நரிகளைப் பிடித்தல்
கடலை ஒட்டி வசிக்கும் என் தோழியுடன் தொலைபேசியில் பேசும்போது, பின்னணியில் கேட்ட கடல் பறவைகளின் சத்தத்தைக் குறித்த என் சந்தோஷத்தை அவளிடம் தெரிவித்தேன். “அவற்றை நான் வெறுக்கிறேன்” என்றாள். ஏனென்றால் அவளுக்கு அந்தப் பறவைகள் தினமும் இடையூறு தருவதாக இருந்தன. லண்டன்வாசியான நான் நரிகளைப்பற்றி இதே மனப்பாங்கு கொண்டிருக்கிறேன். என் கண்களுக்கு அவை அழகிய விலங்குகளாகத் தெரிவதில்லை. மாறாக, தாங்கள் செல்லும் வழியில் அசிங்கம் செய்து நாற்றத்தை ஏற்படுத்தும் சுற்றித்திரியும் விலங்குகளாகப் பார்க்கிறேன்.
பழைய ஏற்பாட்டின் உன்னதப்பாட்டு புத்தகத்தில் நரிகளைப் பற்றிப் படிக்கிறோம். இதில் ஒரு கணவனுக்கும் மனைவிக்கும் இடையிலான அன்பு வெளிப்படுகிறது. இது தேவனுக்கும் அவர் ஜனங்களுக்கும் இடையிலான அன்பை வெளிப்படுத்துவதாக சில வேதாகம விளக்க உரையாளர்கள் நம்புகிறார்கள். சிறு நரிகளைப் பற்றி எச்சரிக்கும் மணப்பெண், அவற்றைப் பிடிக்கும்படி மணமகனிடம் கூறுகிறாள் (2:15). ஏனென்றால் திராட்சப்பழங்களை விரும்பும் நரிகள், இளம் செடிகளை சேதப்படுத்தக்கூடும். தங்கள் திருமண வாழ்க்கையை எதிர்நோக்கி இருக்கும் மணப்பெண், தீங்கு விளைவிக்கும் எந்த விலங்கும் தங்கள் அன்பின் உடன்படிக்கைக்கு இடையூறு ஏற்படுத்துவதை விரும்பவில்லை.
“நரிகள்” எப்படி நமக்கும் ஆண்டவருக்கும் இடையிலான உறவை சேதப்படுத்தமுடியும்? என்னைப் பொறுத்தவரை, அநேக வேண்டுகோள்களுக்கு சரி என்று சொல்லும்போது, என்னால் சமாளிக்க முடியாமல், மனதளவில் அதிக சோர்வுற்று மகிழ்ச்சியில்லாமல் இருப்பேன். அல்லது மனிதர்களுக்கு இடையிலான பிரச்சினைகளைப் பார்க்கும்போது, விரக்தி அல்லது கோபம் ஏற்படும். நான் அடைக்க மறந்த வாசல் வழியாக அல்லது வேறு ஏதோ வழியில் அவை உள்ளே நுழைந்துவிடும் இப்படிப்பட்ட “நரிகளின்” பின்விளைவுகளைக் கட்டுப்படுத்தும்படி நான் தேவனிடம் கேட்கும்போது – அவரது அன்பின் பிரசன்னத்தையும், வழிநடத்துதலையும் உணர்ந்து, அவரைக்குறித்த அன்பிலும், நம்பிக்கையிலும் வளர்கிறேன்.
நீங்கள் தேவனை கிட்டிச்சேராமல் தடுக்கும் விஷயங்களைக் குறித்து நீங்கள் எப்படி ஆண்டவரின் உதவியை நாடலாம்?
மனதுருக்க சோர்வு
ஆன் ஃப்ராங்க் என்ற சிறுபெண், இரண்டாம் உலகப்போரின்போது அவள் குடும்பத்தினர் எப்படி பல வருடங்கள் ஒளிந்து வாழ்ந்தார்கள் என்பது குறித்து எழுதிய நாள்குறிப்பின்மூலம் அதிக பிரபலமடைந்தவள். பின்னர் அவள் ஜெர்மானிய நாசிக்களின், மரணத்தை எதிர்நோக்கும் முகாமில் சிறைவைக்கப்பட்டாள். அப்போது அவளுடன் இருந்தவர்கள் அவள் எப்போதும் தங்கள்மேல் மனதுருக்கம் கொண்டவளாக இருந்தாள் என்று கூறினார்கள். “அவளை அறிந்தவர்களுக்கு அவள் அருகாமை ஆசீர்வாதமாக இருந்தது. இதனால் கென்னெத் பேய்லி என்ற அறிஞர், அவளுக்கு ஒருபோதும் “மனதுருக்க சோர்வு” ஏற்படவில்லை என்று குறிப்பிடுகிறார்.
சின்னாபின்னமாகியுள்ள உலகில் வாழ்வதால் ஏற்படும் விளைவுகளில் மனதுருக்க சோர்வும் ஒன்று. மனிதர்கள் படும் அளவுக்கடங்காத பாடுகளும், கஷ்டங்களும், அதிக நல்லெண்ணம் கொண்டவர்களின் உணர்ச்சிகளையும் மரத்துப்போக வைத்துவிடும். ஆனால் கிறிஸ்துவை மனதுருக்க சோர்வு ஒருபோதும் ஆட்கொள்ளவில்லை. “இயேசு சகல பட்டணங்களையும் கிராமங்களையும் சுற்றி நடந்து, ஜெப ஆலயங்களில் உபதேசித்து, ராஜ்யத்தின் சுவிசேஷத்தைப் பிரசங்கித்து, ஜனங்களுக்கு உண்டாயிருந்த சகல வியாதிகளையும் சகல நோய்களையும் நீக்கி, அவர்களைச் சொஸ்தமாக்கினார். அவர், திரளான ஜனங்களைக் கண்டபொழுது, அவர்கள் மேய்ப்பனில்லாத ஆடுகளைப்போலத் தொய்ந்துபோனவர்களும் சிதறடிக்கப்பட்டவர்களுமாய் இருந்தபடியால், அவர்கள்மேல் மனதுருகி(னார்)” என்று மத்தேயு 9:35-36 கூறுகிறது.
உலகப்பிரகாரமான தேவைகள் மட்டுமல்லாமல், ஆத்துமாவும் நொறுங்குண்டதால் நம் உலகம் அதிக பாதிப்படைந்துள்ளது. இந்தத் தேவைகளை சந்திக்க இந்த உலகத்திற்கு வந்த இயேசு தம்மைப் பின்பற்றுபவர்களையும் இந்தப்பணியில் ஈடுபடச்சொல்கிறார் (வச. 37-38). தனிமை, பாவம், சுகவீனம் ஆகியவற்றால் மனிதர்கள் படும் கஷ்டம் மற்றும் தேவைகளை சந்திக்க பணியாட்களை எழுப்புமாறு அவர் பிதாவிடம் ஜெபித்தார். அவருடைய இருதயத்தைப் பிரதிபலிக்கும், மற்றவர்கள்மேல் கரிசனைகொள்ளும் ஒரு இருதயத்தை பிதா நமக்குத் தந்தருள்வாராக. அவருடைய ஆவியின் வல்லமையால் துன்பத்தில் இருப்பவர்களுக்கு அவருடைய மனதுருக்கத்தின் கரிசனையை நம்மால் வெளிப்படுத்தமுடியும்.