நீ ஒரு அசல்!
நாம் ஒவ்வொருவரும் தேவ கரத்தினால் படைக்கப்பட்ட அசல்கள். யாருமே தானாகவே மனிதனாக மனுஷியாக தங்களை உருவாக்கிக் கொள்ளவில்லை. யாருமே தாலந்துமிக்கவர்களாக மெருகேற்றப்பட்டவர்களாக பிரகாசமானவர்களாக தானாக மாறிவிடவில்லை. தேவன் மட்டுமே நம் ஒவ்வொருவரையும் உண்டாக்கினார். நம்மை நினைத்த அவர் தமது விலையேறப்பெற்ற அன்பிலிருந்து நம்மை உருவாக்கினார்.
தேவன் உங்களுடைய ஆவி, ஆத்துமா, சரீரத்தை உருவாக்கினார். அதோடு அவர் நிறுத்திக்கொள்ளவில்லை. தொடர்ந்து உங்களை அவர் உருமாற்றிக் கொண்டே இருக்கிறார். நாம் முதிர்ச்சி பெற வேண்டுமென்பதே அவரது ஒரே குறிக்கோள். “உங்களில் நற்கிரியையைத் தொடங்கினவர் அதை இயேசு கிறிஸ்துவின் நாள் பரியந்தம் நடத்திவருவார்” (பிலி. 1:6). உங்களை தைரியமானவர்களாகவும், பலமிக்கவர்களாகவும், தூய்மையானவர்களாகவும், இன்னும் சமாதானமிக்கவர்களாகவும், அதிக அன்பானவர்களாகவும், சுய ஆசையற்றவர்களாகவும், நீங்கள் விரும்புகின்ற நல்ல மனிதராக தேவன் உங்களை உருவாக்கி வருகிறார்.
“கர்த்தருடைய கிருபை என்றென்றைக்கும், அவருடைய உண்மை தலைமுறை தலைமுறைக்கும் உள்ளது” (சங். 100:5). தேவன் எப்போதும் உங்களை நேசிக்கிறார். அவர் இறுதிவரை உங்களுக்கு உண்மையாயிருப்பார்.
நிலைத்திருக்கும் அன்பை அவர் உங்கள் மீது பொழிகிறார். அதை அவர் விட்டுவிடமாட்டார். ஆனந்தத்தோடே அவர் சன்னதி முன் வருவதற்கு (100:2) இது ஒரு சரியான காரணம்.
இராகத்தோடே உங்களால் பாட முடியவில்லையென்றால் அவரை நோக்கி உரக்க சத்தமிடுங்கள்: “கர்த்தரை கெம்பீரமாய்ப் பாடுங்கள்” (வச. 1).
சமாதானமான குடும்பம்!
அறுபத்து ஐந்து மில்லியன். இன்றைய உலகில், சண்டைகள் மற்றும் உபத்திரவங்களினால் தங்களது வீடுகளை விட்டுவிட்டு இடம் பெயர்ந்த அகதிகளின் எண்ணிக்கை அது. இது இதுவரை இல்லாத அளவுக்கு அதிகமானதாகும். ஒவ்வொரு பிள்ளையும் கல்வி வாய்ப்பைப் பெறும்படியாகவும், ஒவ்வொரு பெரியவரும் அர்த்தமுள்ள ஒரு வேலையில் அமரும்படியாகவும் ஒவ்வொரு குடும்பமும் ஒரு வீட்டில் வாழும்படியாகவும் அகதிகளாக்கப்பட்டவர்களை ஏற்று உதவ வழிமுறைகளை இயற்றுமாறு உலகத் தலைவர்களை ஐக்கிய நாடுகள் நிறுவனம் கேட்டுக் கொண்டுள்ளது.
அசிரிய அகதிகளுக்காக வீடுகளை உருவாக்கும் கனவுத்திட்டத்தை நான் யோசிக்கையில், பலம் படைத்த இராணுவம் யூதா தேசத்தாரை வீடுகளை விட்டு பயமுறுத்தும்போது தேவன் அளித்த வாக்குறுதியை நான் நினைவுகூருகிறேன். தீர்க்கதரிசியாகிய மீகாவை அனுப்பிய தேவன், ஜனங்கள் தங்களது ஆலயத்தையும் அன்பான எருசலேம் நகரத்தையும் இடிக்கப்போகிறார்களென எச்சரித்தார். ஆயினும் இழப்பிற்கு அப்பால் ஒரு அழகான எதிர்காலத்தை தேவன் வாக்குத்தத்தம் செய்தார்.
ஒரு நாள் வரும் அப்போது உலக மக்கள் அனைவரையும் தேவன் தம்மிடம் அழைப்பாரென்று மீகா கூறினார். யுத்த ஆயுதங்கள் விவசாயக் கருவிகளாக மாற்றப்படும் தேவ சத்தத்தைக் கேட்கும் எவனும், அவரது இராஜ்யத்தில் ஒரு சமாதானமான குடும்ப வாழ்வையும் பயனுள்ள வாழ்க்கையையும் கண்டடைவான் (4:3-4).
இன்று உலகிலுள்ள பலருக்கு, ஒருவேளை உங்களுக்கும், சமாதானமிக்க ஒரு குடும்பமென்பது ஒரு தூரத்துக் கனவாக இருக்கலாம். அனைத்து தேசத்தாருக்கும் ஒரு வீடு உண்டென்னும் அந்த பண்டைய தேவ வாக்குறுதியை நாம் சார்ந்துகொள்ளும்போது, அதற்காக காத்திருந்து அதற்காக உழைத்து அதற்காக ஜெபிக்கும்போது அது ஒரு நடைமுறையாக மாறுவதை நாம் காணக்கூடும்.
பயமல்ல விசுவாசமே!
“எனது கணவர் பதவி உயர்வு பெற்று இன்னொரு நாட்டிற்கு அனுப்பப்படவிருந்தார். ஆனால் எனக்கு வீட்டை விட்டுச் செல்ல பயம். எனவே அவர் மிகுந்த தயக்கத்துடன் அந்த வாய்ப்பை வேண்டாமெனக் கூறிவிட்டார்” என்று என் தோழி என்னிடம் கூறினாள். ஒரு பெரிய மாற்றத்திற்காக பயமடைந்து ஒரு புதிய புத்துணர்வளிக்கும் வாய்ப்பை தான் தவறவிட்டதையும், வாழ்க்கையில் தான் இவ்வாறு இழந்ததை எண்ணி வருந்தியதையும் அவள் என்னோடு பகிர்ந்துகொண்டாள்.
“பாலும் தேனும் ஓடுகிற” (எண். 33;3) ஒரு வளமிக்க பசுமையான நாட்டை சுதந்தரிக்க அழைக்கப்பட்ட இஸ்ரவேலர்களை அவர்களது பயமிக்க நினைவுகள் செயலிழக்க வைத்தன. பெரிய நகரங்களில் பெலமிக்க மக்கள் வாழ்வதாகக் கேள்விப்பட்டபோது அவர்களது பயம் பெருகியது (வச. 27) தேசத்தினுள் நுழையும் அழைப்பை பெரும்பாலான இஸ்ரவேலர்கள் நிராகரித்தனர்.
யோசுவாவும் காலேபும் தேவனை நம்பும்படி அவர்களிடம் கெஞ்சினார்கள், “அந்தத் தேசத்திலுள்ள ஜனங்களுக்கு அஞ்ச வேண்டாம். ஏனென்றால் கர்த்தர் நம்மோடிருக்கிறார்” (வச. 9) அங்கிருந்த ஜனங்கள் உருவத்தில் பெரியவர்களாயிருந்த போதிலும், தேவன் தங்களோடு இருப்பதை இஸ்ரவேலர் நம்பவேண்டும்.
வேறொரு தேசத்திற்கு செல்லும்படி, இஸ்ரவேலரைப் போல எனது தோழிக்கு யாரும் கட்டளை இடவில்லை. எனினும் பயத்தினால் அவ்வாய்ப்பை அவள் நழுவ விட்டாள். நீங்கள் எப்படி? ஒரு பயமிக்க சூழ்நிலையை சந்திக்கிறீர்களா? அப்படியானால், தேவன் உங்களோடிருக்கிறார். அவர் உங்களை வழிநடத்துவார் என்பதை நம்புங்கள். அவரது ஒருபோதும் கைவிடாத அன்பைப் பெற்று, விசுவாசத்தில் நாம் முன்னேறலாம்.
அவரது செட்டைகளின் கீழ்!
பாதுகாப்பைக் குறித்து நான் யோசிக்கையில், உடனடியாக பறவையின் சிறகுகளை நினைப்பதில்லை. பறவை இறகுகள் பாதுகாப்பை அளிப்பதில் மிகக் கீழானவை போலத் தோன்றினாலும், அது சரியான மதிப்பீடல்ல.
பறவை இறகுகள் தேவனது வடிவமைப்பு திறனுக்கு அற்புதமான ஒரு உதாரணம். பறவை இறகுகளின் மென்மையான ஒரு பாகமும், குஞ்சம் போன்ற ஒரு பாகமும் உள்ளன. மென்மையான பகுதியில் கொக்கி போன்ற பல சிறிய கூர் முனைகள் உள்ளன. குஞ்சம் போன்ற பகுதி பறவை வெப்பமாயிருக்க உதவுகிறது. இவ்விரண்டு பகுதிகளும் காற்று மற்றும் மழையிலிருந்து பறவையைக் காக்கின்றது. ஆனால் பல பறவைக் குஞ்சுகளுக்கு குஞ்சமும், வளர்ச்சியடையாத சிறகுகளும் இருப்பதால், தாய்ப் பறவை கூட்டில் தனது சொந்த சிறகுகளால் அவற்றை மூடி காற்று மற்றும் மழையிலிருந்து அவற்றைப் பாதுகாக்கிறது.
சங்கீதம் 91:4லும் மற்ற வேதாகமப் பகுதிகளிலும் தேவன் தமது சிறகுகளால் நம்மை மூடுகிறார் என்பது சுகவாழ்வையும் பாதுகாப்பையும் குறிக்கிறது (சங்கீதம் 17:8). நமது மனதில் தோன்றும் படம், ஒரு தாய்ப் பறவை தன் குஞ்சுகளை சிறகினால் மூடிப் பாதுகாப்பதாகும். பயமுறுத்தும் புயல் மற்றும் கஷ்ட நேரத்தில் பெற்றோர் தங்கள் கரங்களால் பிள்ளைகளை அரவணைத்து ஆறுதல் அளிப்பதைப் போல நமது மனப் புயல்களில் தேவனது ஆறுதலளிக்கும் பிரசன்னம் நமக்கு பாதுகாப்பையும் அரணையும் அளிக்கிறது.
நமது முகங்கள் தேவனை நோக்கியிருக்கையில் என்ன உபத்திரவம் கஷ்டம் வந்தாலும் நாம் அவற்றைப் பயமின்றி எதிர்கொள்ளலாம். அவர் நமது அடைக்கலம் (சங். 91:2,4,9).