இராக்காவல்களில்

கொலராடோவில் உள்ள மலைகள் கண்ணுக்கு விருந்தளிப்பவை. என் கல்லூரி நாட்களில், கோடை விடுமுறையின்போது அங்கிருக்கும் விருந்தினர் பண்ணை ஒன்றில் நான் வேலைசெய்வதுண்டு. அங்கு எனக்கு இராக்காவல் பணி. சுழற்சி முறையில் நாங்கள் வேலை செய்வோம். பண்ணையில் தங்கும் விருந்தினர்களைப் பாதுகாக்கும் விதத்தில், காட்டுத்தீ பரவினால் அதுகுறித்து எச்சரிப்பதுதான் எங்களுடைய வேலை. ஆரம்பத்தில் அது களைப்பூட்டுகிற, செய்நன்றியறியாத ஒரு வேலையாகத் தெரிந்தது. பிறகுதான் நான் அமர்ந்திருந்து, தேவ பிரசன்னத்தின் மகத்துவத்தை எண்ணிப்பார்த்து, ஆறுதலடைவதற்கான ஓர் அற்புதமான அனுபவமாக அது அமைந்தது.

ராஜாவாகிய தாவீது தேவபிரசன்னத்திற்காக ஏங்கினார் (சங்கீதம் 63:1), தன் படுக்கையிலும் “இராச்சாமங்களிலும்” தேவபிரசன்னத்தை வாஞ்சித்தார் (வச 6). தாவீது கலக்கத்தில் இருந்தார் என்பதை அந்தச் சங்கீதம் அப்பட்டமாகத் தெரிவிக்கிறது. தன் மகன் அப்சலோம் செய்த கலகம்தான் அந்தக் கலக்கத்திற்கு காரணமாக இருந்திருக்கவேண்டும். ஆனாலும் தேவனுடைய “செட்டைகளின் நிழலில்,” அவருடைய வல்லமையிலும் பிரசன்னத்திலும் ஆதரவும் புத்துணர்வும் கிடைக்கிற தருணமாக அந்த இரவு மாறியது. வசனம் 7.

உங்களுடைய வாழ்க்கையில் ஏதாவது பிரச்சனையோ நெருக்கடியோ இருக்கலாம், இராக்காவல்கள் உங்களுக்கு ஆறுதலளிக்காமல் இருக்கலாம். உங்கள் வாழ்க்கையின் “அப்சலோம்கள்” உங்களுடைய இருதயத்திலும் ஆத்துமாவிலும் மிகுந்த பாரத்தை உண்டாக்கியிருக்கலாம். அல்லது குடும்பச்சுமை, வேலைச்சுமை, பணச்சுமை போன்றவை உங்களுடைய இளைப்பாறுதலின் நேரத்தைப் பாரமாக்கலாம். தூக்கத்தைக் கெடுக்கும் இத்தகைய தருணங்கள் தேவனை நோக்கிக் கூப்பிடவும், அவரைப் பற்றிப் பிடித்துக்கொள்ளவும் உதவட்டும். அவருடைய அன்பின் கரம் உங்களைத் தாங்கும்படி அனுமதியுங்கள். வசனம் 8.

தேவனுடைய சாயலில்

அவள் ஒரு இளம்பெண்.  பழுப்பு நிறத்தில் அழகாக இருப்பாள்.  திடீரென தோல் நிறம் மாற ஆரம்பித்தது.  தன் ‘வாழ்க்கையே’ தொலைந்துபோனதாக நடுங்கிப்போனாள்.  அவளுக்கு வெண்குஷ்டம் வந்திருந்தது. மெலனின் என்கிற நிறமிதான் தோலுக்கு நிறத்தைக் கொடுக்கிறது. மெலனின் குறையும்போது வெண்படலம் உண்டாகிறது.தோலின் வெண்படலங்களை மறைப்பதற்காக அதிகமாக மேக்கப் போட ஆரம்பித்தாள்.

பிறகு ஒருநாள், “நான் ஏன் மறைக்கவேண்டும்?” என்று யோசித்துப் பார்த்தாள். தேவ பெலத்தைச் சார்ந்திருக்கத் தீர்மானித்தாள். அதிகமாக மேக்கப் போடுவதை நிறுத்தினாள். அவளிடம் காணப்பட்ட தன்னம்பிக்கை மற்றவர்களைத் திரும்பிப்பார்க்க வைத்தது. அதனால், உலகளாவிய அழகுசாதன பிராண்ட் ஒன்றின் முதல் வெண்குஷ்ட விளம்பர மாடலாக நியமிக்கப்பட்டாள்.

“இது ஓர் ஆசீர்வாதம்” என்று தொலைக்காட்சிக்கு பேட்டியளிக்கும்போது கூறினாள். அந்த இக்கட்டான நேரத்தில் விசுவாசம் அவளைத் தாங்கியது; குடும்பத்தாரும் நண்பர்களும் உதவியாக இருந்தார்கள்.

இந்தப் பெண்ணின் சம்பவத்தை வாசிக்கும் வேளையில், நாம் அனைவரும் தேவனுடைய சாயலில் சிருஷ்டிக்கப்பட்டவர்கள் என்பதை நினைத்துப் பார்ப்பது முக்கியம். “தேவன் தம்முடைய சாயலாக மனுஷனைச் சிருஷ்டித்தார், அவனைத் தேவசாயலாகவே சிருஷ்டித்தார்; ஆணும் பெண்ணுமாக அவர்களைச் சிருஷ்டித்தார்” (ஆதி. 1:27). வெளித்தோற்றத்தில் நாம் வேறுபடலாம். ஆனால், நாம் எல்லாரும் தேவ சாயலைப் பெற்றவர்கள். அவர் நம்மைச் சிருஷ்டித்தார், அவருடைய மகிமையை நாம் பிரதிபலிக்கிறோம். இயேசுவை விசுவாசிக்கிற நாம், இந்த உலகத்தில் அவரைப் பிரதிபலிக்கும்படி நாளுக்கு நாள் மறுரூபமாக்கப்படுகிறோம்.

உங்களுடைய தோலின் நிறம் உங்களைச் சங்கடப்படுத்துகிறதா? இன்று, கண்ணாடியின்முன் நில்லுங்கள். உங்களைப் பார்த்து தேவனுக்காக சிரியுங்கள். ஏனென்றால், தேவனல்லவா உங்களை தம்முடைய சாயலில் சிருஷ்டித்திருக்கிறார்.

பின் கண்ணாடியில் காணும் பொருட்கள்

“முடிந்தவரை வேகமாக போ”. டைனோசார் மூர்க்கத்தனமாக விரட்ட, இவ்வாறு சொல்லுவார் டாக்டர் இயன் மால்கம் கதாபாத்திரத்தில் நடித்திருக்கும் ஜெஃப் கோல்ட்பிளம். அவரும் வேறு இருவரும் ஒரு ஜீப்பில் இருப்பார்கள். 1993ல் வெளிவந்த ஜுராசிக் பார்க் படத்தின் பிரபலமான காட்சி இது. ஜீப்பின் ஓட்டுனர் பின்காட்டியில் பார்ப்பார், அங்கே, டைனோசாரின் கோரப்பற்கள் தெரியும். அந்தப் பிம்பத்திற்கு கீழே “கண்ணாடியில் தெரியும் பொருள் காட்டப்படுவதைவிட பக்கத்தில் உள்ளது” என்கிற வாசகம் இருக்கும்.

தீவிரத்தையும் கடுமையையும் சினிமா ரீதியில் தத்ரூபமாகப் பிரதிபலிக்கும் காட்சி அது. சிலசமயங் களில் கடந்தகால “கொடிய விஷயங்கள்” நம்மைத் துரத்திக் கொண்டே இருப்பதுபோல உணர் வோம். பின்கண்ணாடியில் பார்த்தால் நம் கடந்தகால வாழ்க்கையும் தவறுகளும்தான் அவை என்பது தெரியும். அவமானத்தாலும் குற்றவுணர்வாலும் அவை நம்மை கொன்றேவிடும்போலத் தோன்றும்.

கடந்தகாலம் நம்மை முடக்கிபோட வல்லதென பவுல் அறிந்திருந்தார். அவரும்கூட கிறிஸ்துவின் உதவியின்றி, பரிபூரணமான ஒரு வாழ்க்கை வாழ்வதற்கு பல வருடங்கள் முயன்றார், அதற்காக கிறிஸ்தவர்களையும் உபத்திரவப்படுத்தினார் (பிலி. 3:1-9). அப்படிப்பட்ட கடந்தகாலத்தை நினைத்து வருந்தியிருப்பாரானால் நிச்சயமாக முடங்கியிருப்பார்.

ஆனால், கிறிஸ்துவோடு உறவு வைப்பதில் ஓர் அற்புதமும் வல்லமையும் இருந்தது. தன் கடந்தகால வாழ்க்கையைத் தூக்கியெறிந்தார் (வச. 8-9). விசுவாசத்தோடு வாழ்வதற்கான விடுதலையை அது தந்தது. பின்னோக்கிப் பார்த்து பயத்திலும் அல்லது மனவருத்தத்திலும் இருக்கவில்லை. “பின்னானவைகளை மறந்து, முன்னானவைகளை நாடி, கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் தேவன் அழைத்த பரம அழைப்பின் பந்தயப்பொருளுக்காக இலக்கை நோக்கித் தொடருகிறேன்.” (வச. 13-14).

கிறிஸ்து நம்மை மீட்டெடுத்தார். எனவே அவருக்குள் விடுதலையுள்ளவர்களாக வாழலாம். “நம் கண்ணாடியில் தெரிகிற பொருட்கள்” நம் வழியைத் தீர்மானிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.