முன்னேற்பாடான குழு

என்னுடைய சிநேகிதி தான் இருக்கும் பட்டணத்தை விட்டு இடம் பெயர்ந்து 1000 மைல்களுக்கப்பாலுள்ள வேறொரு பட்டணத்திற்குச் செல்ல தயாரானாள். அவளும், அவளுடைய கணவரும் புதிய இடத்தில் குடியேறுவதற்கான வேலைகளை தங்களுக்குள்ளே பிரித்துக் கொண்டனர். அவர் புதிய குடியிருப்பில் பொருட்களை அடுக்குவதையும், அவள் தங்கள் உடைமைகளைக் கட்டுவதையும் எடுத்துக் கொண்டனர். புதிய குடியிருப்பை முன் பார்வையிடாமலேயே அல்லது வீடு தேடுவதில் பங்கு பெறாமலேயே எப்படி இடம் பெயர முடிகிறது என்று அவளுடைய திறமையை வியந்தேன். அவளுடைய சவாலை அவள் ஒத்துக் கொண்டதோடு அவள் சொன்னாள், தன்னுடைய கணவனை நம்புவதாகவும், தன்னுடைய விருப்பம், தேவைகள் யாவையும் இருவரும் சேர்ந்திருந்த இந்த வருடங்களில் அவர் நன்கு தெரிந்து கொண்டு, என்னை கவனித்து வருகிறார் எனவும் பதிலளித்தாள்.

மேலறையில் இயேசு தன்னுடைய சீஷர்களோடு தான் காட்டிக்கொடுக்கப்பட போவதையும், அவருடைய மரணத்தையும் குறித்துப் பேசினார். இயேசுவின் இவ்வுலக வாழ்வின் இருண்ட மணி நேரங்களைக் குறித்தும், அவருடைய சீடர்களையும் விட்டு விட்டு போய் விடுவார் என்பதையும் குறித்து இயேசு கூறுகின்றார். அவர்களிடம், தான் அவர்களுக்கு பரலோகத்தில் ஓர் இடத்தை ஆயத்தம் செய்யப் போவதாக உறுதியளித்து அவர்களைத் தேற்றினார். என்னுடைய சிநேகிதியின் கணவர் அவர்களுடைய புதிய வீட்டை அவர்கள் குடும்பத்திற்காக ஆயத்தம் பண்ணியது போல, இயேசுவும் அவருடைய பிள்ளைகளுக்கு ஒரு வீட்டை ஆயத்தம் செய்கின்றார். சீடர்கள் இயேசுவிடம் கேள்விகள் கேட்ட போது, அவர் அவர்களுக்கு தீர்க்கதரிசன நிறைவேறலையும் அவர் செய்த அற்புதங்களையும் அவர்கள் கண்டதையும் நினைப்பூட்டுகிறார். அவர்கள் இயேசுவின் சாவு, பிரிவின் நிமித்தம் வருத்தமடைந்தபோதும், அவர்களிடம் தான் அவர்களுக்குச் சொன்ன யாவும் நிறைவேறும் என வாக்களிக்கிறார்.

நம்முடைய இருண்ட நேரங்களின் மத்தியில் நாம் அவரை நம்பும்போது, அவர் நம்மை நன்மையான ஓரிடத்திற்கு நம்மை வழி நடத்துவார். நாம் அவரோடு நடக்கும் போது, அவர் உண்மையுள்ளவராய் இருக்கிறார் என்பதை மேலும் உணர்ந்து, அவரை நம்ப கற்றுக் கொள்வோம்.

ஆசீர்வாத கிண்ணம்

நான் எனது கம்ப்யூட்டரில் எழுதிக் கொண்டிருந்த போது, இமெயில் வருவதைத் தெரிவிக்கும் ஒலி எழும்பி என் கவனத்தை ஈர்த்தது. சாதாரணமாக இத்தகைய ஒலி எழும்பும் போது நான் அந்த இமெயிலைப் பார்க்கும்படி தூண்டப்பட்டாலும் அதைத் தவிர்த்து விடுவது வழக்கம். ஆனால் இந்த மெயிலில் கொடுக்கப்பட்டிருந்த தலைப்பு ‘’நீ ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவள்’’ என்பது என்னைக் கவர்ந்தது.

ஆர்வமுடன் நான் அதைத் திறந்து பார்த்து, மிகத் தொலைவிலுள்ள என் சிநேகிதி, என்னுடைய குடும்பத்திற்காக ஜெபித்துக் கொண்டிருக்கிறேன் என்று சொல்லியிருந்ததைக் கண்டேன். ஒவ்வொரு வாரமும் அவள் ஒரு குடும்பத்தினரின் படம் ஒன்றினை அவளது ‘ஆசீர்வாதக் கிண்ணமான’ சாப்பாட்டு மேஜையில் வைத்து அந்தக் குடும்பத்திற்காக ஜெபிப்பதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தாள். நான் உங்களை நினைக்கிற பொழுதெல்லாம் என் தேவனை ஸ்தோத்திரிக்கிறேன் (பிலி. 1:6) என எழுதியிருந்தாள். அத்தோடு தேவனுடைய அன்பை பிறரோடு பகிர்ந்து கொள்ளும் எங்களுடைய சுவிசேஷப் பணியின் பங்குதாரர் என்பதையும் முக்கியப்படுத்தியிருந்தாள்.

அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் பிலிப்பு சபையினருக்கு எழுதிய இந்த வார்த்தைகள், என் சிநேகிதி விருப்பத்தோடு எடுத்துக் கொண்ட முயற்சியால் என்னுடைய இமெயிலில் வந்தது. இது எனக்களித்த மகிழ்ச்சி, முதலாம் நூற்றாண்டில் இக்கடிதத்தைப் பெற்ற வாசகர்கள் அடைந்த மகிழ்ச்சியைக் காட்டிலும் அதிகமாயிருந்தது. பவுல் தன்னோடு சுவிசேஷகப் பணி செய்தவர்களுக்கு நன்றியைத் தெரிவிப்பதை ஒரு வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்;. உங்கள் விசுவாசம் உலகெங்கும் பிரசித்தமாகிறபடியினாலே, முதலாவது நான் உங்களெல்லாருக்காகவும் இயேசு கிறிஸ்து மூலமாய் என் தேவனை ஸ்தோத்திரிக்கிறேன் (ரோ. 1:8) என்பதைப் போன்ற வாசகங்களை அவருடைய அநேக கடிதங்களில் நாம் காணலாம்.

முதலாம் நூற்றாண்டிலே பவுல் தன்னோடு பணி புரிந்தவர்களை ஆசீர்வதித்து ஜெபத்தோடு ஒரு நன்றியையும் அனுப்புவதைக் காண்கின்றோம். இருபத்தொன்றாம் நூற்றாண்டில் என்னுடைய சிநேகிதி ஓர் ஆசீர்வாத கிண்ணத்தின் மூலம் என்னுடைய வாழ்வில் ஒரு மகிழ்ச்சியைத் தந்தாள். இன்று நம்மோடு இயேசுவின் சுவிசேஷப் பணியில் உதவுபவர்களுக்கு நாம் எப்படி நன்றி தெரிவிக்கப் போகிறோம்?

என்னை நம்புங்கள்

கல்லூரியில் பட்டப்படிப்பை முடித்த பின்னர், எனக்கு குறைந்த சம்பளத்தில் ஒரு வேலை கிடைத்தது. சம்பளம் மிகக் குறைவாகவே இருந்ததால், சில வேளைகளில் அடுத்த வேளை உணவுக்குக்கூட போதிய பணமில்லாதிருந்தேன். என்னுடைய அனுதின தேவைகளுக்கு தேவனை நம்பி வாழக் கற்றுக் கொண்டேன்.

இது எனக்கு தீர்க்கதரிசி எலியாவின் அனுபவத்தை நினைவுபடுத்துகிறது. அவருடைய தீர்க்கதரிசன ஊழியத்தில் அவரும் தன்னுடைய அனுதின தேவைகளைச் சந்திப்பதற்கு தேவனை நம்பியிருந்தார். இஸ்ரவேல் தேசத்தில் ஒரு பஞ்சத்தை தேவன் கட்டளையிடுவார் என தீர்க்கதரிசனம் உரைத்த சில நாட்களில், தேவன் அவரை ஒரு வனாந்திரத்திற்கு அனுப்பினார். அங்கு கேரீத் ஆற்றண்டையில் தங்கியிருந்தார். அங்கு தேவன் காகங்கள் மூலம் எலியாவுக்கு அனுதின உணவைக் கொடுத்தார். அந்த ஆற்றின் நீரைப் பருகிக் கொண்டார் (1 இரா. 17:1-4).

ஆனால் அங்கும் வறட்சி ஏற்பட்டது. அந்த ஆற்று நீர் குறுகி சிறிய ஓடையாக மாறியது. பின்னர் அதுவும் வற்றிப் போனது. அந்த ஓடை நீர் வற்றிப் போன பின்பு தேவன் எலியாவிடம், நீ எழுந்து சீதோனுக்கடுத்த சாறிபாத் ஊருக்குப் போய் அங்கே தங்கியிரு. உன்னை பராமரிக்கும்படி அங்கே இருக்கிற ஒரு விதவைக்கு கட்டளையிட்டேன் என்றார் (வச. 9). சாறிபாத் என்ற ஊர் பெனிக்கியா நாட்டிலுள்ளது. அங்குள்ள ஜனங்கள் இஸ்ரவேலரின் எதிரிகள். இங்கு யாராகிலும் எலியாவுக்கு அடைக்கலம் கொடுப்பார்களா? அதிலும் ஓர் ஏழை விதவையிடம் பகிர்ந்தளிக்க என்ன உணவு இருக்கும்?

நம்மில் அநேகர் எதிர்பார்ப்பது, தேவன் நம்முடைய வளங்களெல்லாம் தீர்ந்து போகுமுன்னரே, ஏராளமாக நாளின் தேவைகளுக்கு போதுமானதாகத் தரவேண்டும். நம்முடைய அன்புத் தந்தை நம்மிடம் என்னை நம்பு என மென்மையாகக் கூறுகின்றார். அவர் காகங்களையும், ஒரு விதவையையும் எலியாவை போஷிக்க பயன்படுத்தியதைப் போன்று, தேவனால் கூடாதது ஒன்றுமில்லை. நாம் நம்முடைய அனுதின தேவைகளுக்கு அவரின் அன்பினையும், அவருடைய வல்லமையையும் சார்ந்திருப்போம்.

தவறான கோடுகள்

எங்கள் சமூகத்தினரிடையே அகதிகளின் வருகை, எங்கள் பகுதி தேவாலயங்களின் புதிய வளர்ச்சிக்கு வழி வகுத்தது. இந்த வளர்ச்சி சவால்களைக் கொண்டு வந்தது. ஆலய அங்கத்தினர்கள் புதிய நபர்களை எப்படி வரவேற்பது என்பதைக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். ஏனெனில் புதிய நபர்கள் இவர்கள் அறியாத கலாச்சாரம், புதிய மொழி, மாறுபட்ட ஆராதனை முறைகளை அனுசரிக்க வேண்டியுள்ளது. இந்த மாற்றங்கள் சில விகற்பமான சூழல்களை உருவாக்கும்.

புரிந்து கொள்ளாமையும், ஒத்துழையாமையும் மக்கள் அதிகமுள்ள இடங்களில் காண்கிறோம். அதற்கு ஆலயம் ஒரு விதி விலக்கல்ல. நாம் நம்முடைய மாறுபாடுகளை நல்ல முறையில் கையாளாவிடில், அவைகள் கடினப்பட்டு பிரிவினைகள் உண்டாகிவிடும். நிரந்தர பிரிவினைக்குள்ளாகிவிடுவார்கள்.

எருசலேமிலுள்ள ஆதி திருச்சபை வளர்ந்து வந்த போது ஒரு சர்ச்சை உருவாகி, அது கலாச்சாரம் சார்ந்த தவறான கோடு வழியே வெடித்தது. கிரேக்க மொழி பேசும் யூதர், எபிரேய மொழி பேசும் யூதர்களைக் குற்றப்படுத்தினர். கிரேக்கர்கள் தங்கள் விதவைகள் அன்றாடக விசாரணையில் திட்டமாய் விசாரிக்கப்படவில்லை (அப். 6:1) என்று குற்றம் சாட்டினார்கள். எனவே அப்போஸ்தலர்கள், பரிசுத்த ஆவியும் ஞானமும் நிறைந்து நற்சாட்சி பெற்றிருக்கிற ஏழு பேரை உங்களில் தெரிந்து கொள்ளுங்கள் (வச. 4) என்றனர். அவர்கள் தேர்ந்தெடுத்த ஏழு பேரும் கிரேக்க பெயருடையவர்கள் (வச. 5). இவர்களனைவரும் கிரேக்கர்கள், புறக்கணிக்கப்பட்ட கூட்டத்திலுள்ள உறுப்பினர்கள். அவர்கள் தங்கள் பிரச்சனைகளை நன்கு புரிந்து கொள்வார்கள். அப்போஸ்தலர்கள் ஜெபம் பண்ணி அவர்கள் மேல் கைகளை வைத்தார்கள். தேவ வசனம் விருத்தியடைந்தது. (வச. 6-7).

வளர்ச்சி என்பது சவால்களைப் பகுதியாகக் கொண்டு வரும். ஏனெனில் அங்கு பாரம்பரிய கட்டுகள் உடைக்கப்பட்டு உறவுகள் வளருகின்றன. நாம் பரிசுத்த ஆவியானவரின் வழிநடத்துதலைத் தேடும்போது நாம் ஆக்கப்பூர்வமான தீர்வுகளைக் கண்டு கொள்வோம். மேலும் அசாத்தியமான பிரச்சனைகள் வளர்ச்சிக்குகந்த சந்தர்ப்பங்களாக மாற்றப்படும்.