அவர் புயலை அமைதிப்படுத்துகிறார

ஜிம் பதட்டத்துடன், தான் வேலை செய்யும் குழுவினரோடு, தான்  சந்திக்கும் பிரச்சனைகளான பிரிவினைகள், நியாயப்படுத்தும் குணம் மற்றும் புரிந்துகொள்ளாமை ஆகியவற்றைப் பற்றி பகிர்ந்து கொண்டான். ஒரு மணி நேரம் பொறுமையாக அவனுடைய காரியங்களைக் கேட்ட பின், நான், ‘‘இந்தச் சூழ்நிலையில் நாம் என்ன செய்ய வேண்டுமென இயேசு விரும்புகிறாரெனக் கேட்ப்போம்” என்று  ஆலோசனைக் கூறினேன் .நாங்கள் அமைதியாக ஐந்து நிமிடம் அமர்ந்திருந்தோம். அப்பொழுது ஓர் ஆச்சரியமான காரியம் நிகழ்ந்தது. தேவ சமாதானம் எங்களை நிரப்பியதை நாங்கள் இருவரும் உணர்ந்தோம். அவருடைய பிரசன்னத்தையும் வழி நடத்துதலையும் உணர்ந்த போது ,அந்தக் கடினமான சூழலில் முன்னேறிச் செல்ல எங்களுக்கு ஒரு நம்பிக்கை கிடைத்தது.

இயேசுவின் சீடனான பேதுருவுக்கும் தேவனுடைய ஆறுதலளிக்கும் பிரசன்னம் தேவைப்பட்டது. ஓர் இரவு அவனும் மற்ற சீடர்களும் கலிலேயா கடலில் பிரயாணம் பண்ணிக் கொண்டிருந்த போது புயல் வீச ஆரம்பித்தது. அப்பொழுது இயேசு கடல் மேல் நடந்து வந்தார். அது சீடர்களை திகைப்படையச் செய்தது .ஆனால், இயேசு அவர்களிடம், ‘‘திடன் கொள்ளுங்கள், நான் தான்,பயப்படாதிருங்கள்” என்றார் (மத். 14:27). உடனே பேதுரு இயேசுவிடம் தானும் அவரோடு நடக்க கட்டளையிடும் என்றான். அவன் படகை விட்டு நீரில் இறங்கி இயேசுவை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான். ஆனால், அவன் தன்னுடைய இலக்கை நோக்குவதை விட்டு விட்டு தான் இருக்கின்ற ஆபத்தையும், மனிதனின் இயலாமையையும் நினைக்க ஆரம்பித்தான், மூழ்கத் தொடங்கினான். ‘‘ஆண்டவரே என்னை ரட்சியும்’’ என்று கூப்பிட்டான். இயேசுவும் அன்போடு அவனைக் காப்பாற்றினார் (வச. 30-31).

பேதுருவைப் போன்று, நம்முடைய வாழ்க்கைப் புயலின் போதும் தேவக் குமாரனாகிய இயேசு நம்முடனேயேயிருக்கிறார் என்பதைக் கற்றுக் கொள்வோம்.

அன்பின் நீண்ட எல்லை

மேரி லீ என்பது 16 அடி நீளமும், 3500 பவுண்டு எடையும் கொண்ட பெரிய வெள்ளை சுறாமீன். கடல் ஆய்வாளர்களால் பரப்பி பொருத்தப்பட்டு 2012ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவின் கிழக்குச் சமுத்திரத்தில் விடப்பட்டது. அதன் மேல்பக்கத் துடுப்புடன் இணைக்கப்பட்ட பரப்பி, செயற்கைகோள் மூலம் கண்காணிக்கப்பட்டது. ஐந்து ஆண்டுகளாக மேரி லீ மேற்கொண்ட பயணங்கள் ஆராய்ச்சியாளர்களாலும் , கடலில் பயணிப்பவர்களாலும் நேரடியாகப் பார்க்கப்பட்டது. கிட்டத்தட்ட 40,000 மைல் தொலைவு வரையும் அதனைப் பின் தொடர்ந்தனர். ஆனால், ஒருநாள் அதனோடிருந்த தொடர்பு நின்று விட்டது. ஒருவேளை, அதன் பரப்பியிலுள்ள பாட்டரி செயலிழந்திருக்கலாம்.

மனித அறிவும் ,தொழில் நுட்பமும் இவ்வளவு தான் செயல்பட முடிந்தது. மேரி லீயைப் பின் தொடர்ந்தவர்களெல்லாரும் அதன் பாதையைக் கண்டுபிடிக்க முடியாமல் விட்டு விட்டனர். ஆனால் நீயும் நானும் நம் வாழ்வின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் தேவனுடைய பார்வையிலிருந்து தவிர்க்க முடியாது. தாவீது, “உம்முடைய ஆவிக்கு மறைவாக எங்கே போவேன்? உம்முடைய சமுகத்தை விட்டு எங்கே ஓடுவேன்? நான் வானத்திற்கு ஏறினாலும் நீர் அங்கே இருக்கிறீர்; நான் பாதாளத்தில் படுக்கை போட்டாலும், நீர் அங்கேயும் இருக்கிறீர்’’ (சங். 139:7-8) என்று ஜெபிக்கிறார். “இந்த அறிவு எனக்கு மிகுந்த ஆச்சரியமும், எனக்கு எட்டாத உயரமுமாயிருக்கிறது” என வியந்தார்.

தேவன் நம்மைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள விரும்புகிறார்.ஏனெனில் அவர் நம்மை நேசிக்கின்றார். அவர் நம் வாழ்வை கவனிப்பதோடு மட்டுமல்ல, பாதுகாத்தும் வருகின்றார். நம் வாழ்வினுள் வந்து அதைப் புதிதாக்குகின்றார். இயேசுவின் வாழ்வு, சாவு, உயிர்த்தெழுதலின் மூலம் நம்மை தேவனண்டை இழுத்துக் கொள்கின்றார். நாமும் அவரை அறிந்து கொண்டு, நித்திய காலமாக அவரையே நேசிப்போம். தேவனுடைய அன்பின் எல்லையை விட்டு நம்மால் கடந்து செல்ல முடியாது.

நரிகளைப் பிடித்தல்

முதன்முறையாக எங்கள் வீட்டினுள் நுழை ந்த வெளவாலை எப்படியோ வெளியேற்றி விட்டோம். ஆனால் அது, மீண்டும் இரவு நேரத்தில் வந்த போது, நான் அந்த உயிரினத்தைப் பற்றிய செய்திகளை வாசித்தேன். அவை மனிதர்கள் வாழும் இடத்தினுள் நுழைவதற்கு, ஒரு சிறிய காசு அளவு துளையிருந்தாலும் போதும், அதன் வழியாக நுழைந்து விடும் எனத் தெரிந்து கொண்டேன். எனவே நான், சிறிய துளைகளை அடைக்க உதவும் என்னுடைய காக் வகை துப்பாக்கியை எடுத்துக் கொண்டு, வீட்டைச்சுற்றி வந்து, எல்லா சிறிய திறப்புகளையும் அடைத்தேன்.

உன்னதப்பாட்டு 2:15ல், சாலமோன் மற்றுமொரு தொல்லை தரும் உயிரினத்தைப் பற்றி குறிப்பிடுகின்றார். இங்கு, அவர் திராட்சத் தோட்டங்களைக் கெடுக்கும் “சிறு நரிகளை”ப்பற்றி குறிப்பிடுகின்றார். நம் வாழ்க்கையினுள் நுழைந்து, உறவுகளைக் கெடுக்கும் அபாயங்களைக் குறித்து, இதனை அடையாளமாகச் சொல்கின்றார். வெளவால் விரும்பிகளையும், நரி ரசிகர்களையும் புண்படுத்துவதற்காக நான் இதனைச் சொல்லவில்லை. வெளவால்களையும், நரிகளையும் வீட்டைவிட்டு துரத்துவது என்பது, பாவத்தை நம் வாழ்வை விட்டு துரத்துவதற்குச் சமம் என்கின்றார் (எபே. 5:3). தேவனுடைய கிருபையினாலும், பரிசுத்த ஆவியானவர் நமக்குள்ளே கிரியை செய்கிறபடியினாலும் நாம், “மாம்சத்தின் படி நடவாமல் ஆவியின் படி நடக்கிறதற்கு” (ரோம. 8:4) பெலனளிக்கிறார். பரிசுத்த ஆவியின் வல்லமையினால் நாம் பாவத்திற்கு எதிர்த்து நிற்க முடியும். 

இப்பொழுது நாம் “கர்த்தருக்குள் வெளிச்சமாயிருக்கிறோம் வெளிச்சத்தின் பிள்ளைகளாய் நடந்து கொள்வோம்’’ (எபே. 5:8-10) ஆவியானவர் சிறு நரிகளைப் பிடிக்க நமக்கு உதவிசெய்கின்றார்.

சாப்பிடு, மீண்டும் சாப்பிடு

கெரி, பால் ஆகிய இருவரும் திருமணம் செய்து கொண்ட போது, இருவருக்குமே சமைக்கத் தெரியாது. ஒரு நாள் மாலை கெரி, மெக்ரொனி வகை உ.ணவை அதிகமாக தயாரித்தாள். எனவே அந்த தம்பதியர் மறுநாளும் அதே உணவையே எடுத்துக் கொண்டனர். மூன்றாம் நாள் பால் அதிக அளவு பாஸ்தாவை தயாரித்தார். எனவே அவர்கள் அந்த வாரம் இறுதி வரை அதே உணவையே எடுத்துக்கொள்ளலாமெனத் திட்டமிட்டனர். அன்று இரவு அவர்கள் சாப்பிட உட்கார்ந்த போது கெரி, “இவ்வகை உணவு எனக்கு சலித்துவிட்டது’’ என்றாள்.

இஸ்ரவேலர் நாற்பது ஆண்டுகள் ஒரே வகை உணவைச் சாப்பிட்டார்களென்றால், அது எப்படி இருந்திருக்கும். ஒவ்வொரு நாள் காலையும், தேவன் அவர்களுக்களித்த இனிமையான உணவைச் சேகரித்தனர். (மறுநாள் ஓய்வு நாளாயிருந்தாலன்றி, மீதமொன்றும் வைக்க கூடாது (யாத். 16:23-26). அவர்களுடைய திறமையினால் அதைச் சுட்டனர், வேக வைத்தனர் (வச. 23), ஆனாலும், எகிப்தில் தாங்கள் அநுபவித்த கொடுமைக்கும், அடிமைத்தனத்திற்கும் பலனாகக் கிடைத்த அந்த அற்ப உணவிற்காக அவர்கள் ஏங்கினர்! (வச. 3, எண். 11:1-9).

நாமும் கூட, சில வேளைகளில் நம் வாழ்வு முன்பிருந்தது போல இல்லையே என ஏங்கினதுண்டு, அல்லது ஒரு வேளை ஒரே வகையான வாழ்க்கை முறை நம்மை சலிக்கச் செய்யலாம். இஸ்ரவேலர்கள் தேவன் மீது நம்பிக்கை வைக்கவும், ஒவ்வொரு நாளும், அவரையே சார்ந்திருக்கும் படியும், தேவன் அவர்களின் தேவைகளனைத்தையும் உண்மையாய் கொடுத்து வந்தார் என்பதை யாத்திராகமம் 16ஆம் அதிகாரம் விளக்குகின்றது.

நம்முடைய தேவைகளனைத்தையும் தருவதாக தேவன் வாக்களித்துள்ளார். அவர் நம்முடைய ஏக்கங்களை நிறைவேற்றுவார், -நம்முடைய ஆத்துமாவை நன்மையினால் நிரப்புகிறார்
(சங். 107:8).