருவராவது நம்மை ஒரு பொருட்டாக மதிக்காமல் அலட்சியப்படுத்தி நடந்துகொள்ளக்கூடும். சில நேரங்களில் நாமே நம்மை அப்படித் தான் நடத்திக்கொள்வோம். 

தாவீதின் எதிரிகள் அவனை திட்டித் தீர்த்துக்கொண்டிருந்தனர். வார்த்தைகளால் அவனை அதட்டி, மிரட்டி, அச்சுறுத்தி அவமானப்படுத்தி வந்தனர். அவனுடைய சுயமரியாதையை நிர்மூலமாக்கும் விதத்தில் அவனைத் தாக்கினர், அதனால் அவனது சுயமதிப்பு வீழ்ச்சியடைந்தது (சங். 4:1-2). அதை தாங்கமுடியாமல் “இந்த துயரத்தில் இருந்து என்னை மீட்டருளும்” என்று தேவனிடம் மன்றாடுகிறான். 

“பக்தியுள்ளவனைக் கர்த்தர் தமக்காகத் தெரிந்துகொண்டாரென்று அறியுங்கள்” என்ற வார்த்தையை தாவீது நினைவுகூர்ந்தான். “உண்மையுள்ள ஊழியக்காரன்” என்ற தாவீதின் தைரியமான அறிக்கையை நிறைய ஆங்கில மொழிபெயர்ப்புகள் “தெய்வபக்தியுடையவன்” என்று சொல்வதுண்டு. இங்கே இடம்பெற்றுள்ள எபிரேய வார்த்தை ‘ஹெசெத்’ (hesed)  என்பதாகும். அது தேவனுடன் பண்ணப்பட்ட உடன்படிக்கையின் அன்பை குறிக்கின்றது. அப்படியானால், அந்த பதத்தை இவ்வாறு மொழிபெயர்க்கவேண்டும் – “யாரை தேவன் என்றென்றும் சதாகாலங்களிலும் எப்பொழுதும் நேசிக்கின்றாரோ”. 

இதைத்தான் நாமும் நினைவில் கொள்ளவேண்டும்: தேவன் தமது சொந்தகுமாரனை நேசித்தது போல நம்மையும் விசேஷித்த விதத்தில் பிரித்தெடுத்து என்றென்றும் நேசிக்கின்றார். நித்தியத்திற்கும் தமது பிள்ளையாய் ஜீவிக்கும்படி நம்மை பெயர் சொல்லி அழைத்திருக்கின்றார். 

ஆகவே, நம்பிக்கையை இழந்துவிடாமல், தேவன் நம்மீது பொழியும் இலவச அன்பை நினைவுகூர்ந்து மகிழ்ந்திடுவோமாக. நாம் அவரது பிரியமான பிள்ளைகள். ஆகவே நாம் விரக்தி அடைய தேவையில்லை, சமாதானமும் மகிழ்ச்சியும் பாய்ந்தோட, முடிவு சம் பூரணமாய் இருக்கும் (வச-7-8). அவர் நம்மீது வைத்துள்ள நம்பிக்கையை விட்டுக் கொடுத்துவிட மாட்டார். அவர் நம்மேல் அன்பு செலுத்துவதை நிறுத்துவதேயில்லை.

காட்லிமேன் தெரு

என் மனைவி கரோலினுடன் (Carolyn) லண்டன் சாலையில் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, காட்லிமேன் தெரு(Godliman Street) என்ற ஓர் சாலையைக் கண்டேன். அங்கு வசித்த ஓர் புனிதரின் வாழ்வு மிகப்பெரிய தாக்கத்தை  ஏற்படுத்தியதால், அதை “புனிதர் வாழும் சாலை (கோட்லிமேன் தெரு)” என்று பெயரிட்டதாக தெரிவித்தனர். இது பழைய ஏற்பாட்டில் நடந்த ஓர் சம்பவத்தை நினைவூட்டியது.

சவுலின் தகப்பனார் காணாமற்போன கழுதைகளைக் கண்டுபிடித்து வருமாறு சவுலைத் தன் பணியாளனோடு அனுப்பினார். பல நாட்கள் தேடிய பின்பும் அவற்றைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.

களைத்துப்போன சவுலும் வீட்டிற்குத் திரும்ப எண்ணினான். ஆனால் அவனுடன் இருந்த பணியாளனோ சாமுவேல் தீர்க்கதரிசி வசிக்கும் ராமாவை சுட்டிக்காட்டி “இதோ, இந்தப் பட்டணத்திலே தேவனுடைய மனுஷன் ஒருவர் இருக்கிறார்; அவர் பெரியவர்; அவர் சொல்லுகிறதெல்லாம் தப்பாமல் நடக்கும்; அங்கே போவோம்; ஒருவேளை அவர் நாம் போக வேண்டிய நம்முடைய வழியை நமக்குத் தெரிவிப்பார் என்றான்” (1 சாமு. 9:6). 

சாமுவேல் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் தேவனுடைய நட்பையும் ஐக்கியத்தையும் நாடி வந்தான். அதனால் அவனது வார்த்தை ஒவ்வொன்றும் சத்தியத்தினால் நிறைந்திருந்தது. அவன் தேவனுடைய தீர்க்கதரிசியென்று மக்களறிந்திருந்தனர். ஆகவே சவுலும் அவனது ஊழியக் காரனும் “தேவனுடைய மனுஷன் இருந்த அந்தப் பட்டணத்திற்குப் போனார்கள்” (வச.10).

இயேசுவைப் பிரதிபலிக்கும் வாழ்வை நாம் வாழ்ந்தால், நாம் வாழும் பகுதியில், நம்மைக் குறித்ததான தெய்வபக்தியின் நினைவுகளை முத்திரையாக விட்டுச் செல்லலாம்.

இருளில் ஒரு நமுட்டுச் சிரிப்பு

வாஷிங்டன் போஸ்ட் (Washington Post) பத்திரிக்கையில், பீட்டர் தையிலே (Peter Thiele) மற்றும் பிற தொழில்நுட்ப வல்லுநர்கள் மனித வாழ்வை காலவரையின்றி நீடிக்கச் செய்யும் முயற்சிகளைக் குறித்து, “தொழில்நுட்ப ஜாம்பவான்களின் சமீபத்திய திட்டப்பணி: மரணத்தை மீறிடு” என்ற தலைப்பில் ஆரியானா சா (Ariana Cha) ஒரு கட்டுரை எழுதியிருந்தார். இந்த திட்டப்பணிக்காக பல கோடிகளைச் செலவழிக்க அவர்கள் தயாராக இருந்தனர்.

ஆனால், அவர்கள் சற்று காலதாமதமாக வந்து விட்டனர். ஏனென்றால் மரணம் ஏற்கனவே தோற்கடிக்கப்பட்டுவிட்டது. “நானே உயிர்த்தெழுதலும் ஜீவனுமாயிருக்கிறேன், என்னை விசுவாசிக்கிறவன் மரித்தாலும் பிழைப்பான்; உயிரோடிருந்து என்னை விசுவாசிக்கிறவனெவனும் என்றென்றைக்கும் மரியாமலும் இருப்பான்,” என்று இயேசு கூறியுள்ளார் (யோவா. 11:25-26). தன் மீது விசுவாசம் வைக்கிற எவனும் ஒருபோதும், எச்சூழ்நிலைமையிலும் சாகவே சாவதில்லை என்று இயேசு உறுதியளிக்கிறார்.

ஆனால் ஒன்றை நான் தெளிவுபடுத்த விரும்புகிறேன். அதாவது நம்முடைய சரீரங்கள் மரித்துப்போகும். அதைக்குறித்து நாம் ஒன்றும் செய்ய இயலாது. ஆனால் “நான்” என்று நாம் கூறும் நம்முடைய சுயம், அதாவது சிந்தித்தல், பகுத்தறிதல், நினைவுகூறுதல், நேசித்தல் போன்ற சாகச பகுதி ஒருபோதும் சாகவே சாவதில்லை.

மேலும் இதன் சிறப்பு என்னவெனில், இது நமக்கு இலவசமாகக் கொடுக்கப்படுகிற ஒரு ஈவு. நாம் செய்ய வேண்டியது ஒன்றே ஒன்று, இயேசு நமக்களிக்கும் இரட்சிப்பை நாம் பெறுவதே. இவ்வன்பளிப்பைக் குறித்து ஆழ்ந்து சிந்திக்கும்பொழுது, இவ்வளவு பெரிய காரியத்திற்கு இவ்வளவு எளிமையானதொரு பதிலா என்கிற உணர்வு ஏற்படுகிறது என்று சி. எஸ். லூயிஸ் தெரிவிக்கிறார். ஆகவே அதை “இருட்டில் ஒரு நமுட்டுச்சிரிப்பு” போல என விவரிக்கிறார்.

சிலர் இதைக்குறித்து, “இது மிகவும் எளிமையாக உள்ளதே,” என்கின்றனர். நான் ஒன்றை சொல்ல விரும்புகிறேன், நீங்கள் பிறப்பதற்கு முன்பே தேவன் உங்களை நேசித்து நீங்கள் என்றென்றும் அவரோடே வாழ வேண்டும் என்று அவர் விரும்பும்பொழுது, எதற்காக அவ்வழியை கடினமாக அமைத்திடுவார்?