நான் அவரை அன்று மனப்பூர்வமாய் மன்னித்து, அவரைக் கட்டியணைத்து, ஒருவரின் தோள் மீது ஒருவர் சாய்ந்து கண்கலங்கினோம். வேத பாட வகுப்பு முடிவடைந்த பின் அடுத்த வாரத்தில், அது எத்தனை பேருக்கு பிரயோஜனமாய் இருந்தது என்று கலந்து ஆலோசித்தோம். என்னிடம் மன்னிப்புக் கோரிய அந்த நபர், எழுந்து நின்று, என்னிடத்தில் பகிர்ந்துகொண்ட காரியங்களை பகிரங்கமாய் திருச்சபையில் சாட்சியளித்தார். சபையார் யாவரும் எழுந்து நின்று, கைகளைத் தட்டி ஆரவாரமிட்டு அந்த மகிழ்ச்சியைக் கொண்டாடினர்.

இயேசு தடைச்சுவர்களைத் தகர்த்து, அவருடைய சரீரத்தின் அவயவங்களாய் நம்மை ஒன்றாக்குகிறார். இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, யூதர்களையும் புறஜாதிகளையும் பல நூற்றாண்டுகளாய் பிரித்த தடுப்புச் சுவரை, கன்னியின் வயிற்றில் பிறந்து, பரிசுத்தமாய் வாழ்ந்து, மீட்பைக் கொடுக்கும் மரணத்தை தேர்வுசெய்த அதே இயேசு தகர்த்தெறிந்தார். இந்த தடுப்புச் சுவர் என்பது மாம்ச பிரகாரமான ஒரு சுவர் அன்று; மாறாக, ஆவிக்குரிய தடுப்புச் சுவர் ஆகும். இருதயத்தின் கசப்பும், மார்க்க ரீதியான கலகச் சிந்தையுமே யூதர்களையும் புறஜாதிகளையும் இரண்டாய்ப் பிரித்தது.

ஆனால் இயேசுவின் மாம்ச அவதாரம், பாவமில்லாத வாழ்க்கை, பிட்கப்பட்ட சரீரம், மீட்பைக் கொண்டுவரும் மரணம், ஆகியவற்றின் மூலம் அந்த சுவரைத் தகர்த்து, யூதர்கள் மற்றும் புறஜாதிகள் தங்களுக்குள்ளும் தேவனோடும் ஒப்புரவாகும்படி செய்தார் (கொலோசெயர் 3:11; கலாத்தியர் 3:28). இயேசு என்னும் திருச்சபையின் ஒரே சரீரத்தின் அவயவங்களாய் அவர்கள் தேவனோடும், ஒருவரோடொருவரும் சமாதானத்தை அனுபவித்தனர்.

தேவனோடும் சகமனிதர்களோடும் நமக்கிருந்த பகையை தணிப்பதற்காகவே இயேசு இந்த உலகிற்கு வந்தார். அவருடைய பிறப்பு, மரணம் மற்றும் உயிர்த்தெழுதலின் மூலமாக, பழைய பகைவர்களை தேவன் புதிய சிருஷ்டியாய் மாற்றியிருக்கிறார் (யோவான் 17:20-21). குறிப்பிட்ட நபருக்கோ அல்லது ஒரு கூட்ட மக்களுக்கோ சமாதானத்தைக் கொண்டுவருவது அவருடைய நோக்கமல்ல; மாறாக, கிறிஸ்துவே நம்முடைய சமாதானமாய் மாறுகிறார். வரப்போகிற சமாதானப் பிரபுவை குறித்து ஏசாயா முன்னறிவிக்கிறார் (ஏசாயா 9:6). கிறிஸ்துவின் மீதான விசுவாசமே தேவனுக்கும் நமக்கும் உள்ள சமாதான நல்லுறவிற்கு அடித்தளமாய் அமைகிறது.

இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் கழித்து, இப்போதும் நம்மை தேவனுடைய சரீரத்தின் அவயவங்களாய் ஒருங்கிணைக்க தடையாயிருக்கும் சுவரை ராஜாவாகிய இயேசு தகர்க்க போதுமானவராய் இருக்கிறார். யூதர்களுக்கும் புறஜாதியினருக்கும் இடையேயிருந்த தடுப்புச் சுவரை இயேசு அகற்றியதுபோல, 2009ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற ஒரு மாநாட்டிலும், அதேபோன்று ஒரு சம்பவம் நிகழ்ந்தது குறிப்பிடத்தக்கது. ஒரு மாலை நேரத்தில், சீனத்து மாணவர்கள் சிலர், தைவான் தேசத்து மாணவர்கள் சிலர், மற்றும் ஹாங்காங் தேசத்து மாணவர்கள் சிலர் இணைந்து ஒரு பெரிய விருந்து அறையில் ஆராதனை செய்ய நேர்ந்தது. அவர்களுக்குள் பெரிய அளவில் பிரிவினைகள் காணப்பட்டன. அவர்களின் பூர்வீக பாரம்பரிய வரலாற்றை மையமாய் வைத்து அவர்களுக்குள் பிரிவிணைகள் காணப்பட்டன. மேலும் தன்னுடைய இன மக்களோடு இணைந்து ஆராதிப்பதே நல்லது என்ற நம்பிக்கையும் அவர்களுக்குள் இருந்தது.

சீனத்து மாணவர்கள் ஒன்றாக இணைந்து ஜெபித்தபோது, மற்ற தேசத்து மாணவர்களையும் ஜெபத்தில் சேர்த்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று தேவன் அவர்களுடைய இருதயத்தில் ஏவினார். தைவானிய மாணவர்களும் ஹாங்காங் மாணவர்களும் அந்த அழைப்பை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர்களுக்குள் இருந்த பிரிவினைச் சுவரை தகர்த்தெறிந்து, சீனத்து மாணவர்களுடன் இணைந்து மகிமையான ஒர் ஆராதனையில் பங்கேற்றனர். அந்தத் தருணத்தில், மாம்ச ரீதியாய் தடையாயிருந்த பிரிவினை என்னும் தடைச் சுவரை தகர்த்தெறிந்து, ஆவியில் ஒருமனப்பட்டு ஆராதனை செய்தனர். இயேசு இன்று நமக்குள் பிரிவினைகளை ஏற்படுத்தும் சுவர்களை தகர்த்தெறிந்து நமக்கும் சமாதானத்தை கொடுப்பதற்கு போதுமானவராயிருக்கிறார். இயேசு கிறிஸ்து நமக்கு சமாதானத்தைக் கொடுப்பதற்காகவே பூமியில் வந்தார் என்னும் சத்தியத்தை கிறிஸ்துமஸ் அறிவிக்கிறது. அந்தச் சமாதானம் நம்முடைய இருதயத்தில் கிரியை செய்து, தேவனோடும் மனிதனோடும் உள்ள உறவை சரிசெய்கிறது. நம்முடைய கலாச்சார பாகுபாடுகள், பகைகள், மற்றும் விரோதங்கள் அவரில் ஒப்புரவாக்கப்படுகின்றன.