தேவனுடைய உதவியை நாடுதல்

அமெரிக்காவின் ஒரு சிறிய ஊரிலிருந்து உருவாகிய வெட்டுக்கிளிகள், 1800 ஆம் ஆண்டின் பிற்பகுதியில் தொடர்ந்து ஐந்து ஆண்டுகளாக தேசத்தின் பயிர்களை நாசம் செய்தது. விவசாயிகள், வெட்டுக்கிளிகளை பிடிப்பதற்கு தாரை ஊற்றியும், அதின் முட்டைகளை அடியோடு அழிக்க தங்கள் வயல்களை எரிக்கவும் செய்தனர். பஞ்சத்தின் கோரப்பிடியில் சிக்கித்தவித்த மக்கள், தேவனுடைய உதவியை நாடும்பொருட்டு, மாநிலந்தழுவிய ஜெப நாளை ஒழுங்குசெய்ய தீர்மானித்தனர். ஏப்ரல் 26ஐ ஜெப நாளாக ஜனாதிபதி அறிவித்தார். 

எல்லோரும் சேர்ந்து ஜெபித்த பின், தட்பவெப்பநிலை சீராக, முட்டைகளிலிருந்து வெட்டுக்கிளிகள் மீண்டும் உயிர்பெறத் துவங்கியது. ஆனால் ஆச்சரியமூட்டும் வகையில் நான்கு நாட்களில் ஏற்பட்ட தட்பவெப்பநிலை அந்த வெட்டுக்கிளிகளை அடியோடு அழித்தது. மக்கள் மீண்டும் சோளம், கோதுமை போன்ற தானியங்களை அறுவடை செய்யத் துவங்கினர். 

யோசபாத் ராஜாவின் நாட்களில் மக்களைப் பாதுகாத்ததற்கு ஜெபமே ஆதாரமாயிருக்கிறது. பெரிய இராணுவம் நம்மை நோக்கி வருகிறது என்பதைக் கேள்விப்பட்ட ராஜா, தேவ ஜனத்தை ஜெபிக்கும்படியாகவும் உபவாசிக்கும்படியாகவும் கேட்கிறார். தேவன் தங்களுடைய கடந்த காலத்தில் தங்களை எப்படி காத்துவந்தார் என்பதை மக்கள் நினைவுகூறுகின்றனர். இந்த அழிவு நமக்கு நேரிடும் என்றால், “எங்கள்மேல் பட்டயம், நியாயதண்டனை, கொள்ளைநோய், பஞ்சம் முதலான தீமைகள் வந்தால்” தேவன் நம் ஜெபத்தைக் கேட்டு நம்மை இரட்சிப்பார் என்பதை அறிவோம் என்று யோசபாத் அறிவிக்கிறார் (2 நாளாகமம் 20:9).

எதிரிகளின் கைகளிலிருந்து தேவன் தன்னுடைய ஜனத்தை மீட்டுக்கொண்டார். நம்முடைய இக்கட்டில் அவரை நோக்கி கதரும்போது அவர் நம் ஜெபத்தைக் கேட்கிறார். உங்களுடைய தேவைகள் எதுவாயினும், உறவு விரிசலோ அல்லது அச்சுறுத்தும் எந்த பிரச்சனையோ, ஜெபத்தில் தேவனிடத்தில் முறையிடுங்கள்; அவரால் கூடாதது ஒன்றுமில்லை. 

நம்பத்தகுந்த கிறிஸ்தவம்

சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஒரு கிறிஸ்தவ ஸ்தாபனத்தில் குறிப்பிட்ட ஒரு வேலைக்கு விண்ணப்பித்திருந்தேன். அங்கிருந்து, ஒழுங்கு விதிமுறைகள் அடங்கிய பட்டியல் கொடுக்கப்பட்டது. அதில் மதுபானம், புகையிலை, சிலவகையான பொழுதுபோக்கு ஆகியவைகள் தடைசெய்யப்பட்டிருந்தது. “நம்முடைய ஊழியர்களிடமிருந்து இவற்றை எதிர்பார்க்கிறோம்” என்று அதில் விளக்கமளிக்கப்பட்டிருந்தது. அவைகளில் எனக்கும் உடன்பாடு இல்லை என்பதினால் அதை ஏற்றுக்கொள்வதற்கு எனக்கு கடினமாய் தெரியவில்லை. ஆனால் என்னுடைய விவாத பார்வையில் ஏன் அந்த தடைசெய்யப்பட்ட பட்டியலில் ஆனவம், உணர்வற்ற தன்மை, முரட்டுத்தனம், ஆவிக்குரிய மாறுபாடு, விமர்சனம் போன்ற காரியங்கள் தடைசெய்யப்படவில்லை என்று எண்ணத்தோன்றியது. 

இயேசுவை பின்பற்றுவதை விதிமுறைப் பட்டியலைக் கொண்டு தீர்மானிக்கமுடியாது. அது அளவிடமுடியாத வாழ்க்கையின் மிக நுட்பமான ஒரு குணாதிசயம். ஆனால் அது “அழகானது” என்று மட்டும் கூறமுடியும். 

மத்தேயு 5:3-10இல் பதிவாகியுள்ள மலைப் பிரசங்கம் அந்த அழகை விவரிக்கிறது. இயேசுவின் ஆவியை உடையவர்கள் தாழ்மையும் வலிமையும் கொண்டவர்கள். மற்றவர்களுடைய உபத்திரவத்தைப் பொருட்படுத்துவார்கள். சாந்தகுணம் மற்றும் இரக்கமுள்ளவர்கள். தங்களால் நன்மையான காரியம் செய்யவும் மற்றவர்களும் பிறருக்கு நன்மை செய்ய விரும்புகிறவர்கள், துன்பப்பட்டு தோற்றுப்போனவர்களின் மீது இரக்கம் காட்டுவார்கள். இயேசுவை நேசிப்பதையே பிரதானமாய் வைத்து செயல்படுவர். சமாதானமாயிருப்பார்கள், தன் சமாதானத்தை மற்றவர்களுக்கு விட்டுச் செல்வர். தனக்கு தீமைசெய்கிறவர்களிடமும் தயவுகாட்டுவார்கள். அவர்கள் “பாக்கியவான்கள்,” அதாவது, மகிழ்ச்சியோடு இருப்பார்கள் என்று அர்த்தம். 

இந்த வகையான வாழ்க்கைமுறை மற்றவர்களுடைய கவனத்தை ஈர்த்து, அவர்களை இயேசுவை நாடி வரச்செய்கிறது.

வெளிப்பட்ட தேவ வல்லமை

அது ஒரு மின்னல் புயல். எனது ஆறு வயது மகளும் நானும் அமர்ந்துகொண்டு கண்ணாடி கதவின் வழியாக பளிச்சென்று மின்னிய அந்த மின்னல் காட்சியைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம். “ஓ!... தேவன் எவ்வளவு பெரியவர்” என்று என்னுடைய மகள் சொல்லிக்கொண்டேயிருந்தாள். நானும் அதையேதான் யோசித்தேன். நாங்கள் எவ்வளவு சிறியவர்கள், தேவன் எவ்வளவு பெரியவர் என்று எங்களுக்கு தெளிவாய் தெரிந்தது. யோபு புத்தகத்தில், “வெள்ளத்துக்கு நீர்க்கால்களையும், இடிமுழக்கங்களோடு வரும் மின்னலுக்கு வழிகளையும் பகுத்தவர் யார்?” என்னும் கேள்வி எனக்கு நினைவுக்கு வருகிறது (யோபு 38:24).

தேவனுடைய வல்லமையைக் குறித்து யோபுக்கு நினைவுபடுத்த வேண்டியிருந்தது (வச. 34-41). அவனுடைய வாழ்க்கை சிதைந்துபோனது. அவனுடைய பிள்ளைகள் மரிந்துபோனார்கள். அவன் உடைக்கப்பட்டான். வியாதிப்பட்டான். அவனுடைய நண்பர்கள் அவனிடத்தில் கரிசணையோடு இல்லை. அவனுடைய மனைவி அவனுடைய விசுவாசத்தை விட்டுவிட ஊக்குவித்தாள் (2:9). கடைசியில் யோபு தேவனைப் பார்த்து “ஏன்” என்று கேள்வியெழுப்புகிறான் (அதி. 24). தேவன் பெருங்காற்றிலிருந்து அவனுக்கு பதில்கொடுக்கிறார் (அதி. 38). 

உலகத்தில் காணக்கூடிய அனைத்து காரியங்களிலும் தேவனுடைய ஆளுகையை தேவன் யோபுக்கு நினைவுபடுத்துகிறார் (அதி. 38). யோபு தேற்றப்பட்டு, “என் காதினால் உம்மைக்குறித்துக் கேள்விப்பட்டேன்; இப்பொழுதோ என் கண் உம்மைக் காண்கிறது” (42:5) என்று பதிலளிக்கிறான். வேறுவிதமாய் சொன்னால், “இப்போது புரிந்துகொண்டேன், தேவனே! நீர் என்னுடைய வட்டத்திற்குள் பொருந்துகிறவரல்ல” என்று ஒத்துக்கொண்டான். 

வாழ்க்கை சிதறடிக்கப்படும்போது, நாம் செய்ய வேண்டிய மிக ஆறுதலான காரியம் என்னவெனில், கீழே அமர்ந்து மின்னல் மின்னுவதைப் பாருங்கள். இந்த உலகத்தை உண்டாக்கிய ஆண்டவர் எவ்வளவு பெரியவர் என்று உங்களை தேற்றிக்கொள்ளுங்கள். தேவனுடைய மகத்துவத்தையும் பராக்கிரமத்தையும் வெளிப்படுத்துகிற பாடல்களை தேர்ந்தெடுத்துப் பாடுவதின் மூலமும் அந்த விசுவாசத்தை நீங்கள் கட்ட முயற்சிக்கலாம். 

உறுதியான மறுப்பு

இரண்டாம் உலகப்போர் நடந்துகொண்டிருந்த நேரம் அது. ஜெர்மானிய  நாசிப்படைகள், ப்ரான்ஸ் ஜகார்ஸ்டேட்டரை இழுத்துக் கொண்டுவந்து அடிப்படை இராணுவப் பயிற்சி கொடுத்தனர். பயிற்சியின்போது அடால்ஃப் ஹிட்லருக்கு உண்மையாயிருக்கும்படிக்கான உறுதிமொழி எடுக்க விரும்பாமல் தவிர்த்தான். எனவே அவனை அவனுடைய பண்ணைக்குத் திருப்பி அனுப்பினர். ஆனால் சிலநாட்களில் யுத்தத்திற்கு வரும்படி அவனுக்கு அழைப்பு வந்தது. ஜெர்மானிய நாசியினரின் கொள்கையையும் யூத இனப்படுகொலையையும் ஏற்கமறுத்த ஜகார்ஸ்டேட்டர், தேவனுக்கு உண்மையாயிருக்க தீர்மானித்து, நாசி படையோடு சேர்ந்து யுத்தத்தில் ஈடுபட மறுத்தான். அவனுடைய மனைவி மற்றும் மூன்று மகள்களும் நிர்க்கதியாய் விடப்பட்டு, ஜகார்ஸ்டேட்டருக்கு மரண தண்டனை நிறைவேற்றப்பட்டது. 

மரணத்தின் பிடியில் நிறுத்தப்பட்டு ஆண்டாண்டுகாலமாய் கிறிஸ்துவை மறுதலிக்கும்படிக்கு கட்டாயப்படுத்தப்பட்ட பல உண்மைக் கிறிஸ்தவர்கள் அதை செய்யாமல் உறுதியாய் நின்றனர். அதில் ஒன்றுதான் தானியேலின் சம்பவம். “எந்த மனுஷனாகிலும்... ராஜாவாகிய உம்மைத் தவிர எந்த தேவனையானாலும்” சேவித்தால் அவனை சிங்கக் கெபியில் போடவேண்டும் என்றும் கட்டளை அதிகாரப்பூர்வமாய் வெளியிடப்பட்டபோதும், தானியேல் கர்த்தருக்கு உண்மையாயிருந்தான். “தான் முன் செய்துவந்தபடியே, தினம் மூன்று வேளையும் தன் தேவனுக்கு முன்பாக முழங்காற்படியிட்டு ஜெபம்பண்ணி, ஸ்தோத்திரம் செலுத்தினான்” (வச. 10). தீர்க்கதரிசி தேவனிடத்தில் முழங்காற்படியிட்டு, என்ன வந்தாலும் சரியென்று தேவனை மட்டும் சார்ந்துகொண்டான். 

சிலவேளைகளில் நம்முடைய தேர்ந்தெடுப்பு தெளிவாயிருக்கும். நம்மைச் சுற்றிலுமிருக்கிற மக்கள் இதைச் செய்யுங்கள் என்று நம்மை தூண்டினாலும், நம்முடைய பேரும் புகழும், சுகவாழ்வும் கேள்விக்குள்ளாக்கப்பட்டாலும், நாம் தேவனுக்கு கீழ்ப்படிவதிலிருந்து பின்வாங்காமல் இருப்போம். அது விலையுயர்ந்த ஆசீர்வாதங்களாயிருந்தாலும் நம்முடைய மறுப்பைத் தெரியப்படுத்துவோம்.