என்னுடைய நண்பன் ராபர்ட் மற்றும் அவனுடைய மனைவி காலின் ஆகிய இருவரும் பல ஆண்டுகளாக ஒரு மகிழ்ச்சிகரமான திருமண வாழ்வை நடத்தி வருகின்றனர். அவர்களின் பரிமாற்றங்களை கவனிப்பது, எனக்கு மிகவும் விருப்பமாயிருக்கும். உணவு வேளையின் போது, ஒருவர் மற்றவருக்கு வெண்ணையை கொடுப்பார், அடுத்தவர் சரியானவேளையில் டம்ளரில் தண்ணீரை நிரப்புவார், ஒருவர், ஒரு கதையையின் வாக்கியத்தை ஆரம்பிப்பார், மற்றவர் அதனை முடிப்பார். சில வேளைகளில், ஒருவர் மற்றவரின் மனதை வாசிப்பதைபோலக் காணப்படும்.

நாம் நேசிக்கும் எந்த நபரைக் காட்டிலும் தேவன் நம்மை அறிந்துள்ளார், நம்மைப் பாதுகாக்கிறார் என்பது எத்தனை ஆறுதலளிப்பதாக உள்ளது. தேவனுடைய ராஜ்யத்தில், தேவனுக்கும் அவருடைய பிள்ளைகளுக்கும் இடையேயுள்ள மென்மையான, ஆழ்ந்த உறவினைப் பற்றி ஏசாயா தீர்க்கதரிசி இவ்வாறு விளக்குகின்றார். “அவர்கள் கூப்பிடுகிறதற்கு முன்னே நான் மறு உத்தரவு கொடுப்பேன்; அவர்கள் பேசும்போதே நான் கேட்பேன்” (ஏசா. 65:24). என்கின்றார். 

ஆனால் இது எப்படி உண்மையாக முடியும்? நான் அநேகக் காரியங்களைக் குறித்து வருடக்கணக்காக ஜெபித்தும் பதிலைப் பெறவில்லையே என்று நாம் நினைக்கலாம். நாம் தேவனோடு நெருங்கி வாழும் போது, நம்முடைய இருதயத்தை அவருடைய இருதயத்திற்கு ஏற்ப மாற்றிக் கொள்ளும் போது, அவருடைய நேரத்தையும், பாதுகாப்பையும் நம்பி வாழக் கற்றுக் கொள்வோம். தேவனுடைய விருப்பதிற்கேற்ப கேட்க நாம் கற்றுக் கொள்வோம். ஜெபிக்கும் போது, நாம் கேட்கும் அநேகக் காரியங்களோடு, ஏசாயா 65ல் குறிப்பிட்டுள்ள படி, தேவனுடைய ராஜ்யத்திற்கு ஏற்றவைகளைக் கேட்க கற்றுக் கொள்வோம்; நம்முடைய துயரம் முடிந்து போகும்படியும் (வ.19), பாதுகாப்பான வீடுகள் அமையும்படியும், திருப்தியான உணவும், அனைவருக்கும் மன திருப்தியளிக்கும் வேலையும் கிடைக்கவும் (வச. 21-23), இவ்வுலகத்திற்குச் சமாதானம் (வச. 25) கிடைக்கும் படியாகவும் கேட்க கற்றுக் கொள்வோம். தேவனுடைய ராஜ்யம் பூரணமாகும் போது, தேவன் இத்தகைய ஜெபத்திற்கு முற்றிலும் பதிலளிப்பார்.